Τώρα είναι στο φυσικό του, ανοιχτόχρωμο ξύλο. Ή θα το περάσω διάφανο συντηρητικό (βερνίκι) ξύλου και θα το αφήσω έτσι ή θα το περάσω το συντηρητικό και μετά θα το βάψω ένα σκούρο μπλε-μαύρο χρώμα που έχω. Δεν έχω καταλήξει πως θα το κάνω...
Με προβληματίζουν οι ποιότητες των υλικών που έχω. Το συντηρητικό είναι βερνίκι ξύλου πολυουρεθάνης με φίλτρο UV για εσωτερική και εξωτερική χρήση προστασίας ξύλου. Το μόνο που γράφει είναι ότι δεν περιέχει μόλυβδο, κάτι είναι και αυτό. Το χρώμα μου έχει μείνει από το έπιπλο του rio 180 που έφτιαξα, ένα ral χρώμα αγνώστων λοιπών στοιχείων. Είναι από τα απλά χρώματα που αναμιγνύουν τα χρωματοπωλεία και μου είχαν πει οτι είναι για χρήση σε εσωτερικούς χώρους.
Στο πάνω τελάρο έχω προσαρμόσει ένα πηχάκι 1cm εσωτερικά το οποίο δημιουργεί ένα χείλος. Αυτό με βοηθά στο να πατήσει το τελάρο στο τζάμι και να μπορώ να το βγάλω εύκολα αλλά δημιουργεί και μια εσοχή μέσα στην οποία κάθεται το plexiglass. Επειδή το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της οροφής θα είναι κλειστό, θα δημιουργείται υγρασία πάνω στο plexiglass, θα “γλύφει” το πηχάκι και θα επιστρέφει στο ενυδρείο. Ότι ουσίες έχει το πηχάκι θα γυρίζουν στο νερό.
Αν κάνω την επεξεργασία του ξύλου με όποιο υλικό επιλέξω και μετά περάσω το εσωτερικό με ενυδρειακή σιλικόνη πιστεύετε ότι θα έχω κάποιο πρόβλημα? Θα το κάνει αδιάβροχο και θα το προστατέψει αλλά θα αποτρέψει τυχών ακατάλληλες ουσίες να μολύνουν το νερό. Στη θεωρεία όλα αυτά…
|