Παράθεση:
|
Η περίπτωση να "πάει" ρεύμα από τον θερμαντήρα στη ράβδο γείωσης είναι πιθανή; Το ρεύμα θα "πάει" από τη "φάση" στον "ουδέτερο" του θερμαντήρα. Γιατί να "παέι" στη ράβδο΄;
|
το ρευμα θα ακολουθησει το συντομοτερο δρομο προς το χαμηλοτερο δυναμικο. Σημασια δεν εχει αν θα παει μεσω της ραβδου η μεσα του αλλου πολου , ΑΛΛΑ να ΜΗΝ παει μέσω του ιδιοκτήτη του ενυδρειου...
Παράθεση:
|
Αλλά αν πούμε οτι μόνο ο ένας πόλος του θερμαντήρα έρχεται σε επαφή με το νερό, ενώ ο άλλος είναι "μονωμένος", τότε το ρεύμα "αναγκαστικά" θα "πάει" προς τη ράβδο γείωσης. Οποιοδήποτε ψάρι βρεθεί σε αυτό το "μονοπάτι" του ρεύματος... "την έβαψε".
|
ΜΑ το ψαρι παραμενει floating και δεν ενοχλειται απο τετοιου ειδους φαινομενα. (και δεν μιλαμε να πεσει κεραυνος στο ενυδρειο.. για διαρροη 220 μιλαμε..)
Η περιπτωση να δημιουργηθει τοξο το οποιο να προκαλεσει εγκαυμα στο ψαρι χωρις να πεσει καμμια ασφαλεια ειναι εξαιρετικα απίθανη.
Το να γινει αντισταση μεσω του νερού και να το βρασει επίσης...
Εξαλλου, ακομα και αν βρεθει ψαρι στο δρομο μεταξυ γειωσης και διαρροης, το ρευμα ειναι ροη ηλεκτρονίων. Το σωμα του ψαριου ειναι καλυτερος μονωτης απο το νερο που το περιβαλει, οποτε τα ηλεκτρονια δεν θα το διαπερασουν, θα προτιμησουν το νερό.
Παράθεση:
|
Εχοντας ράβδο γείωσης στο ενυδρείο, απλά "σιγουρεύουμε" οτι η διαφορά αυτή του δυναμικού όντως θα υπάρχει.
|
Η προστασια του χειριστη ειναι πανω απο ολα. ΑΝ υπαρξει διαρροή ο εντοπισμός της δεν πρεπει να γινεται επειδή "χτυπαει" το ενυδρειο.
θα συμφωνησω οτι ειναι ΠΑΡΑ πολυ δυσκολο να συμβει κατι τετοιο, αλλα και στα θερμοσιφωνα το ιδιο λενε...
Παράθεση:
|
Οσο για το οτι κανείς δεν τα σβήνει όλα... δεν είναι δα τόσο δύσκολο όλες οι ηλεκτρικές συσκευές του ενυδρείου να τροφοδοτούνται από ένα πολύπριζο με διακόπτη. Κλείνουμε τον διακόπτη, κάνουμε τη δουλειά μας, τον ξανανοίγουμε.
|
Α οσο για αυτο, ναι οντως αλλα δεν ξερω πολλους που να το κανουν...
Αντιθετα ξερω παρα πολλους που βαζουν χερι αβερτα...
Παράθεση:
|
Αν οι επαγωγικές τάσεις υπάρχουν έτσι κι αλλιώς, το μόνο που πετυχαίνουμε βάζοντας ράβδο γείωσης στο ενυδρείο, είναι να δημιουργήσουμε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο αλλιώς δεν θα υπήρχε...
|
Τα οργανα μετρησης που ερχονται αναγκαστικα σε επαφη με το νερό δημιουργούν το ηλεκτρικο ρευμα το οποιο και τα τρελαινει.
Παράθεση:
|
Αν "τρελλαίνονται" τα pHμετρα, υπάρχει και η λύση να πάρεις ένα ποτήρι νερό από το ενυδρείο και να μετρήσεις το pH στο ποτήρι. Δεν είναι "μονόδρομος" η ράβδος (μάλλον αδιέξοδο είναι).
|
Και πως θα ρυθμισουμε το διοξειδιο ακριβως? με το ποτηρι? Μιλαμε για συνεχη μετρηση.
Παράθεση:
|
Το οτι οι κατασκευαστές UV συνιστούν ράβδο, δε μου λέει τίποτα. Κάποιοι άλλοι κατασκευαστές συνιστούν "μαγικές σκόνες" ωστε το pH να παραμένει σταθερό σε κάποιο σημείο που θέλουμε. Ο κατασκευαστής ενδιαφέρεται για πωλήσεις. "Στολίζει" κάποιο προϊόν με αμφίβολης αξιοπιστίας "στοιχεία χρησιμότητας" ωστε να πουλήσει. Κάποια πασίγνωστη και "αξιόπιστη" εταιρεία, "βγάζει" μια "σκόνη" (η υγρό - δεν ξέρω) που "χαμηλώνει" το pH. Αυτό το προϊόν περιέχει βιτριόλι. Θα το χρησιμοποιούσες?
|
Μην το γενικεύουμε. Ξερεις οτι θα συμφωνησω με το παραπανω.
Εδω μιλαμε για ενα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ φαινόμενο.
Τοποθετεις σε ενα ενυδρειο μια λαμπα uv. Οταν ειναι αναμενη και αγγιξεις το νερό νιώθεις ενα ενοχλητικό τίναγμα (που δεν σκοτωνει μεν ειναι ενοχλητικο δε). Η ολη κατασκευή ειναι γυαλινη (τελειος μονωτης) ομως βαραει.. εξ επαγωγής. Μονη λυση η γειωση του ενυδρειου ή το σβυσιμο της λαμπας. Ταδε εφη hw και επιβεβαιωσε πειραματικα ο υπογραφων. Και φυσικα με το που αναβει η uv το θερμομετρο και το πεχαμετρο τρελαινονται...
Παράθεση:
Στο θέμα μας:
Από τι υλικά είναι φτιαγμένες αυτές οι ράβδοι; Πως "αντιδρούν" αυτά τα υλικά με την μακροχρόνια επαφή τους με νερό - και μάλιστα όχι "πόσιμο" νερό, αλλά για παράδειγμα νερό εμπλουτισμένο με διαβρωτικά οξέα - όπως το δειοξείδιο που χρησιμοποιούμε για τα φυτά;
|
Ανοξειδωτο ατσαλι, καταλληλο για τροφιμα. To διοξειδιο δεν του κανει τιποτε, η δε συνθεση του ειναι η εξης:C(0-0.12), Cr(17.0-19.0), Mn(0-2.00), Ni(8.00-10.0), P(0-0.045), S(0-0.030), Si(0-1.00).
(τα ποσοστα παιζουν αναλογα με τον τυπο αλλα δεν εχει ιδιαιτερη σημασια)
Περα απο το γεγονος οτι δεν παθαινει τιποτε εκτος απο μια επιφανειακη οξειδωση, τα παραπανω στοιχεια δεν ειναι τοξικα ασε που αν δεις την συνθεση σε κανενα μπουκαλι με trace elements πχ (seachem trace) τα περισσοτερα τα εχει μεσα.
Ο ανθρακας σιγουρα δεν ενοχλει, P, S ειναι σε πολυ μικρη ποσοτητα, το πυριτιο ειναι βασικο συστατικο της αμμου, Mn ρουφανε τα φυτα, μενει Νικελιο και Χρωμιο που δεν θεωρουνται τοξικα (το χρωμιο υπαρχει σε σχετικα υψηλες τιμες πχ στο σπανακι..) Tο Νικελιο ειναι απαραιτητο για την αναπτυξη των φυτων.. Και ολα αυτα σε ενα υλικο που θα κανει παρα πολλα χρονια για να λιωσει, αν λιωσει.
Εν τελει.. Ακομα και στην απιθανη περιπτωση που η διαρροη μπορει να γινει βλαβερη για τα ψαρια θα την προτιμησω εναντι του ιδιοκτητη του ενυδρειου.... ΟΛΑ για το χομπυ που λεει και καποια ψυχη..?
Και αν υπαρχουν ηλεκτρονικα οργανα τοτε η γειωση ειναι μονοδρομος.
Οσο για την περιπτωση του θαλασσινου, παρουσια αλατιου το νερο ειναι πολυ καλος αγωγος, οποτε μια ραβδος στο sump... και καθαρισαμε.
Edit: Θερμη παρακληση να κανουμε επικοδομητικη συζητηση με σωστα και τεκμηριωμενα επιχειρηματα. Αυτο ειναι και το νοημα. Οχι να τσακωθουμε.