Δεν θελω να αναφερθώ στη διαφωνία σας. Το μονο που θα πω ειναι πως θεωρω οτι υπαρχουν υπερβολές και απο τις δυο πλευρες σε καποια θεματα και καπου εκει χάνετε η ουσια.
Ποιες τιμες ειναι ιδανικές για ενα ενυδρειο, μονο αν παίξεις στο ΙΔΙΟ ενυδρειο με διαφορετικούς τρόπους για ενα σεβαστό διαστημα θα μπορεις να εχεις σοβαρή γνωμη, αλλιως εχεις απλα μια γνωμη. Αλλο να εχεις ενυδρειο φουλ acrο και αλλο να εχεις mix. Αλλο να εχεις mix και αλλο μαλακά η ακομα και μη φωτοσυνθετικά. Τελείως διαφορετικες θα ειναι οι ιδανικές συνθήκες σε καθε ενα. Και για όποιον εχει αντίρρηση, εδω σε sps ενυδρειο που εχω εγω, αλλα ειναι τα χαμηλά όρια σε ακροπορες με υψηλές απαιτησεις σε ροη και φως, και αλλα σε deep acros και μιλαμε για ακροπορες και μονο..
Σε μελετες αναφερετε οτι οταν τα φωσφωρικα περνάνε το 0,10 περιπου αρχιζει σταδιακα η υποχώρηση της ανάπτυξης των σκληρών κοραλιων, με αποκορύφωμα καπου στο 0,50 και πανω που αρχίζουν και πεθαίνουν. Ειναι ενα σταδιακό φαινόμενο που ακριβως επειδη γινεται αργα δεν ειναι ευκολα ορατό αν καποια τιμη δεν ειναι ιδανική. Το ποσο δηλητήριο ειναι τα αυξημένα φωσφωρικα, φαινετε σε ερευνες σε μακροαλγες με πανω απο 0,30 po4 περιπου αρχιζει να υπαρχει πτωση της ανάπτυξης τους. Ποιον, των αλγων!! Δηλαδη στα κοραλια που πρεπει να αναπτυχθούν μεσω σύνθεσης ανθρακούχου ασβεστίου που δηλητηριάζεται με τα φωσφωρικα τι γινεται;; Αντίστοιχα σε αλλες ερευνες αν τα νιτρικα περνάμε τα 40 π.χ, η Xenia που προτιμάει ενα λιγο ποιο "βρωμικο" νερο εχει μείωση της ανάπτυξης της. Καλα δίνουμε εμεις όρια διαφορα, αλλα η φυση εχει θέσει τα δικα της και εμεις πρεπει να ειμαστε μεσα σε αυτα.
Τωρα το 0 φωσφωρικα σε ενυδρεια ειναι θεμιτό για εμενα μονο αν υπαρχουν αρκετα ψαρια τα οποια ΟΛΗ την ημερα θα παρέχουν τα διαφορα ανόργανα συστατικά στα κοραλια μεσω της αποβολής της τροφής που εχουν χωνέψει. Θα το βρούμε σε φορα παγκοσμια αλλα και σε πανεπιστημιακά αρθρα με τον αστείο όρο "fish poop"
(Οτι ποιο κοντα στη φυση τους). Σε περιπτωση που το ενυδρειο ειναι με αρκετα ελαφρύ φορτιο, εκει πρεπει να υπαρχουν αλλοι κανόνες για ευνόητους λογους.
Σε αλλες μελετες αναφερετε με αρκετα μεγάλη ακρίβεια οι διατροφικές συνήθειες των sps. Θα αναφερθώ σε sps μονο διοτι και αυτο γνωριζω καλυτερα αλλα και να υπαρχει μια σαφή αναφορα σε ενα είδος για να υπαρχει μια σαφήνεια στη κουβεντα για το τι μιλαμε. Τα sps ειναι απίστευτοι σαρκοφάγοι οργανισμοί, περα απο τη φωτοσύνθεση και τα οργανικα, οταν υπαρχει "σάρκα" στο μέγεθος που μπορει να φάει (συνηθως 5-200μ), η αναπτυξη τους μεγαλώνει μεχρι και πανω απο 35-40% απο οτι χωρις. Στα θετικά της διατροφής ειναι οτι μειώνει και την απαίτηση των διαφορων αμινοξέων -που δεν μπορει να παράγει μονο του- εως τα μηδενίζει αφου τα περνει απευθείας ΜΕΣΩ της διατροφής του οπως ακριβως κανει και στη φυση.
Οποίος εχει κολυμπήσει σε υφάλους, θα εχει προσέξει πως ουτε η θερμοκρασια ειναι παντα ιδια, ουτε η αλατοτητα αλλα ουτε και τα σωματίδια η το πλακτον ειναι ιδια παντου και μαλιστα αρκετες φορες εναλασονται σε διαφορα σημεια. Αντίστοιχα και τα φωσφωρικα ιδια δεν ειναι παντου και υπαρχουν εύρη τα οποια υπαρχουν ακομα και στη φυση, ανάλογα την εποχη, την ηλιοφάνεια, τη θερμοκρασια κτλ. Η συνημμένη φωτογραφια ειναι χαρακτηριστική.