Γειά,
άρα έχουμε
Παράθεση:
sonia
Ωραιοτατο ψαρι... δικαια εχει και τον τιτλο της πριγκιπισσας του Μπουρουντι...
|
Που μπορεί
Παράθεση:
Tolis
Εμενα το συγκεκριμενο ψαρι με εκανε να ασχοληθω πιο "φανατικα" με το χόμπι, με το γνωστο αποτελεσμα...
Ειχα δει (δε λεω πριν απο ποσες δεκαετιες) ενα πολυ μεγαλο ενυδρειο, εντοιχισμενο, με ντεκορ ολο πετρα, και μονους κατοικους μια τεραστια αποικια N. brichardi ολων των μεγεθων, και ηταν κεραυνοβολος ερωτας...
|
Με κάποιες ιδιαιτερότητες όμως
Παράθεση:
Tolis
Στον περιορισμενο και χωρις κινδυνους χωρο του ενυδρειου, αυτη η συμπεριφορα αλλαζει καπως. Οταν σχηματιστει ζευγαρι κι αρχισει να εχει μικρα πολλων γενεων, αρχικα διωχνονται οι "παρεισακτοι" του ιδιου ειδους. Οσο μεγαλωνει η οικογενεια, καταλαμβανει ολο και περισσοτερο χωρο, με αποτελεσμα αργα ή γρηγορα οι υπολοιποι κατοικοι του ενυδρειου να στρεσσαρονται, να καταληγουν στις ψηλες γωνιες του ενυδρειου, ή να σκοτωνονται με συνοπτικες διαδικασιες - εκτος αν ειναι καποια πολυ επιθετικα ειδη (πραγμα που δεν γινεται συνηθως σε ενα κοινο ενυδρειο ταγκανικα).
|
Ενδιαφέρον .
Κανείς άλλος με εμπειρία??