Το μπα, το έγραψα για πλάκα μεν αλλά έχει την σημασία του.
Αν και αυτά έχουν ειπωθεί πολλάκις και γνωστά δεν κάνει κακό να τα επαναλάβουμε.
Ο Manuel βάζει τον παράγοντα φυσαλίδες που δεν το ανέφερε κανείς στην ανατάραξη καθώς απλά δεν υπάρχουν με την ανατάραξη.
Με την κίνηση της επιφάνειας του νερού επιτυγχάνουμε την ανταλλαγή των αερίων -αποδέσμευση CO2 στην ατμόσφαιρα και λήψη οξυγόνου από το νερό.
Όσο πιο έντονη η ανατάραξη τόσο πιο έντονη γίνεται η διαδικασία της ανταλλαγής.
Λόγω δε του τρόπου λειτουργίας των φίλτρων το οξυγονωμένο νερό της επιφάνειας θα κυκλοφορήσει προς τα κατώτερα στρώματα του ενυδρείου και μετά πάλι πίσω στην επιφάνεια.
Η αεραντλία κάνει παρόμοια δουλειά, δημιουργεί ανατάραξη με το σπάσιμο των φυσαλίδων στην επιφάνεια και δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω σε οξυγόνωση καθώς οι φυσαλίδες έχουν πολύ μικρή επιφάνεια και πάνε σφαίρα πάνω (δεν μένουν μέσα στο νερό) και η ροή του νερού προς τα κάτω είναι εξαιρετικά περιορισμένη σε σχέση με ένα φίλτρο.
Η ένταση της επιφανειακής ροής που παράγεται μεταξύ μιας αεραντλίας και ενός κυκλοφορητή γέρνει κατά πολύ προς τον κυκλοφορητή
Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τις φυσαλίδες τις αεραντλίας θα ήταν με μια συσκευή διάχυσης σας αυτές που χρησιμοποιούμε για διοχέτευση CO2 στο ενυδρείο μας.
Χρήσιμη ναι κατά περιπτώσεις αλλά απαραίτητη όχι.
|