Να σου πω την αλήθεια δεν τρελαίνομαι να κάνω πετυχημένες αναπαραγωγές στα ψάρια μου. Το λέω αυτό γιατί όταν είχα ένα είδος ψαριού στα ενυδρεία μου, ναι ήθελα και κάποια στιγμή κατάφερα να έχω πάνω από 200-300 ψαριά με αποτέλεσμα να με πιάνει άγχος και πανικός, για το που και ποτέ και σε ποιόν να μοιράσω. Μια και ο αριθμός ήταν τρελά μεγάλος σε σχέση με τα ενυδρεία μου.
Οπότε το μονό που πιστεύω ότι θα με νοιάξει όταν βάλω ψαριά στην λίμνη, θα είναι να υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά ώστε να μπορέσω να τους δώσω την χαρά της αναπαραγωγικής διαδικασίας.
Το αν θα βγάλουν γόνους κτλ. Δεν με νοιάζει μια και η λίμνη μου θα πρέπει να έχει περιορισμένο αριθμό κοι.
Όλα αυτά είναι έτσι όπως τα βλέπω τώρα τα πράγματα μια και δεν έχω ψαριά.
Το αν καταφέρουν τα κοι να μπουν στην “καρδιά μου”.
Είναι σίγουρα ίσως και να θελήσω να κάνω αναπαραγωγές.
Πάντως ποιο πολύ θα με ενδιέφερε να αναπαράγω χρυσόψαρα παρά koi.
Και ο λόγος είναι καθαρά για να αυξηθεί ο αριθμός τους στην λίμνη και όχι να βγάλω “καλές ράτσες”.
Το ότι θα βάλω χρυσόψαρα και κοι είναι καθαρά μονόδρομος σε σχέση με το κλίμα της Ελλάδας. Οπότε την θεωρώ αναγκαστική επιλογή και όχι ότι έκανα λίμνη για να βάλω κυπρίνους.
Και τέλος εμένα η λίμνη είναι τα πάντα (πεταλούδες – φυτά εντός και εκτός νερού – πουλιά –ψαριά κτλ.)
Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια αλλά στην παρούσα φάση έτσι νιώθω την λίμνη.
(ελπίζω να μην γίνω και εγώ φανατικός στο τέλος
με τα koi .Εκεί θα έχει γέλιο μετά το πράμα
)
Όσο αφορά την πέργολα που θες να κανείς το κεραμιδί σίγουρα θα σε προστατεύσει από βροχές και σίγουρα είναι ποιο ανθεκτικό από τα σκέτα ξυλά.
Απλά κάποια πράγματα έχουν να κάνουν και με το ποσό θα δέσουν με των περιβάλλοντα χώρο. Είναι και κομματάκι θέμα γούστο κάποια πράγματα όπως και να το κάνουμε.