Η απασχοληση καταρχην με αυτο το χομπι, ειναι κατι τελειως διαφορετικο απο το γλυκο νερο. Ειναι αλλο χομπι, με σχεδον την κυριολεκτικη εννοια του ορου. Αλλες εμπειριες, αλλη ομορφια, αλλη πονεμα στην τσεπη μας
και αλλη αποζιμιωση φυσικα
Βεβαια ερχεται καπως ποιο ανχωτικα και ποτε δεν μπορεις να πεις πως το κατεχεις πληρως, απλα οσο μελετας και προχωρας, φτανεις σε αλλο επιπεδο προβληματισμων. Αλλα ποτε δεν επαναπαυεσε.
Εχει και την γοητεια του, δεν μπορεις να πεις. :P
Θοδωρη, τα λες πολυ καλα, και θελω να πιστευω πως το χομπι αυτο θα τραβηξει και αλλα παιδια να το ξεκινησουν, και στο κατω κατω της γραφης αυτος ειναι ο σκοπος που γραφουμε εδω. Οπως ξερουμε γνωση υπηρχε στον χωρο και θα υπαρχει αλλα δεν ενδιαφερει τους παντες να την μοιρασουν και εκει ειναι το κλειδι. Εμας εαν δεν μας ενδιεφερε δεν θα ημασταν εδω. Οσο για το καλαμι, συμφωνω απολυτα σε αυτο που λες, φτανει να μην το δουμε πως επειδη καποιος εχει μια αλλη αποψη η οποια ακομα δεν ειναι ευραιως αποδεκτο ειναι απαραιτητα και ετσι.
Μπορει κατα καιρους να υπαρχουν καποιες διαφωνιες (π.χ. ιχνοστοιχεια η αλλαγες νερου) αλλα αυτο ειναι κατι το υγιες. Ετσι ειναι μια κοινωνια στην οποια υπαρχει ελευθερια λογου και ειδικα σε εναν κλαδο που εμεις οι χομπιστες ειμαστε αυτοι που τον προωθουμε. Πρεπει να υπαρχουν ολες οι αποψεις και μαζι να κρινουμε, να δουμε, να δοκιμασουμε, να καταληξουμε και να το ευχαριστηθουμε στην τελικη.
Αλλωστε για αυτο τον λογο δεν το κανουμε ολοι μας?
