Κριμα για το ψαρακι
Κι εμενα ετσι πηγε το 1ο. Εκατσε στον πατο για καμια βδομαδα περιπου και μετα...χαιρετησε.
Εαν απο την αρχη τα χρυσοψαρα (πιθανων κι οποιοδηποτε αλλο ψαρι) δεν εχουν εχουν καλες συνθηκες διαβιωσης, δηλ. καθαρο νερο με σωστη βιολογια, τοτε αργα ή γρηγορα πεθαινουν. Ισως τα χρυσοψαρα ζουν και λιγο παραπανω απο τα αλλα ψαρια, γι αυτο κι εχουν αποκτησει κακως τον ορο: ανθεκτικα
Το ασχημο με τα ψαρακια αυτα ειναι οτι ειναι αρκετα διαδεδομενα, και πωλονται ευκολα ή τα κανουνε δωρο σε γυαλες. Και οποιος το παρει μετα ψαχνεται να του βρει σπιτι. Και ειναι αργα πλεον, γιατι πιστευω οτι κι αν κανει απο κει και περα, ηδη το ψαρι εχει υποστει ταλαιπωρια, που εν καιρο θα φανουν τα σημαδια της