Το οξυγόνο "μπαινει" στο νερο με την αναταραξη της επιφανειας μεσω του φαινομενου της ανταλλαγης αεριων.
Αν δεν φτανει η οξυγονωση που δημιουργει η εξοδος του φιλτρου εξυπνα τοποθετημενη, μπορει να βοηθησει σε αυτο μια αεραντλια.
Σε νορμαλ ιχθυφορτωση μια ελαφρια κινηση του νερου απο την εξοδο του φιλτρου οπως περιγραφεται
εδω φτανει.
Δες και εδω
http://symposia.ath.hcmr.gr/oldver/symposia5/127.pdf
ΥΓ μεγαλυτερη αναταραξη για να "αισθανομαστε σιγουροι" δεν ειναι και η καλυτερη λυση, αφου με την αναταραξη της επιφανειας του νερου, εκτος απο εισαγωγη οξυγονου εχουμε και εξαγωγη διοξειδιου, κατι που χρειαζονται τα φυτα.
Πρεπει να βρουμε μια ισορροπια.
Κανωντας υπερβολες στην ιχθυοφορτωση, δημιουργουνται αλυσιδωτες αναγκες και για αλλες υπερβολες ιδιως αν εχουμε φυτεμενο πχ περισσοτερη αναταραξη (για οξυγονωση) > περισσοτερη διαφυγη διοξειδιου > μεγαλυτερη παροχη διοξειδιου απο μπουκαλα (για τα φυτα) κλπ κλπ