Εγω εχω μεγαλοσι σε δασοδες χωριο και περασα τα πεδικαμου χρονια εκι, τα αγρια ζωα που υπιρχαν ειταν απιστεφτα πολλα, με τα φιδια πεζαμε καθιμερινα με τα αλα παιδια και ποτε δεν δαγγοσε κανεναν μονο φιμες ακουγαμε, και ολι ειχαν εναν ακιριχτο πολεμο, η μεγαλιτερι με τα ζωα αυτα, (και οχι μονο).Σιμερα δεν ειπαρχη αυτι η αγρια ζωη που ειταν τοτε,ειναι σαν να βαδιζουμε προς των αφανισμο, ειναι κατι που το βλεπο καθε φορα που επισκεπτομε αυτο το μερος.Δεν μπορουμε να το κανουμε αυτο αλο πια,δεν μας περνι πλεον,πρεπι να προστατεβουμε τα αγρια ζωα σε αυτο το σιμιο βρισκομαστε δεν μας περνι για κατι αλλο, κανουμε των παραδισο κολασι.
