Οι γόνοι από τα chromis είναι από τους πιο δύσκολους, περνάνε πολλές φάσεις πριν γίνουν ψαράκια κατά τις οποίες εκτός του ότι αποτελούν το τέλειο ζωοπλακτόν, είναι απίστευτα ευαίσθητα.
Θέλουν δικό τους ενυδρείο και κάθε 2 ώρες να είσαι πάνω από το κεφάλι τους και να ταίζεις, αλλάζεις νερά κτλ. Σκέψου ότι αν απλά ακουμπίσει κάπου το prolarvae (τα πρώτα στάδια, ας πούμε το στάδιο πριν γίνει γυρίνος) απλά ψοφάει. Απαλή κυκλοφορία με αερόπετρα και μεγάλη εμπειρία στο ταίσμα για να μην μολύνεις το ευαίσθητο μικροπεριβάλλον τους.
Αυτά, είναι "προγραμματισμένα" από τη φύση να αφήνονται ελεύθερα σε χιλιάδες λίτρα, να τρέφονται με απίστευτα μικρούς οργανισμούς και να επιβιώνει 1 στα 1000..
-------------------------
Αν συγκρίνετε την πίσω αντλία στις χθεσινές φωτογραφίες και σε αυτή εδώ, είναι εύκολο να δείτε πόσα αυγά έχει αφήσει από χθες στην πίσω αντλία το ζευγάρι.
Σημείωση (προς αποφυγή παρεξηγήσεων): και οι 2 αντλίες είναι off εδώ και καιρό μια που πειραματίζομαι με τη συνολική ροή του ενυδρείου μου.