Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1  
Παλιά 12-07-13, 13:17
Το avatar του χρήστη exelix
exelix Ο χρήστης exelix δεν είναι συνδεδεμένος
Super Moderator
 
Εγγραφή: 17-12-2009
Περιοχή: Πάτρα-Αθήνα
Μηνύματα: 3.997
Προεπιλογή Προσαρμογή νέων ειδών στο ενυδρείο μας

Αν και τα περιστατικά όσο περνάνε τα χρόνια λιγοστεύουν, δεν είναι λίγες οι φορές που νέοι χομπίστες ή ακόμα και απρόσεκτοι παλιότεροι χάνουν ψάρια σύντομα μετά την εισαγωγή τους στο ενυδρείο, είτε προέρχονται από άλλο χομπίστα είτε -πιο συχνά- από ενυδρειακό κατάστημα. Αφήνοντας στην άκρη την ταλαιπωρία που έχει υποστεί το ψάρι μέχρι να φτάσει στα χέρια μας, αν ακολουθήσουμε κακή μέθοδο προσαρμογής στο δικό μας νερό μπορούμε να του δημιουργήσουμε σοβαρό πρόβλημα είτε από σοκ (θερμικό σοκ, pH shock, TDS shock), κάτι το οποίο και θα δούμε σχετικά άμεσα, είτε στρεσάροντας υπερβολικά το ψάρι αδυνατίζοντας τον οργανισμό του, κάτι το οποίο θα φανεί με κάποια ασθένεια ή προβληματική ανάπτυξη.


Γιατί είναι απαραίτητη
Τα ψάρια είναι ποικιλόθερμοι οργανισμοί άμεσα συνδεμένοι με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, με άλλα λόγια βρίσκονται συνεχώς σε επαφή με το νερό το οποίο τα περιβάλλει και αλληλεπιδρούν συνεχώς -αναγκαστικά- με αυτό, πολύ περισσότερο από τα χερσαία είδη. Για παράδειγμα ένα φίδι παίρνει θερμοκρασία από το περιβάλλον του και όταν χρειαστεί μπορεί να βγει στον ήλιο για να ζεσταθεί, ένα ψάρι όμως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα και ειδικά στο ενυδρείο μας, όπου δεν μπορεί να μετακινηθεί σε κάποια άλλη περιοχή με ευνοϊκότερες συνθήκες (είτε μιλάμε για θερμοκρασία είτε για κάποια άλλη παράμετρο). Κάθε είδος έχει κάποιες ανοχές στις αλλαγές των παραμέτρων του νερού (pH, σκληρότητες/ διαλυμένα άλατα, θερμοκρασία,…) και έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζεται σε ένα εύρος αυτών. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αυτόματα, για αυτό το λόγο και στη φύση τα ψάρια κάνουν μόνα τους την προσαρμογή τους όταν κάτι αλλάζει στο νερό τους ή για παράδειγμα όταν επιλέγουν να αλλάξουν περιβάλλον (π.χ. είδη που ζουν σε υφάλμυρα νερά και κινούνται από μέσα στη θάλασσα μέχρι σε γλυκό νερό για να βρουν τροφή). Στο ενυδρείο, το οποίο είναι ένας περιορισμένος χώρος στον οποίο επικρατούν σχεδόν οι ίδιες συνθήκες σε όλο τον όγκο του, δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και έτσι θα πρέπει να τα βοηθήσουμε εμείς.


Τι πρέπει να κάνουμε
Τα ψάρια μας πρέπει να συνηθίσουν σιγά σιγά στις συνθήκες νερού του ενυδρείου μας, ώστε να προσαρμόσουν τις λειτουργίες του οργανισμού τους (π.χ. οσμωτική λειτουργία) σε αυτό. Η γενική ιδέα είναι απλή, θέλουμε να φέρουμε σταδιακά το νερό της σακούλας μεταφοράς όσο πιο κοντά γίνεται στο δικό μας, επομένως πρέπει να ξέρουμε σε τι νερό βρίσκονταν τα ψάρια και σε τι νερό θα μπουν, άρα μετράμε και το δικό μας νερό και του καταστήματος (κατά προτίμηση όσο είμαστε στο κατάστημα) και ανάλογα με τις διαφορές επιλέγουμε και τον τρόπο που θα ακολουθήσουμε.


Πράγματα που πρέπει να προσέξουμε
Πολλές φορές αυτό που ξεχνάμε, ακόμα κι αν κάνουμε την τέλεια προσαρμογή, είναι ότι η σακούλα μεταφοράς περιέχει πολύ λίγο νερό, κάτι το οποίο σημαίνει ότι οι συνθήκες εκεί μέσα αλλάζουν πάρα πολύ εύκολα. Επομένως αν μεταφέρουμε τα ψάρια μεσημέρι κατακαλόκαιρου στη θέση του συνοδηγού να τα χτυπάει ο ήλιος δεν πρόκειται καμία προσαρμογή να διορθώσει το κακό που τους κάναμε. Σε μία μεταφορά θα πρέπει να λάβουμε τα ανάλογα μέτρα για την προστασία των ψαριών (π.χ. φελιζολένιο ψυγειάκι, heat/ cool pack, αεραντλία μπαταρίας, κλπ). Φυσικά δεν είναι πάντα απαραίτητο να κάνουμε πολλά. Αν η μεταφορά πρόκειται να διαρκέσει λίγο και δεν επικρατούν ακραίες συνθήκες μπορεί να μη χρειαστεί να κάνουμε και τίποτα το ιδιαίτερο ή μπορεί η λύση να είναι απλή, όπως για παράδειγμα το καλοκαίρι να είναι απόγευμα, για να μην έχει πολλή ζέστη.

Κάτι, επίσης, σημαντικό είναι το τι γίνεται με το που ανοίγουμε τη σακούλα. Η άγνοια σε αυτό το ζήτημα έχει οδηγήσει σε μεγάλο βαθμό (κατά τη γνώμη μου) στη δημιουργία της «σχολής» που λέει ότι η καλύτερη μέθοδος είναι να εξισώσουμε τη θερμοκρασία με κλειστή σακούλα και μόλις την ανοίξουμε να πετάξουμε κατευθείαν τα ψάρια στο ενυδρείο, μια και στη σακούλα ζουν μέσα στις βρωμιές τους και είναι χειρότερο να παραμείνουν εκεί για πολλή ώρα. Όσο τα ψάρια βρίσκονται στη σακούλα μεταφοράς προφανώς δε σταματούν οι λειτουργίες του σώματός τους, επομένως εξακολουθούν να παράγουν αμμωνία (όταν πρόκειται να κάνουν μεγάλο ταξίδι καλό είναι να μην έχουν ταϊστεί τις τελευταίες 1-3 μέρες ακριβώς για αυτό το λόγο). Παράλληλα τα ψάρια αναπνέουν, επομένως παράγουν και διοξείδιο του άνθρακα, με συνέπεια το pH του νερού να πέφτει. Έτσι, μεγαλύτερο ποσοστό αμμωνίας μετατρέπεται σε αμμώνιο, το οποίο και είναι πολύ λιγότερο τοξικό σε σχέση με την αμμωνία. Όταν όμως εμείς ανοίγουμε τη σακούλα και το νερό έρχεται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα τα παγιδευμένα στο νερό αέρια θα εξισωθούν με αυτά του αέρα, επομένως θα έχουμε αύξηση του pH και το αμμώνιο θα ξαναγίνει αμμωνία βλάπτοντας τα ψάρια μας (το pH θα αλλάξει και κατά την προσθήκη νερού από το ενυδρείο μας). Κάτι τέτοιο βέβαια γίνεται πολύ πιο σημαντικό όταν μιλάμε για πολύωρα ταξίδια (π.χ. αποστολή με ΚΤΕΛ από Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα). Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε, λοιπόν, είναι με το που ανοίξουμε τη σακούλα να ρίξουμε κάποιο προϊόν που αποτοξικοποιεί ή αδρανοποιεί την αμμωνία (Seachem Prime, Sera Toxivec,…) και μετά να συνεχίσουμε την προσαρμογή μας. Πολλές φορές μπορεί να βοηθήσει και η προσθήκη αντιχλωρίου με aloe vera στη μείωση του στρες των ψαριών.

Κάποιοι χομπίστες προτιμούν να κάνουν και κάποια ήπια
γενική προληπτική θεραπεία μετά την εισαγωγή των νέων ψαριών (π.χ. με eSHa 2000) ή και πιο στοχευμένη (π.χ. Flagyl σε Tropheus).

Άλλο ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα καταστήματα κρατάνε τα ψάρια σε νερό βρύσης, κατά συνέπεια εάν εμείς έχουμε ήδη πολύ μαλακό νερό στο ενυδρείο μας θα πρέπει να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για μεγάλη προσαρμογή ή εάν τώρα ξεκινάμε το ενυδρείο μας να έχουμε νερό βρύσης, ώστε να είναι πολύ εύκολη η αλλαγή περιβάλλοντος για τα ψάρια, και να φέρουμε σιγά σιγά το νερό εκεί που θέλουμε σε βάθος χρόνου. Ως σημείωση να πω ότι τα ψάρια είναι γενικά πιο ανθεκτικά στην αύξηση του TDS παρά στη μείωσή του.

Ακόμα, καλό είναι για όσο χρόνο έχουμε κλειστή τη σακούλα αυτή να βρίσκεται σε οριζόντια θέση, ώστε να αυξήσουμε την επιφάνεια του νερού που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, μια και η ανταλλαγή αερίων γίνεται στην επιφάνεια και δε θέλουμε να λείψει οξυγόνο από τα ψάρια μας. Και φυσικά στις περιπτώσεις που η προσαρμογή πρόκειται να κρατήσει πολλή ώρα θα πρέπει να εξετάσουμε την πιθανότητα να χρειαστεί αεραντλία/φίλτρο/θερμαντήρας στο δοχείο προσαρμογής.

Άλλα μικρά αλλά σημαντικά πράγματα που χρειάζονται προσοχή είναι να μην τσακίσει η σακούλα και παγιδεύσει κάποιο ψάρι ή αν έχουμε ψάρια που πηδάνε να έχουμε καλύψει κάπως το χώρο προσαρμογής μην τα χάσουμε όταν ανέβει η στάθμη. Συμπληρώνοντας να επισημάνω την περίπτωση όπου έχουμε είδη που είναι επικίνδυνο να βγουν πλήρως εκτός νερού (π.χ. puffer), ώστε να προσέξουμε κατά τη μεταφορά τους και αυτό το στοιχείο.

Μια καλή ιδέα είναι να γίνει η εισαγωγή των νέων ψαριών (και περισσότερο γαρίδων) με σβηστά τα φώτα, ώστε να μειωθεί το στρες από το νέο περιβάλλον και από την περιέργεια των υπόλοιπων κατοίκων. Και αν και πολλές φορές τα ψάρια θα δεχτούν πολύ γρήγορα τροφή από την αρχή καλό είναι να μην τα πιέσουμε ρίχνοντας συνέχεια, με αποτέλεσμα να μένει αφάγωτη στον πάτο να βρωμίζει το νερό.

Μην ξεχνάτε ποτέ ότι δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να ρίξετε νερό από το pet shop στο ενυδρείο σας. Δε γνωρίζουμε τι μπορεί να κουβαλάει, οπότε ας μειώσουμε τον κίνδυνο μεταφοράς παθογόνων όσο μπορούμε.


Πόση ώρα θα πρέπει να κρατήσει η προσαρμογή
Η σωστή απάντηση είναι… όσο χρειαστεί! Θα πρέπει να κινηθούμε ανάλογα με την περίπτωση εξετάζοντας το πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες, στις οποίες θέλουμε να φέρουμε τα ψάρια μας, καθώς και το πόσο ευαίσθητα είναι ή μάλλον πόσο ικανά είναι να προσαρμόζονται στις αλλαγές. Το ζήτημα είναι να γίνουν όλα σταδιακά. Προσωπικά θεωρώ το ελάχιστο 20-30 λεπτά, αλλά δεν είναι καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις όπου η προσαρμογή μπορεί να κρατήσει και 6 ώρες (π.χ. γαρίδες CRS) και μην ξεχνάμε ότι όσο πιο πολύ κρατήσει τόσο περισσότερο θα πρέπει να κοιτάξουμε τη μηχανική υποστήριξη για οξυγόνο, θερμοκρασία, κλπ. Εάν το pH μας έχει μεγαλύτερη από 0,5 διαφορά σε σχέση με το προηγούμενο νερό ή η διαφορά της GH είναι πάνω από 4-5 καλό είναι να ακολουθήσουμε μία μακρά μέθοδο ή ακόμα και η διαδικασία να μην ολοκληρωθεί σε μία μέρα. Από την άλλη, εάν οι συνθήκες είναι σχεδόν ίδιες μπορεί και να είναι αρκετή η εξίσωση της θερμοκρασίας και η προσθήκη λίγου νερού από το ενυδρείο και μετά μπλουμ!


Μέθοδοι προσαρμογής
Τρόποι και παραλλαγές τους υπάρχουν πολλοί και οι βασικοί παρουσιάζονται παρακάτω. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα βασικά στοιχεία είναι η εξίσωση της θερμοκρασίας και μετά των λοιπών φυσικοχημικών χαρακτηριστικών του νερού μας.


1) Η σακούλα που επιπλέει (floating bag method)


  • Αφήνουμε δεμένη τη σακούλα για ένα τέταρτο να επιπλέει στο ενυδρείο, ώστε η θερμοκρασία να φτάσει στα ίδια επίπεδα (επισημαίνω κι εδώ το ότι δε θα πρέπει να είναι μεγάλες οι διαφορές, δηλαδή αν έχει πέσει στους 15 μην την ξανανεβάσουμε με τη μία στους 25, θα χρειαστούμε άλλη προσέγγιση σε τέτοια περίπτωση).
  • Ανοίγουμε τη σακούλα και τυλίγουμε την άκρη της μερικές φορές, ώστε να επιπλέει (δε θα βουλιάξει, αλλά αν θέλουμε να είμαστε πιο σίγουροι ότι δε θα γυρίσει στο πλάι και χυθεί όλο το νερό στο ενυδρείο μας μπορούμε να την πιάσουμε με ένα μανταλάκι σε ένα σταθερό σημείο).
  • Κάθε 5 λεπτά προσθέτουμε λίγο νερό από το ενυδρείο μας (π.χ. μισό ποτήρι). Σε άλλες παραλλαγές μία βάζουμε νερό μία βγάζουμε ή αλλάζουν οι χρόνοι.
  • Όταν είμαστε έτοιμοι πιάνουμε το ψάρι με την απόχη και το μεταφέρουμε στο ενυδρείο μας.


2) Η μέθοδος του κουβά
  • Επί της ουσίας είναι η παραπάνω μέθοδος λίγο εξελιγμένη. Μπορούμε κι εδώ να εξισώσουμε τη θερμοκρασία με τον ίδιο τρόπο και μετά να αδειάσουμε (προσεκτικά) τη σακούλα σε ένα κουβά (με θερμαντήρα εάν χρειάζεται ή απλά μία κουβέρτα το χειμώνα) και να συνεχίσουμε εκεί την ίδια διαδικασία ή να γίνουν όλα κατευθείαν στον κουβά. Εάν πρόκειται να κρατήσει πολλή ώρα κατά διαστήματα μπορούμε να αδειάζουμε το μισό νερό και να συνεχίζουμε.


3) Η μέθοδος της σταγόνας (drip method)

Είναι η διαδικασία που ακολουθούμε όταν θέλουμε να κάνουμε πολύ καλή προσαρμογή και ειδικά σε ευαίσθητα είδη (π.χ. γαρίδες).
  • Αδειάζουμε προσεκτικά τη σακούλα σε ένα κουβά.
  • Προσέχουμε τη μηχανική υποστήριξη που ίσως χρειαστούμε.
  • Με ένα σωληνάκι αεραντλίας αφήνουμε το νερό του ενυδρείου να στάζει αργά μέσα στον κουβά, κατά προσέγγιση 1-2 σταγόνες το δευτερόλεπτο για πολύ ευαίσθητα είδη. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε κάνοντας χαλαρούς κόμπους στο σωληνάκι, πιάνοντάς το με μανταλάκια είτε προσαρμόζοντας τις ειδικές ρυθμιζόμενες βαλβίδες που πουλάνε στα ενυδρειακά είδη (στο eBay έχει άπειρα). Αλλιώς μπορούμε να πάρουμε πολύ φθηνά ένα σετ ορού από το φαρμακείο, το οποίο έχει πολύ λεπτό σωληνάκι και ενσωματωμένο ροοστάτη.


  • Εάν γεμίζει ο κουβάς αδειάζουμε κάθε τόσο το μισό νερό και συνεχίζουμε.
  • Όταν είμαστε έτοιμοι πιάνουμε τα ψάρια με την απόχη και τα μεταφέρουμε στο ενυδρείο.

Για παράδειγμα πάρτε μία ιδέα από την πρόσφατη προσαρμογή του klipitiklopos (τον οποίο και ευχαριστώ πολύ για το υλικό) στις καινούργιες CRS του, η οποία και κράτησε 3 ώρες:


BORKED



4) Μακρά προσαρμογή-καραντίνα

  • Σε περίπτωση που οι συνθήκες νερού διαφέρουν υπερβολικά ή και θέλουμε να κάνουμε παράλληλα και καραντίνα, ώστε να προστατεύσουμε τα ψάρια που έχουμε ήδη από πιθανά παθογόνα που κουβαλούν τα νέα, μπορούμε να στήσουμε ένα ενυδρείο με συνθήκες νερού ακριβώς ίδιες με αυτές του ενυδρείου προέλευσης και σε βάθος π.χ. ενός μήνα να εξισώσουμε τις συνθήκες των δύο ενυδρείων και μετά να κάνουμε τη μεταφορά. Εδώ είναι και πιο ασφαλές να γίνει κάποια θεραπεία (όπως αναφέρεται και παραπάνω) εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.



Φυσικά όλα τα παραπάνω μπορούν να εφαρμοστούν και σε θαλασσινά είδη, λαμβάνοντας υπόψη και τις επιπλέον παραμέτρους που έχουμε εκεί, όπως την αλατότητα.


Καλές προσαρμογές!
__________________
Aquascaping Contest 2013
Στέλιος

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη exelix : 13-07-13 στις 08:50
Απάντηση με παράθεση
 
Page generated in 0,04426 seconds with 11 queries