Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από theodor72
Είναι σίγουρο ότι τα ψάρια, όπως και όλα τα ζώα αισθάνονται τον πόνο. Διαφορετικά θα κουτουλούσαν συνέχεια στα βράχια και στις πέτρες και δεν θα πρόσεχαν μήπως πληγωθούν.
Τώρα αυτό που λες φίλε χαλβά, ίσως να είναι κάτι διαφορετικό. Έχω ακούσει πολλές φορές σε ντοκυμαντέρ ότι οι αντιλόπες, όταν πεφτουν στα νύχια των αρπακτικών και λίγο πριν πεθάνουν, βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση σοκ που δεν νοιώθουν πόνο. Από ότι φαίνεται η φύση ακόμη μαι σε αυτήν την στιγμή δείχνει φιλέσπλαχνη, καθώς ο εγκέφαλος των φυτοφάγων ζώων εκρίνει κάποια ουσία, αδρανοποιεί το νευρικό σύστημα του ζώου και έτσι έχει ένα πιο ήπιο τέλος.
Πάντως καθώς όλα στην φύση έχουν έναν λόγο ύπαρξης, θα μου φαινόταν πολύ παράλογο να μην νιώθουν πόνο.
|
Θοδωρή δεν διαφωνώ μαζί σου αλλά το πήγες λίγο μακρυά.
Και εξηγώ, έχεις τρακάρει οδηγώντας μηχανάκι ποτέ σου ?
Εγώ λοιπόν που έχω "αγοράσει μερικά οικόπεδα" (στην δικυκλιστική διάλεκτο) με 2τροχα, παθαίνω ότι και οι αντιλόπες που λες.
Τρως την "σούπα" και στο πρώτο sec νιώθεις έναν οξύ πόνο με πολύ μικρή διάρκεια που κρατάει ελάχιστα.
Από το το σοκ δεν νιώθεις τίποτα, μα τίποτα εντελώς μέχρι και πολύ ήρεμος θα έλεγα, μια νιρβάνα κάτι τέτοιο.
Πιθανών να είναι αποτέλεσμα της υπερέκκρισης αδρεναλίνης το φαινόμενο αυτό.
Συνεχίζω, σηκώνεσαι όρθιος, τσεκάρεις ότι όλα είναι στην θέση τους (χέρια-πόδια κλπ) μαζεύεις τα φανάρια, χερούλια, πατητήρια κλπ και πας στο σπίτι σου με την ψυχολογία στο πάτωμα.
Αρχίζεις και νιώθεις κάποιες μικροενοχλησούλες και την πέφτεις στο κρεβάτι.
Και ξυπνάς το άλλο πρωί λες και τριβόσουν με ελέφαντα όλο το βράδυ.
Πας να πατήσεις κάτω και ουρλιάζεις από τους πόνους, προσπαθείς να αναπνεύσεις και είναι σχεδόν αδύνατο (από τον πόνο πάλι).
Τεσπά νομίζω με πιάνεις.
Δεν είμαι γαζέλα (με τέτοιο κορμί χα,χα) αλλά στην ουσία δεν ένιωσα πόνο για αρκετά λεπτά.
Λες να είμαι ψάρι ?
Μπα.