μου θυμίζει πολύ την ιστορία με κάποιον ο οποίος είχε "δημιουργήσει" τετράγωνα καρπούζια... με το που έβγαινε το καρπουζάκι, έβαζε την άκρη του σε ένα ξύλινο τετράγωνο κουτί 20Χ20 ή ανάλογα τις παραγγελίες του, οπότε αυτό μεγάλωνε στον διαθέσιμο χώρο που έβρισκε, οπότε είχε κατά παραγγελίαν τετράγωνα καρπουζάκια... η αλήθεια είναι ότι έτσι είχε ελαχιστοποιήσει τα κόστη μεταφοράς και αποθήκευσης... η δική μου αλήθεια είναι ότι ήταν ένα "περίεργο" πράγμα, βλέπεις όπως έχει "σχηματιστεί" στο υποσυνείδητο μου ότι μια καλή τομάτα θα είναι πρασινοκόκκινη και όχι ένα απαλό μωβάκι, ή ότι μια πιπεριά θα είναι κίτρινη, πορτοκαλί, κόκκινη ή πράσινη και όχι μάυρη, έτσι και αισθητικά το καρπούζι το θέλω όπως το θυμάμαι, μακρουλό και στρογγυλούτσικο...
όποτε ο άνθρωπος επεμβαίνει στη φύση για να ικανοποιήσει τις ματαιοδοξίες του και να έχει, π.χ. έναν φαλαινοκαρχαρία σε μια κολυμβήθρα, το αποτέλεσμα πάντα είναι χυδαίο αισθητικά... πέρα από το κακό που κάνουμε στους ίδιους τους ζώντες οργανισμούς...
|