Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμιά περίπτωση (εκτός και αν έχουμε ενυδρείο 3-5 τόνων, με super συνθήκες), δεν υπάρχει περίπτωση να μιμηθούμε την φύση.
Έτσι στα μικρά ενυδρεία μας και ειδικότερα για τα Μεσογειακά είδη, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε και αναπαραγωγές. Είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω περιορισμένου χώρου.
Νίκο όταν είχα τους δίσκους είχα πετύχει πάμπολλες αναπαραγωγές και είχα κρατήσει και πολλά μικρά τα οποία και μεγάλωσα. Ένας άλλος χομπίστας με π.χ. μολλυ παρατηρεί αυτό το φαινόμενο συνεχώς. Στα θαλασσινά είδη τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.
Άρα η δυσκολία φαίνεται περισσότερο στα άγρια ψάρια και περισσότερο από όλα στα θαλασσινά είδη.
Μου φαίνεται απίθανο να φτάσουμε σε επίπεδο κράτησης Μεσογειακών ειδών τόσο υψηλό, που να πετύχουμε και αναπαραγωγές. Αν το δεχτούμε αυτό, μήπως είναι σαν να λέμε ότι έτσι και αλλιώς η προσπάθεια μας είναι καταδικασμένη (από άποψης ιδανικών συνθηκών)?
Άρα ξεκινάμε μια προσπάθεια Μεσογειακού ενυδρείου με πολλές υποχωρήσεις (κυρίως λόγω κόστους) αλλά με προοπτική επιτυχίας στο να διατηρήσουμε ζωντανούς τους κατοίκους του ενυδρείου και «ψιλοευχαριστημένους»!
Σπύρο το όνομά μου είναι Γιάννης. Δες και την σελίδα μου με τα ενυδρεία.
__________________
small minds just talk about people, medium minds talk about things, but the great minds talk about ideas...
|