Γειά σου Τάκη. Όσο μαθενω εδώ τόσο τις ίδιες απορίες με σένα έχω. Γκαμπι μιλάμε ότι είχα πήξει στα μωρά. Μιλάμε για άπειρα. Το νερό το κοίταζα όλη την ώρα με στραιπς τεστακια. Ήταν πάντα επιτρεπτές οι τιμές και άνετες. Δεν ήμουν στα όρια. Ούτε είχα ασβεστολιθικα. Εκτός αν το χαλίκι ήταν και δεν το ήξερα. Ούτε αγόραζα συνέχεια ψάρια. Η τύχη της άγνοιας. Τι να πω? Τώρα παλεύω να κάνω κάτι σωστό. Ακόμα με τραιπς μετράω. Πρέπει να πάω να αγοράσω υγρά τεστ. Εδώ δεν πουλάει κανένας. Πρέπει γιατί δεν βλέπω τον κύκλο του αζώτου έτσι. . Σε ευχαριστώ πάντως Τάκη μου.
|