Δίσκος - κατά πολλούς ο βασιλιάς του ενυδρείου!
Φωτογραφία -Copyright ©
Heiko Bleher
Μια πολυ σύντομη περίληψη του τι ειναι ο Δίσκος, με σκοπό ενδεχομένως να κινήσει το ενδιαφέρον για αυτήν την θαυμάσια κιχλίδα:
=================================================
Είδη δίσκων:
Ανήκουν στην οικογένεια των
Κιχλίδων, το
γένος ειναι το
Symphysodon (symphysis + odon, ελληνικά για το σύμφυσις και όδοντας, αναφερόμενο στην στοματική ανατομία του ψαριου) και έχουν περιγραφεί δύο είδη:
1
Symphysodon discus Heckel, 1840 (κοινό όνομα, "heckel discus")
πηγή:
http://atlas.drpez.org/Discos-de-Heckel οπου μπορειτε να δειτε και αλλες φωτος του "Heckel discus".
Ειναι ο πιο "αναγνωρίσιμος" δισκος, με τις 3 απο τις εννια καθετες μπαρες που υπαρχουν στο σωμα του να ειναι παντα ευδιακριτες, την πρωτη πανω απο το ματι, την τελευταια στην ουρά, και την πεμπτη στη μεση του σωματος πολυ πιο ανεπτυγμενη. Σκωλικοειδεις καφε ραβδωσεις διαπερνουν ολο το σωμα, ενω το "φοντο" του σωματος αναλογως της γεωγραφικης προελευσης ειναι απο γκρι-μπλε μεχρι καφέ-κόκκινο. Ειναι ο πιο "μικρος" δισκος, με μια διαμετρο που φτανει τα 12 εκ.
Για καποιο διαστημα υπηρχε το υποείδος
Symphysodon discus willischwartzi Burgess, 1981 αλλά ενταχθηκε στο παραπάνω το 1986.
Για λεπτομερη περιγραφή του ειδους θα παραπεμψω στο πολυ καλο
αρθρο του Genirous στο φόρουμ
GreekDiscus.com.
--------------------------------------------------------------------------------
2
Symphysodon aequifasciatus Pellegrin, 1904 (κοινά ονόματα, πράσινος, καφέ, μπλε δίσκος)
Πηγή:
http://www.flickr.com/photos/ouscazz...7623641064177/
Το οποίο χωριζεται σε τρια υποείδη:
Α. Symphysodon aequifasciatus aequifasciatus, "πράσινος δίσκος"
πηγή:
http://atlas.drpez.org/Discos-Verdes οπου μπορειτε να δειτε πολλες γεωγραφικές ποικιλιες του πρασινου δισκου.
Αναγνωριζεται απο το εδρικο του πτερυγιο που εχει ενα ομοιομορφο (η με κοκκινα στιγματα αναλογως της περιοχης) μπλε-πρασινο χρωμα. Το χρωμα του σωματος ειναι καφε-πορτοκαλί με ραβδωσεις και στιγματα κοκκινα. Φτανει σε διαμετρο τα 15 εκ.
----------------------------------------------------------------------
Β. Symphysodon aequifasciatus axelrodi, "καφέ δίσκος"
πηγή:
http://atlas.drpez.org/Discos-marrones οπου μπορειτε να δειτε πολλες γεωγραφικές ποικιλιες του καφε δισκου.
Το χρωμα τους μπορει να διαφερει πολυ, αναλογως της γεωγραφικης τους προελευσης. Συνηθως απο καφε-πορτοκαλι εως κιτρινο-κοκκινωπο. Στην ακρη των πτερυγιων και στο κεφαλι βρισκονται μπλε ραβδωσεις. Η διαμετρος τους μπορει να φτασει τα 20 εκ.
--------------------------------------------------------------------------
Γ. Symphysodon aequifasciatus haraldi, "μπλε δίσκος"
πηγή:
http://atlas.drpez.org/albuv51?page=1 οπου μπορειτε να δειτε πολλες γεωγραφικές ποικιλιες του μπλε δισκου.
Γεωγραφικα βρισκεται στους ιδιες περιοχες με τον καφε, και χρωματικα του μοιαζει, με διαφορα τις πολλες μπλε ραβδωσεις στο υψος του κεφαλιου, καθως και στο κατω μερος του σωματος. Σε μερικα ατομα οι μπλε ραβδωσεις μπορουν να ειναι σε ολο το σωμα, ατομα τα οποια ονομαζονται "Royal blue". Η διαμετρος τους μπορει να φτασει τα 20 εκ.
==================================================
Εφιάλτης στην ταξινόμηση:
Την τελευταία πενταετια αρχισαν τα δυσκολα στην επιστημονικη κοινοτητα, σχετικα με την ταξινόμηση του δίσκου, μιας και ολο και περισσοτερες ομαδες ιχθυολογων βασισμενοι σε τεστ DNA υποστηριζουν οτι υπαρχουν
τρια ξεχωριστα ειδη (και οχι δυο οπως ειναι το status quo μεχρι τωρα).
Το 2006 η ομαδα των J.S.Ready, E.J.G. Ferreira and S.O. Kullander ανακοινωνει την υπαρξη τριων ειδων:
Του
Symphysodon discus Heckel, 1840 (οπως παραπανω)
Του
Symphysodon aequifasciatus Pellegrin, 1904 (στο οποιο ανηκουν οι μπλε και καφε δίσκοι)
Και ενα νεο ειδος, το
Symphysodon tarzoo Lyons, 1959 (στο οποιο κατατασσεται ο πρασινος δισκος).
(Journal of Fish Biology - J.S.Ready, E.J.G. Ferreira and S.O. Kullander: "Discus fishes: mitochondrial DNA evidence for a phylogeographic barrier in the Amazonian genus Symphysodon (Teleostei:Cichlidae)")
Παραλληλα, η ομαδα των Heiko Bleher, Kai N. Stölting, Walter Salzburger, and Axel Meyer, ανακοινωνει την υπαρξη τριων επισης ειδων:
Του
Symphysodon discus Heckel, 1840 (οπως παραπανω)
Του
Symphysodon aequifasciatus Pellegrin, 1904 (στο οποιο ομως κατατασσει τον πρασινο δισκο)
Και του
Symphysodon haraldi Schultz, 1960, (στο οποιο κατατασσει τον καφε και μπλε δισκο).
Και οι δυο ομαδες συμφωνουν στον αριθμο τριων ειδων, και οι δυο ομαδες συμφωνουν οτι το ενα ειδος ειναι ο
Symphysodon discus Heckel, 1840,
και οι δυο ομαδες συμφωνουν οτι τα αλλα δυο ειδη ειναι, αφ ενος ο μπλε και καφε (αλλά η ομαδα του Kullander τον ονομαζει
Symphysodon aequifasciatus ενω η ομαδα του Bleher τον ονομαζει
Symphysodon haraldi) και αφ ετερου ο πρασινος (που ομως ομαδα του Kullander τον ονομαζει
Symphysodon tarzoo ενω η ομαδα του Bleher τον ονομαζει
Symphysodon aequifasciatus)!
Ο συμπαθεστατος κυριος Bleher, ειναι σπουδαιος και ακουραστος εξερευνητης και κανεις δεν αμφισβητει την τεραστια εισφορα του στο χομπι, ομως αφ ενος το "αμφιβολο" παρελθον του στον επιστημονικο καθαρα τομεα και το εκρηκτικο του ταμπεραμεντο οσον αφορα την επιχειρηματολογια, αφ ετερου η επαναλαμβανομενη "τσαπατσουλια" του οσον αφορα τον σωστο τροπο παρουσιασης επιστημονικων θεσεων (η επιστημονικη κοινοτητα εχει πολυ σαφεις κωδικες και κανονες παρουσιασης), εκαναν το μεγαλυτερο μερος της επιστημονικης (και σοβαρης ενυδρειακης) κοινοτητας να ταχθουν υπερ της θεσης της ομαδας J.S.Ready, E.J.G. Ferreira and S.O. Kullander. Τιποτα ομως δεν εχει τελειωσει (η θεση της ομαδας Kullander εχει και αυτη τρωτα σημεια οπως φαινεται) και το εγγυς μελλον θα δειξει! Περιμένοντας, μιας και αμφοτερες ομαδες συμφωνουν στην χρωματικη περιγραφη και γεωγραφικη κατανομη του Heckel discus, και του καφε-μπλε και του πρασινου (δινοντας τους απλα διαφορετικα ονοματα), ειδικα σε αναζητησεις για γεωγραφικες περιοχες και χρωματικες ποικιλιες, ειναι ασφαλεστερο να τους ψαχνουμε με τα κοινα ονοματα (heckel, πρασινος, καφέ-μπλε).
Για οποιον δεν μπερδευτηκε με ολη αυτην την ονοματολογια και τον ενδιαφερουν αυτα, μπορει να δει καποιες συζητησεις εδω:
http://www.cichlidae.com/forum/viewt...t=2039&start=0
http://www.cichlidae.com/forum/viewt...t=4418&start=0
http://www.cichlidae.com/forum/viewt...hp?f=11&t=9252
και μια πολυ καλη
μεταφραση του Genirous στο
GreekDiscus.com !
==================================================
Οι δίσκοι στην φύση:
Εδω μπορουμε να εμπιστευθουμε τον Heiko Bleher με κλειστα ματια - κανεις δεν εχει εξερευνησει τον Αμαζονιο και τους βιοτοπους των δισκων τοσα πολλα χρονια και τοσο εμπεριστατωμενα οσο αυτος! Μας λεει οτι ολα τα ειδη ζουν σε μεγαλα κοπαδια με συγκεκριμενες ιεραρχιες και αρχηγο, σε ησυχα νερα απομακρυσμενα απο γρηγορη ροη ποταμου, κοντα στην οχθη σε αποτομες πλαγιες, αναμεσα σε ριζες, κλαδια και δεντρα. Ολα αυτα τα νερα εχουν ψιλη ασπρη αμμο στον βυθο και παρα πολλα νεκρα φυλλα. Πολλες φορες υπαρχουν και επιλεοντα φυτα. Βγαινουν στα ανοιχτα σε μεγαλα κοπαδια μονον οταν δεν υπαρχει κατευθειαν φως ηλιου. Την περιοδο των βροχων οταν το δασος πλημμυριζει, σκορπιζονται στο πλημμυρισμενο δασος, οπου η υπαρξη πιο πολλης τροφης τα προετοιμαζει καταλληλα για να ζευγαρωσουν. Η θερμοκρασια σε ολες τις περιοχες των δισκων ειναι υψηλη, με ενα μεσο ορο τους 27-28 βαθμους.
Ο S. heckel βρισκεται στα νερά με τις πιο ακραίες συνθήκες οσον αφορα τις φυσικοχημικες παραμετρους του νερου, το οποίο ειναι μαυρο απο τις ταννινες των ξυλων με pH κατω απο το 5.1, κι εναν μεσο ορο μεταξυ 3.8 και 4.8 και αγωγιμοτητα 6-12 µS. Ζει σε κοπαδια απο 20 εως 300 ατομα.
Ο πρασινος δισκος
(Symphysodon aequifasciatus aequifasciatus) ζει επισης σε μαυρα νερα, με pH κατω του 6 και μεσο ορο 5.2-5.4 και αγωγιμοτητα 8-15 µS. Ζει σε κοπαδια απο 400 εως 800 ατομα!
Ο καφε η μπλε δισκος (
S. aequifasciatus axelrodi και S. aequifasciatus haraldi) ζει πολυ πιο καθαρα νερα, με pH απο 6.0-7.8 και αγωγιμοτητα πανω απο 25 µS, πραγμα που το κανει πιο ευκολο να διατηρηθει και να ζευγαρωσει στην αιχμαλωσια. Ζει σε κοπαδια που μπορει να φτασουν και τα 1000 ατομα! Στον βιότοπο του μπορει να υπαρχουν και λιγα υδροβια φυτα, πραγμα που δεν συμβαινει σε αυτους του πρασινου και του heckel, λογω του πολυ σκουρου χρωματος του νερου.
Η διατροφή τους αποτελειται κατα κυριο λογο απο αποσαθρώματα (η μαζα των "σκουπιδιων" που μαζευεται σε στασιμα σημεια στο βυθο), φυτα (ανθη, φρουτα, σποροι, φυλλα), αλγη και μικροαλγη, υδροβια ασπονδυλα και εντομα. Την περιοδο των βροχων παρατηρειται μια αυξηση της φυτικης τροφης.
Συγκατοικοι τους σε αυτα τα νερα, απο κιχλιδες ειναι ειδη των γενων
Pterophyllum, Geophagus, Acarichthys, Satanoperca, Biotodoma, Heros, Mesonauta. Απο αλλα ψαρια, τα γενη
Leporinus, Boulengerella, Chalceus, Triportheus, Bryconops, Hemiodus, Pimelodus, Pterygoplichthys, Rineloricaria.
==================================================
Οι δίσκοι στο ενυδρείο:
Για πολλές δεκαετιες, η διατηρηση και αναπαραγωγη του Δίσκου σε ενυδρειο, λογω των απαιτησεων τους σε μαλακο και οξινο νερο, θεωρειτο η υπερτατη προκληση.
Αφ ενος με την εξελιξη της τεχνολογιας (το να φτιαξεις τετοιο νερο πια ειναι ευκολο) και αφ ετερου με ολο και περισσοτερες γενιες δισκων στην αιχμαλωσια, προσαρμοσμενες σε λιγο πιο σκληρα νερα, και πιο "προθυμες" να αναπαραχθουν, τα τελευταια χρονια το χομπι του δισκου εχει ανθισει.
Δυστυχως, η ανθρωπινη ματαιοδοξια υπαρχει παντα, και με την εμμονη του ανθρωπου να μην αρκειται στην απιστευτη και σοφη ομορφια της φυσης, αλλα να θελει να "βελτιωνει" (?) - κυριως για εμπορικους λογους - χρωματα και σχηματα, η συντριπτικη πλειοψηφεια των δισκων εκτροφης απεχει πολυ χρωματικα απο αυτην των αγριων προγονων. Φανταχτερα κοκκινα-μπλε-πορτοκαλι και άλλα χρωματα εδωσαν μια αφυσικη εικονα στον δισκο, που δυστυχως εχει πολυ ζητηση, με αποτελεσμα να μην υπαρχουν καθολου δισκοι εκτροφης που να... μοιαζουν με δισκους! Παρ ολα αυτα, η πλειοψηφεια των ανθρωπων που ασχολουνται με τον δισκο, οσο πιο πολυ μαθαινουν για αυτον, και οσο προχωρουν στο χομπι, στρεφονται σε πιο φυσικους χρωματισμους και πιο φυσικο και καταλληλο περιβαλλον για τα ψαρια τους.
Οι φυσικο-χημικες παραμετροι του νερου ενος ενυδρειου για δισκους, συμφωνα με την φυση, ειναι μαλακο και οξινο νερό, το οποιο επιτυγχανεται με την χρηση
Αντίστροφης Οσμωσης ή/και τυρφης
, και υψηλη θερμοκρασια, γυρω στους 28.
Το περιβαλλον και ντεκορ, κι αυτο συμφωνα με τη φυση, θα πρεπει να αποτελειται απο μερη με πολλες κρυψωνες φτιαγμενες απο κλαδια-ξυλα-ριζες, καθως και ανοιχτα μερη για να κολυμπουν. Ο βυθος μπορει να ειναι ασπρη η ανοιχτοχρωμη αμμος, σπαρμενη ει δυνατον με ξεραμενα καταλληλα φυλλα. Η επιφανεια του ενυδρειου καλο θα ειναι να καλυπτεται μερικως, απο επιπλεοντα φυτα (οπως τα
Pistia stratiotes) που με τις ριζες τους θα συμβαλλουν στην απορροφηση θρεπτικων και θα κοβουν και φως. Παρ΄ολο που δεν βρισκονται υδοβια φυτα στους περισσοτερους βιοτοπους των δισκων, για οποιον θελει να σπασει την μονοτονια, θα μπορουσαν να χρησιμοποιηθουν μερικα
Echinodorus spp.
Οπως ειδαμε, συγκατοικοι τους στην φυση ειναι απο κιχλιδες ειναι ειδη των γενων
Pterophyllum, Geophagus, Acarichthys, Satanoperca, Biotodoma, Heros, Mesonauta. Απο αλλα ψαρια, τα γενη
Leporinus, Boulengerella, Chalceus, Triportheus, Bryconops, Hemiodus, Pimelodus, Pterygoplichthys, Rineloricaria. Αναλογως του μεγεθους του ενυδρειου και του αριθμου των ψαριων, θα μπορουσαμε να συνδυασουμε τους δισκους με καποια απο αυτα τα ειδη.
Η διατροφη τους, κι αυτη θα πρεπει να πλησιαζει την φυσικη τους διατροφη, με καλης ποιοτητας ξηρες τροφες με εμφαση στον φυτικο ογκο, συνοδευομενο απο κατεψυγμενα ή ζωντανα ασπονδυλα και λαρβες εντομων. Η χρησιμοποιηση καρδιας θερμοαιμων θηλαστικων η πτηνων (ειδικα για να μεγαλωσουν "γρηγορα" οι δισκοι - ποτε δεν καταλαβα γιατι βιαζομαστε) δεν εχει καμμια σχεση με την φυσικη διατροφη τους, και μακροχρονα τους συσσωρευει λιπαρα και "ξενα" προιοντα στον οργανισμο, βλαπτοντας την υγεια τους.
Με την εξελιξη της τεχνολογιας και των μεγαλων φιλτρων, και την ευσυνειδησια των ενυδρειοφιλων οσον αφορα την καλη ποιοτητα του νερου, εχει γινει δυνατη η διατηρηση 5-6 ατομων σε ενυδρεια απο 300 εως 400 λιτρα. Θεμιτο, αλλά ετσι οι δισκοι δεν βγαζουν τις καταπληκτικες συμπεριφορες που θα ειχαν, αν ηταν σε κοπαδι τουλαχιστον 15-20 ατομων, σε τουλαχιστον 2-3 μετρα ενυδρειο! Οσοι μπορουν να τους δωσουν αυτη την δυνατοτητα, θα καταλαβουν τι σημαινει "βασιλιας", βλεποντας ενα κοπαδι με αρχηγο, με ιεραρχιες, μια γλωσσα σωματος και χρωματος (ακομα ενα φιμωμα που εχει πετυχει η επιλεκτικη αναπαραγωγη με αφυσικα χρωματα που δεν αφηνουν τα ψαρια να "μιλησουν") που απλα δεν φαινεται αν το ψαρι δεν αισθανθει μελος κοπαδιου.
Η αναπαραγωγη τους γινεται σε λεια φυλλα η κλαδια. Το θηλυκο εναποθετει τα αυγα και το αρσενικο περναει και τα γονιμοποιει. Τα αυγα εκκολαπτονται μετα απο 3 μερες αδιακοπης φυλαξης τους απο τους γονεις. Μολις αρχισουν να κολυμπουν, προσκολλουνται στο σωμα των γονεων (οι οποιοι παιρνουν ενα πολυ σκουρο χρωμα για να αναγνωριζονται απο τα μικρα) και τις πρωτες μερες της ζωης τους τρεφονται απο μια βλεννα που εκριννει το δερμα των γονεων. Ο τροπος αυτος διατροφης, κραταει απο την εποχη της εξελιξης του δισκου, σε πολυ μαλακά και οξινα νερα, τοσο που κανενας μικροοργανισμος απο αυτους που αποτελουν την πρωτη τροφη των μωρων ψαριων μπορουσε να επιζησει, κι επρεπε να "εφευρεθει" η τροφη απο τους ιδιους τους γονεις!
==================================================
Το βιβλίο
Bleher's Discus προτεινεται ανεπιφυλακτα για οποιον θελει να μαθει τα παντα για τους δισκους!
Μην ξεχασετε να επισκεφθειτε το πολυ καλο ελληνικο φορουμ
GreekDiscus.com οπου παρα πολυ καλοι δισκοφιλοι, αν και τρελλαμενοι απο τον πολυ δισκο, θα απαντησουν σε καθε σας ερωτηση!
Πηγές:
http://www.cichlidae.com
http://www.aquapress-bleher.com
http://www.practicalfishkeeping.co.u...t.php?sid=2724
http://www.fishchannel.com/fish-excl...h-history.aspx
http://santaremdiscus.forumactif.com/
http://www.greekdiscus.com/test2000/...ead.php?t=5361