Εγω βρε παιδια δεν εχω προβλημα με τα φιδια, σχεδον καθε χρονο εβλεπα στον κηπο μου και ποτε δεν τα κυνηγουσα.... Και οσες φορες ειχα συνάντηση με φιδι στο βουνο ή στην εξοχη ποτε δεν ενιωσα απειλη ίσα-ισα παντα προσπαθουν να ξεφυγουν πριν πλησιασεις. Σε δυο περιπτωσεις γνωστων που ισχυριζονται οτι τους δαγκωσε φιδι, εκαναν το λαθος να το πατησουν κατα λαθος. Γι αυτο και οταν εισαι σε πυκνη βλαστηση πρεπει να περπατας με βαρια βηματα.
Το οτι ο κηπος μου ειναι ενας λειτουργικος βιοτοπος που προσελκυει καθε ειδους ζωα με κανει και χαιρομαι αφανταστα. Ειδικα τα φιδια παντως ειναι πολυ ντροπαλα ζωα και αν υπαρχει συνεχης ανθρωπινη παρουσια στο χωρο, σπανια εμφανιζονται.
Το οποιο προβλημά μου με τα φιδια αφορα στους φιλους και στους επισκεπτες μου, μια και δεν ειναι και οτι καλυτερο για μενα να προπαθω να τους εξηγησω οτι καποια απο τα ζωα που περιφερονται δεν ειναι βλαβερα..
Προπερσι ηταν μια φιλικη παρεα σπιτι μου όταν ερχεται στη μαμα του ενα εξαχρονο κοριτσακι, "μαμα, μαμα έλα να δεις ένα φίδι!"
Καταλαβαινετε πώς αντεδρασε η μαμα και γιατι δεν ξαναηρθαν για επισκεψη...