Αχ Φίλιππε, έτσι έλεγα κι εγώ για τα μωρά, αλλά όταν ειδα μπροστά μου την χοντρο-ξιφοφορίνα μου να τα τσακίζει ένα-ένα, χωρίς τον παραμικρό ενδιασμό, λες κι έτρωγε τα σκουλικάκια της η άτιμη, άλλαξα γνώμη κι αρπαξα την απόχη
¨οχι πως τα σωσα όλα, τα περισσότερα εγιναν γευμα ετσι κι αλλιώς (και μιλάμε σε καταφυτο ενυδρείο με πάρα πολλές κρυψώνες). Όπως και να χει, καλη τυχη
Επίσης τον ίδιο προβληματισμό ειχα κι εγώ πριν λίγο καιρό, ήθελα πολύ ένα ζευγαράκι νανοκιχλιδάκια και σκεφτόμουν πρώτα για ραμιρέζι και μετά για κριμπένσις. φού άκουσα τις ενστάσεις των παλιότερων εδώ και το ριξα στη μελέτη για καμια βδομάδα, τελικά κατάλαβα πως δεν γίνεται να βάλω τίποτε τετοιο στο κοινωνικό με τα ζωοτόκα , αφου δεν υπάρχει "χρυσή τομή" και αναγκαστικά καποια ειδη θα υπέφεραν και έστησα ένα νέο ενυδρείο για τα Κριμπένσις, που μετά απο πολύ σκέψη και κουβέντα, αποφάσισα να τα βάλω με ένα κοπαδάκι ροδόστομους. Καποιοι άλλοι τα έχουν τα κριμπ με καρδινάλιους και κάποιοι με red barbs, αλλά ο κάθε συνδιασμός μπορεί να αποβεί επίφοβος αν γεννήσουν τα κριμπ και τα κοπαδόψαρα επιτεθούν στα αυγά ή στο γόνο. Μ αυτά, θέλω να σου πώ, πως οι νανοκιχλίδες θέλουν μπόλικο ψάξιμο στα ταιριάσματα τους, αφου ειναι πολύ λίγα τα ασφαλώς συμβατά είδη. Β'εβαια σ αποζημιώνουν για όλον τον κόπο κι όλο το διάβασμα όταν βρεθούν σε σωστές συνθήκες και καταλληλο ενυδρείο
ΥΓ: Αυτό που μπορείς να προσθεσεις στο κοινωνικό σου ανετότατα ειναι χαρεμάκι Xiphophorus Heleri ή xiphophorus Maculatus (κοινώς πλάτυ) αλλά όχι μαζί γιατί υβριδίζουν.