Λοιπόν,
Από ότι φαίνεται, έχουν επιβιώσει πάρα πολλά μικρά, σχεδόν καμιά εικοσαριά! Και πλέον δεν είναι και... τόσο μικρά. Είναι κοντά στο ένα εκατοστό και παραδόξως τα ψάρια δε κάνουν κάποια επιθετική κίνηση εναντίον τους, παρότι οι μπόμπιρες έχουν αποθρασυνθεί και κόβουν άνετοι βόλτες επάνω στις moss balls, και στο γρασιδάκι Cuba! Επιπλέον έσκασε μύτη και δεύτερη γενιά ενώ έπεται και τρίτη, καθώς, είδα τουλάχιστον άλλες τρεις αυγωμένες και πέντε έξι ακόμη σελωμένες! ¨Ομως συμβαίνει και κάτι πολύ παράξενο! Καθώς πλέον στα μικρά φαίνονται περισσότερες λεπτομέρειες, κάποια από αυτά δεν είναι μονόχρωμα κόκκινα, όπως οι γονείς τους! Εχουν ένα σχέδιο ''τιγρέ'' με κόκκινες και πορτοκαλί ραβδώσεις και κάπως πιο ''αεροδυναμικό'' σουλούπι, από τους γονείς red cherry. Είναι άραγε αυτό φυσιολογικό; Θα προσπαθήσω να βγάλω κάποιες φωτογραφίες παρότι, δεν είναι και ότι ευκολώτερο!
|