[in the pond]

Όσοι έχουν ζήσει τα χρυσόψαρα για πολλά χρόνια, θα αναρωτιούνται γιατί υπάρχει ακόμα αυτή η εντελώς απαράδεκτη θεωρία. Απαράδεκτη, γιατί βασικά την βάζουν μπροστά οι άνθρωποι που σκοτώνουν ψάρια. Το να σκοτώσεις κάποιο ψάρι για να το φας, δε χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις στους περιβαλλοντολόγους.

Προσωπικά πιστεύω ότι έχουν πράγματι μνήμη και μάλιστα πολλών εβδομάδων. Για να το αποδείξει κάποιος αυτό, μπορεί π.χ. να αφίσει νηστικά τα ψάρια του στη λίμνη για μια εβδομάδα. Καθόλη τη διάρκεια του πειράματος, κανένας δεν πρέπει να περνάει από το σημείο της λίμνης. Υπό κανονικές συνθήκες, βάση και της θεωρίας, τα ψάρια θα σε ξεχάσουν από την πρώτη κιόλας μέρα. Για προσπαθείστε όμως να επισκεφτείτε το σημείο την 7η μέρα... και θα δείτε με τα μάτια σας! Για να έρχονται κοντά σας με τα στόματα ανοικτά, θα πει ότι ακόμα θυμούνται και σε συνδέουν με το τάισμα, ακόμα και μια εβδομάδα αργότερα.

Υποστηρίζω επίσης ότι η μνήμη τους δεν παραμένει ΜΟΝΟ στις 7 μέρες, αλλά εβδομάδες, μήνες! Κατά την διάρκεια του χειμώνα παραμένουν για αρκετούς μήνες χωρίς καθόλου τάισμα. Με την πρώτη άνωδο της θερμοκρασίας, με το που θα πλησιάσεις τη λίμνη, να σου και πάλι η ίδια συμπεριφορά!