Κάποιες φορές γινόμαστε κακοί, ή για την ακρίβεια φαίνεται πως ήμαστε κακοί.
Δεν είναι έτσι όμως, δεν έχουμε να χωρίσουμε με κανέναν τίποτα,
ούτε ζηλεύουμε που κάποιος έχει φτιάξει κάποια ψαρόσουπα,
γιατί κάλλιστα μπορούμε να τη φτιάξουμε και εμείς, και προσωπικά την έχω φτιάξει και εγώ και σε χειρότερο βαθμό.
Τελικά όμως δεν είναι κακία να εξηγείς σε κάποιον κάποια λάθη που έχει κάνει,
που στις αρχές τα κάναμε οι περισσότεροι αν όχι όλοι.
Ο στόχος μας είναι να μπορούν να αποκτήσουν όλοι ένα ενυδρείο,
με τον πιο οικονομικό και ξεκούραστο τρόπο.
Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να ακολουθήσουμε κάποιους κανόνες,
που δεν τους βάζουμε εμείς αλλά η φύση.
Ακολουθώντας όμως αυτούς τους κανόνες , έχει αποδειχθεί πως αυτό το χόμπι γίνεται ακόμα ποιο εύκολο αλλά και ποιο οικονομικό.
Γιατί δεν αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε συνέχεια ζωντανά γιατί τα χάνουμε με τις λάθος συνθήκες που τα έχουμε ,
ή δεν αναγκαζόμαστε να προσθέτουμε εξοπλισμό για να καλύψουμε αυτές τις λάθος συνθήκες,
ή δεν ασχολούμαστε καθημερινά με αποτέλεσμα το χομπι να γίνεται βάσανο και να γινόμαστε δέσμιοι του.
Λύσεις και τρόποι υπάρχουν πάρα πολλοί και ο καθένας με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης.
Θα σου φέρω για παράδειγμα το 300αρι που ανέφερες με τα 2 μεγάλα ψάρια (ίσως να λες για το δικό μου
.
300αρι έχω και εγώ, και δυστυχώς δεν μόνο έχω 2 μεγάλα ψάρια αλλά συνολικά πρέπει να είναι 10, μικρά μεγάλα.
Αν το δεις από μεριά και αυτό είναι λάθος.
Κανονικά θα έπρεπε να είχε μήκος τουλάχιστον 1,5 μέτρο και όχι 1,20 που είναι τώρα,
και αυτό επειδή υπάρχει μέσα ψάρι που τώρα πρέπει να έχει μήκος μαζί με την ουρά πάνω από 36 εκατοστά και χωρίς την ουρά πάνω από 22 εκατοστά.
Σε αυτό το τομέα υπάρχει κάποιος αναγκαστικός συμβιβασμός.
Το ψάρι ήδη έχει φτάσει σε αυτό το μεγάλο μήκος και ευελπιστώ πως δεν θα μεγαλώσει άλλο, και αυτό γιατί ήδη έχει ξεπεράσει το μέσο όρο του συνήθους μεγέθους που βλέπουμε σε ενυδρεία.
Θεωρητικά αναφέρεται πως φτάνουν χωρίς την ουρά γύρω στα 25 εκατοστά αλλά μπορεί να φτάσουν και 30 εκατοστά.
Επίσης ο χαρακτήρας του ψαριού είναι τέτοιος που δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα στο χώρο του και επομένως όλος ο χώρος του ενυδρείου είναι
διαθέσιμος.
Αντίθετα όμως , αν ήταν άλλο είδος ψαριού, όπως σκαλάρια,
παρόλο που είναι πιο μικρά σε μέγεθος από το ψάρι που συζητάμε,
μια ομάδα θα ήθελε περισσότερο χώρο και αυτό λόγο κυριαρχικών δικαιωμάτων στο χώρο.
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν ο χώρος είναι σημαντικός όχι μόνο ως προς το χώρο κολύμβησης του ψαριού αλλά και ως κυριαρχικός χώρος.
Το επόμενο είναι η ιχθυοφόρτιση.
Τα 300 λίτρα είναι λίγα έως πολύ λίγα για 10 χρυσόψαρα,
και αυτό όχι για τους παραπάνω λόγους που σου είπα ,
αλλά ως προς τη σχέση λίτρα/χρόνος συσσώρευσης ρύπων.
Δηλαδή, τα 10 αυτά χρυσόψαρα σε 300 λίτρα νερό μπορούν να ανεβάσουν τα νιτρικά στο 20 σε 3 με 4 ημέρες.
Αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον κάθε 3-4 ημέρες θα πρέπει να γίνονται αλλαγές της τάξης ακόμα και του 50%.
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν θα πρέπει κάθε 3-4 ημέρες να βγάζεις βαρέλια και λάστιχα και να κάνεις αλλαγές.
Αυτό όμως σε κάνει δέσμιο του ενυδρείου, δεν είναι αυτός ο σκοπός μας,
το ενυδρείο το έχουμε για να χαλαρώνουμε και όχι κάθε λίγο και λιγάκι να είμαστε από πάνω.
Ένα σωστό ενυδρείο θα πρέπει να μας απασχολεί για συντήρηση μία φορά την εβδομάδα, αλλιώς θα μας κουράσει γρήγορα και θα το βαρεθούμε,
για αυτό προτείνουμε να υπάρχει μία ήπια ιχθυοφόρτιση.
Αυτό όμως είναι τεχνικό θέμα, αν μπορούμε να δώσουμε τεχνική λύση
και να φροντίσουμε με τεχνικά μέσα έτσι ώστε τα νιτρικά να είναι σε χαμηλά επίπεδα τότε μπορούμε να συμβιβαστούμε κατά κάποιο τρόπο και με αυτό.
Και για να σου δώσω να καταλάβεις, αυτή τη στιγμή που σου γράφω είμαι στη δουλειά , και στο σπίτι μόλις τελείωσε μια αλλαγή της τάξης των 150 λίτρων στο ενυδρείο μου, και αυτό έγινε μόνο του, αυτόματα.
Αυτό δεν το έχω κάνει στα άλλα 2 ενυδρεία, γιατί τεχνικά ήταν αδύνατον.
Έτσι φρόντισα να υπάρχει τέτοια ιχθυοφόρτιση που να μη χρειάζονται συντήρηση περισσότερες φορές από 1 φορά την εβδομάδα ή και ακόμα 10 ημέρες σε περίπτωση που χρειαστεί να λείψω.
Όλα αυτά βέβαια δεν έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη ,
αλλά σταδιακά και με παρατηρήσεις για να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος.
Γιατί και εγώ στην αρχή είχα κάνει τα ίδια λάθη με εσένα ,
και είχα πάλι 10 χρυσόψαρα σε 55 λίτρα,
και το αποτέλεσμα ήταν να φτάσω να κάνω αλλαγές 2 φορές την ημέρα από 40 λίτρα τη φορά, να χάσω 2 ψάρια μεγάλα, και να χαρίσω αλλά 4.
Έτσι έπρεπε να επιλέξω ,
ή να φτιάξω μεγαλύτερο ενυδρείο για αυτά τα ψάρια
ή να τα δώσω και βάλω άλλο είδος ψαριών στο ενυδρείου που ήδη είχα.
Έτσι επέλεξα το 1ο, αλλά επειδή ήξερα πως η "πλεονεξία" είναι ένα από τα ελαττώματα μου, φρόντισα να δώσω κάποιες τεχνικές λύσεις για αν έχω ένα "σωστό" περιβάλλον.
Για αυτό λοιπόν , επειδή πρώτος εγώ έχω κάνει τα ίδια λάθη,
προτείνω και επιμένω και ίσως να φαίνεται πως "φωνάζω" ,
οι νεότεροι στο χόμπι να προσέξουν την ιχθυοφόρτιση των ενυδρείων τους.
Για τη διαφορετικότητα των παραμέτρων που θέλει το κάθε είδος δεν νομίζω
πως χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω,
εκεί δεν υπάρχουν συμβιβασμοί,
ή αν υπάρχουν κάποιοι είναι μέσα στα όρια του φυσικού περιβάλλοντος που ζουν τα ψάρια, εννοώ θερμοκρασίες , σκληρό-μαλακό νερό, όξινο-αλκαλικό περιβάλλον.
Όπως επίσης για τη συμβατότητα σε θέμα χαρακτήρα τους κάθε είδους ψαριού.
Δεν είναι σωστό να βάζουμε ένα κυνηγό μαζί με το θήραμα του,
είναι άδικο,
ούτε να βάζουμε ψάρια με έντονα κυριαρχικά δικαιώματα γιατί τότε θα υπάρχουν έντονες αψιμαχίες, που και αυτό είναι άδικο.
Στη φύση τα θηράματα έχουν πολλές εναλλακτικές να αποφύγουν τον κυνηγό τους, σε ένα κλειστό κουτί όμως όπως ένα ενυδρείο δεν υπάρχει καμία εναλλακτική και θα καταλήξει το θήραμα να γίνει γεύμα.
Για αυτό λοιπόν , φρόντισε να βάλεις στο ενυδρείο σου ,
τη κατάλληλη ιχθυοφόρτιση
και τη κατάλληλη ιχθυοσύνθεση
σύμφωνα με αυτά που μπορείς να προσφέρεις στα ζωντανά που θες να "φιλοξενήσεις".
Και όλα τα παραπάνω χωρίς να γίνεις δέσμιος του χόμπι,
και τότε να είσαι σίγουρος πως θα απολαύσεις ατέλειωτες ώρες χαλάρωσης
μπροστά σε ένα ενυδρείο