[delta66]

Αρχική Δημοσίευση από Nick74

ε ναι, αυτη τη λογικη ποτε δεν την ασπαστικα γιατι το dna δεν αλλαξε μεσα σε μερικες γεννιες

Το dna δεν αλλαζει, αλλα μπορει να αλλαξει η προσαρμοστικοτητα στις παραμετρους.
Ολα τα ψαρια εκτροφης δεν αντεχουν ευκολα στις αγριες παραμετρους (αν και στην περιπτωση του μονομαχου οι "αγριες" παραμετροι δεν διαφερουν απο της εκτροφης)
Εχω παραδειγμα απο επιστημονικη ερευνα, οπου ψαρι εκτροφης δοκιμαστηκε σε "αγριες" παραμετρους, και τα επαιξε, ενω τα αγρια ηταν ανετα ακομα και σε παραμετρους ακραιες, εκτος οριων που δινονται πχ στο fishbase.
Γιαυτο προσοχη. Καμια φορα μπορει να κανουμε κακο αντι για καλο.
Ψαρια που εχουν γεννηθει και μεγαλωσει επι μακρον και μεσα απο πολλες γεννες σε "ηπιες" συνθηκες εκτροφειου, δεν μπορουν να επιστρεψουν ετσι ευκολα πισω.

Επίδραση του pH και της συγκέντρωσης ασβεστίου για την ισορροπία των ιόντων στα ψάρια του Rio Negro, Αμαζόνιος
Υπο των: Gonzalez RJ, Wood CM, Wilson RW, Patrick ML, Bergman HL, Narahara A, Val AL.
Department of Aquaculture, National Institute for Amazon Research, Manaus Amazonas, Brazil.
gonzalez@acusd.edu

Περίληψη
Εξετάσαμε τις επιπτώσεις της έκθεσης σε όξινο χαμηλό pH όσον αφορά την ισορροπία των ιόντων (Na+ Cl- K+ νάτριο χλώριο κάλιο) σε διάφορα είδη ψαριών που συλλέχθηκαν από τον Rio Negro, ένα αραιό, όξινο παραπόταμο του Αμαζονίου.
Σε pH 5.5 (ακατέργαστο νερό του Rio Negro), τα τέσσερα είδη του Rio Negro που εξετάστηκαν (Piranha preta: Serrasalmus rhombeus, Piranha branca: Serrasalmus cf. holandi, Aracu: Leporinus fasciatus, και Pacu: Myleus sp.), ήταν πολύ κοντά ή σε απόλυτη ισορροπία ιόντων, ενώ μετά από έκθεση σε pH 3.5, οι απώλειες που παρατηρήθηκαν σε ποσοστά Na+ και Cl- ήταν σχετικά ήπιες.

Συγκριτικά τώρα, ένα Tambaqui (Colossoma macropomum), το οποίο παραλείφθηκε από υδατοκαλλιέργεια και που δοκιμάστηκε υπό τους ίδιες συνθήκες όπως και τα άλλα ψάρια, είχε ποσοστά απώλειας επτά φορές υψηλότερη από ότι όλα τα είδη του Rio Negro.
Σε pH 3.0, τα ποσοστά απώλειας Na+ και Cl- για τα ψάρια του Rio Negro αυξήθηκαν τρεις έως πέντε φορές, αλλά ήταν και πάλι πολύ λιγότερο από ότι οι απώλειες που παρατηρήθηκαν στο Tambaqui.
Αυξάνοντας τη συγκέντρωση ασβεστίου (Ca2+) στο νερό, από 10 micromol L-1 σε 100 micromol L-1, κατά την έκθεση στο ίδιο χαμηλό pH, δεν υπηρξε καμία επίδραση στους ρυθμούς της απώλειας ιόντων στο εξεταζόμενα τρία είδη (Piranha preta, Piranha branca, Aracu), γεγονός που υποδηλώνει ότι είτε α) αυτό είναι το τελικό ύψος της βραγχιακής δέσμευσης σε Ασβέστιο (Ca2+) και ότι όλα δείχνουν να έρχονται σε κορεσμό στα 10 micromol L-1, έτσι ώστε η πρόσθεση συμπληρωματικού Ασβεστίου (Ca2+) να μην έχει καμία επίπτωση, ή β) ότι το Ασβέστιο (Ca2+) δεν εμπλέκεται καθόλου στη ρύθμιση της βραγχιακής διαπερατότητας σε ιόντα.
Σε ενα τελευταίο είδος του Rio Negro που εξετάστηκε, στο Cardinal tetra (Paracheirodon axelrodi), ελέγξαμε τη συγκέντρωση Νατριου (Na+) στο σώμα του κατά τη διάρκεια 5 ημερών με έκθεση σε pH 6.0, 4.0, και 3.5.
Αυτές οι διαφορετικές τιμες του pH δεν είχαν καμία επίδραση στη συγκέντρωση Νατρίου (Na+) στο σώμα του.

Ολα τα στοιχεία αυτά μαζί, υποδεικνύουν την εξαιρετική ανοχή στην οξύτητα του νερού ως ένα γενικό χαρακτηριστικό των ψαριών που κατοικούν στα όξυνα νερα του Rio Negro και εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το ρόλο του Ασβεστίου (Ca2+) στη ρύθμιση της βραγχιακής διαπερατότητας σε ιόντα σε αυτά τα ψάρια.

Μεταφραση απο εδω http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9472808