Synodontis της Tanganyika
του Κλέοβουλου Φλαμουρόπουλου
Διαβάστε μια μελέτη των
Synodontis της λίμνης
http://www.flmnh.ufl.edu/bulletin/vol46no4hires.pdf
μεταξύ αυτών και τα περισσότερο γνωστά μας γατόψαρα της Τανγκανίκα,
S.multipunctatus με την χαρακτηριστική συμπεριφορά του "κούκου" στην αναπαραγωγή τους.
Και μερικά βιντεάκια
S.multipunctatus
http://www.youtube.com/watch?v=ojuKMq--Kts
S. petricola
http://www.youtube.com/watch?v=-nKW_Lq0ok0
S.granulosus
https://www.youtube.com/watch?v=Ow_NllahUyo
http://www.youtube.com/watch?v=KT0YyO14s4M
S.lucipinnis
http://www.youtube.com/watch?v=lad1yy5bqmk
S.polli
https://www.youtube.com/watch?v=qDjorDnZ1no
Λίγα λόγια- tips & tricks :
Οι Synodontis της Τανγκανίκα εμφανισιακά έχουν πολλές
ομοιότητες μεταξύ τους και ορισμένα είδη δύσκολα τα ξεχωρίζει ακόμη και ειδικός.
Τα περισσότερα έχουν τις χαρακτηριστικές σκούρες βούλες στο σώμα και έντονες σκούρες γραμμές στις άκρες των πτερυγίων.
Σε μια μελέτη του ο Jeremy Wright του πανεπιστημίου του Michigan υποστηρίζει ότι αυτή η ομοιότητα δεν είναι τυχαία και εκτός του ότι όλα τα είδη προέρχονται απο έναν κοινό πρόγονο, βασικά οφείλεται σε ένα
είδος μιμητισμού στην εξέλιξη τους, για να αποφεύγουν τους μεγάλους θηρευτές τους. Αυτοί γνωρίζουν ότι το πουά ψαράκι, εκτός από πιθανά άνοστο, έχει στο ραχιαίο πτερύγιο του έναν δηλητηριώδη αδένα που πονάει άσχημα.
Ανέφερα και πιο άνω την ιδιαιτερότητα μερικών Synodontis (S.
multipunctatus αλλά και του μέχρι πρόσφατα θεωρούμενου ίδιου είδους, του
S.grandiops ) όταν έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιούν την
τεχνική του κούκου για την εκκόλαψη των αυγών τους. Στη φύση έχει καταγραφεί να κλέβουν τα αυγά στοματοεπωαζόντων κιχλίδων του γένους Tropheini (Sato,1986) την στιγμή που αυτές ζευγαρώνουν και στη θέση τους να αφήνουν τα δικά τους. Η θηλυκιά κιχλίδα παίρνει τα αυγά του γατόψαρου στο στόμα της μαζί με όσα δικά της προλάβει. Τα αυγά του γατόψαρου εκκολάπτονται σε 3- μέρες και τα μικρά γατοψαράκια τρέφονται μέσα στο στόμα της παρένθετης μητέρας με τα αυγά της κιχλίδας. Σε ενυδρεία που συγκατοικούσαν με στοματοεπωάζουσες κιχλίδες Malawi παρατηρήθηκε το ίδιο με Haps και Aulonocara.
Στη λίμνη ζουν συνήθως σε βάθος γύρω στα 40 μέτρα σχηματίζοντας μεγάλες ομάδες. Στο ενυδρείο παρόλο που δεν προτιμούν τον έντονο φωτισμό, πολλά δεν είναι νυκτόβια. Συνήθως είναι ώριμα αναπαραγωγικά σε ένα χρόνο.
Το μικρό σε τελικό μέγεθος S.
lucipinnis έχει παρατηρηθεί να παίζει τον ρόλο του
"καθαριστή" (όπως το θαλασσινό Labroides dimidiatus) της βλέννας, σε μεγαλύτερα ψάρια (Benthochromis, Cyphotilapia..).
Για να φιλοξενήσουμε μια ομάδα 5+ ατόμων, χρειαζόμαστε ένα
ενυδρείο με μήκος τουλ. 1.20 (όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα) με ισχυρό σύστημα φίλτρανσης, τακτικές και μεγάλες αλλαγές νερού γιατί θα διαπιστώσουμε ότι είναι πολύ "φαγανά" ψάρια.
Άμμο για υπόστρωμα και πολλές πέτρες για να σχηματίζονται σπηλιές και κρυψώνες.
Είναι κυρίως σαρκοφάγα/παμφάγα και θα δεχθούν εύκολα ποικιλία τροφών του εμπορίου.
Ένα "κολπάκι" για να πάρουμε γέννες: μέσα στο ενυδρείο βάζουμε ένα γυάλινο ή πλαστικό μπολ γεμάτο με σκούρες γυάλινες μπίλιες (σαν αυτές που παίζαμε πιτσιρικάδες) και πάνω τους βάζουμε ανάποδα ένα γλαστράκι με τρύπα στο κάτω μέρος (από 'κει θα μπαινοβγαίνει το ζευγάρι). Όταν γίνει φωλιά από το ζευγάρι παρατηρούμε κάθε τόσο ανασηκώνοντας το γλαστράκι αν υπάρχουν αυγά ή γόνος και καθαρίζουμε από βρωμιές. Αν δούμε αυγά τα μεταφέρουμε σε γεννήστρα με καλό αερισμό και θα εκκολαφθούν σε 1-2 μέρες. Τα μικρά θα φάνε τροφή σε σκόνη ή microworms και σύντομα grindal ή τροφές σε φυλλαράκι.
Κι ένα ανάλογο βιντεάκι
http://www.youtube.com/watch?v=lTvlZN7EFVY
Καλή επιτυχία σε όσους ασχοληθούν μ' αυτό το ενδιαφέρον είδος.
Περιμένουμε τις εμπειρίες σας.