Χρυσόψαρα κατασπάραξαν σαλιγκαράκια.
Τα πρόσφατα διασωθέντα χρυσόψαρα της γιαγιάς μου μπήκαν στο άδειο από ψάρια 60λιτρό μου, και εξαφάνισαν τα μικροσκοπικούτσικα, γλυκά μου σαλιγκάρια. Τα διέσωσα από την 15λιτρη γυάλια της γιαγιάς μου καθώς πρώτον, δυσκολευόταν να τα φροντίσει η ίδιας λόγω ηλικίας και προβλημάτων υγείας, και δεύτερον, παρά τις εντελώς αντίξοες συνθήκες και το εντελώς ακατάλληλο μέγεθος της γυάλας, γίναν τεράστια και δε πήγαινε άλλο, δεν άντεχα να τα βλέπω άλλο μες στην κωλογυάλα.
Ούτε το 60λιτρο μακροπρόθεσμα τους φτάνει, αλλά θα πρέπει να κάνουμε μία υπομονή μέχρι αν υιοθετηθούν από κανέναν χρυσοψαρόμυαλο φίλο, μάλλον.
Παιδιά, μου εξαφάνισαν τα σαλιγκάρια. Δεν ήταν ράτσας, λαθρεπιβάτες από τις ανούβιες μάλλον, ήταν και πολλά, αλλά ήταν μικρούτσικα, βοηθούσαν στη βιολογία του ενυδρείου και τ'αγαπούσα τα άτιμα! Ήξερα ότι τα ρυσόψαρα είναι παμφάγα και αδηφάγα, αλλά τέτοιο πράγμα δε το περίμενα. Έχει κανείς κανένα σχόλιο, ιδέα, κάτι να προτείνει, γενικώς κάποια κατευθυντήριο γραμμή;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
|