Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #25  
Παλιά 23-03-17, 15:39
Το avatar του χρήστη kostas66
kostas66 Ο χρήστης kostas66 δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 27-03-2016
Περιοχή: Σταυρός Αγίας Παρασκευής
Μηνύματα: 278
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Undertaker Εμφάνιση μηνυμάτων
Γράφω τα παρακάτω γιατι ξέρω ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους που έχουν ζώα και τα αγαπούν και ένιωσα την ανάγκη να ανοίξω αυτό το θέμα, να μιλήσω για τη Μυρτώ μου και να απολογηθώ, να νιώσω ίσως μια εξιλέωση. Το σημερινό πρωινό ηταν πραγματικά πολύ άσχημο, δύσκολο και θα το θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή με ανάμεικτα συναισθήματα κυρίως θλίψης αλλά και ενοχής. Σήμερα η αγαπημένη μου Μυρτώ, ένα υπέροχο πλάσμα, ενα γκριφον-κανίς 16 ετών, έφυγε από κοντά μας και γέμισε θλίψη όλα τα μέλη της οικογένειας μου. Η Μυρτώ ουσιαστικά έφυγε με τη δική μας βοήθεια ένεκα της προχωρημένης της ηλικίας και των προβλημάτων υγείας που είχε, από ότι μας είπε ο κτηνίατρος πονούσε και ταλαιπωρούνταν πολύ τον τελευταίο καιρό. Η απόφαση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και μας πήρε πολλές μέρες να την πάρουμε αλλά στο τέλος είδαμε ότι ήταν η καλύτερη λύση για εκείνη και για μας που δε θέλαμε να τη βλέπουμε να ταλαιπωρείται. Δεν έβλεπε καλα, δεν άκουγε καλά, δυσκολευόταν στο περπάτημα, είχε ανήσυχους ύπνους, πρόβλημα στην καρδιά και επιληψία,έπαιρνε φάρμακα. Ο γιατρός είπε ότι ήταν ενας 100 ετών άνθρωπος με πόνους. Το θέμα είναι ότι τώρα που έφυγε τα βάζω με τον εαυτό μου για την απόφαση που πήρα. Εγώ αποφάσισα να πω στον γιατρό να της κάνει την ένεση, εγώ ουσιαστικά της αφαίρεσα τη ζωή.ο κτηνίατρος μας είπε ότι πήραμε τη σωστή απόφαση. Το είπε επειδή έτσι είναι ή ήθελε να μας απαλυνει τον πόνο και να αποβάλλουμε από πάνω μας τυχόν ενοχές; Την είχα από δύο μηνών κουτάβι, τη μεγαλώσαμε με τον καλύτερο τρόπο, της δώσαμε και με το παραπάνω, ότι πρέπει να δωσει ένας άνθρωπος στον τετράποδο φίλο του, την πρόσεξα όπως προσέχω τα παιδιά μου. Εισέπραξα από εκείνη μια υπέρμετρη και ανιδιοτελή αγάπη που δε παρελειπε να μου δείχνει κάθε στιγμή και τι έγινε;......ήρθε η μέρα που έχω αποφάσισα να της αφαιρεσω τη ζωή. Έτσι απλά, με μια απόφαση που πήρα εγώ και άλλοι τέσσερις άνθρωποι. Αυτή ήταν τελικά η αγάπη μου για εκείνη; Η θλίψη μου για την απώλειά της είναι μεγάλη αλλά με βασανίζουν πολύ οι τύψεις γι' αυτό που έκανα. Τι σόι φιλος ήμουν εγώ για εκείνη; Έτσι της ανταπέδωσα όλα αυτά που μου έδινε εκείνη; Αν μου μιλούσε τι θα μου έλεγε για όλα αυτά; Έτσι κάνουν οι φίλοι; Ο Θεός να με συγχωρέσει... μακάρι να με συγχωρέσει κι εκείνη!
Μια από τις δυσκολότερες αποφάσεις αγαπητέ φίλε... Και εγώ πιθανότατα το ίδιο θα έκανα και εγώ μετά θα είχα τις ίδιες τύψεις.
Πάρε ένα μωρό σκυλάκι να απαλύνεις τη θλίψη της απώλειας και να το μεγαλώσεις και αυτό, όπως τη Μυρτώ.
Απάντηση με παράθεση
 
Page generated in 0,01538 seconds with 11 queries