Σταμάτη λυπάμαι, αλλά μου έδωσαν περισσότερα... τι να κάνω, πρέπει να ζήσω κι εγώ!
Χάρηκα πολύ που γνώρισα καινούργια παιδιά από κοντά και ξαναείδα μερικές παλιόφατσες, αλλά να κόψετε τις αρρώστιες για να μαζευόμαστε ακόμα περισσότεροι!
Η πίτα της Λήδας νοστιμότατη και το αναμνηστικό πολύ όμορφο! Ευχαριστούμε!
Όσοι είχαν και πράγματα για δώσιμο έφεραν και το κάτι τις τους να τα μοιραστούμε!
Τι λέτε, να μαζευόμαστε πού και πού για κανένα καφεδάκι; Όχι τίποτα άλλο, μη νομίζουν και οι βόρειοι ότι μόνο αυτοί μπορούν να κάνουν συναντήσεις!