Οταν δημιουργηθηκε ζευγαρι στους δισκους μου θα επρεπε να αποχωριστω τον αγαπημενο μου δισκο! Εβαλα την αποχη (ισα ισα χωρουσε μεσα) ... δε με αναγκασε να τον κυνηγησω ... μπηκε μεσα και τον εβαλα στη σακουλα! Μεχρι το τελευταιο λεπτο ακομα και οταν ακουσα το κουδουνι το μετανοιωνα και το ξανα-αποφασιζα ... σκεφτομουν που θα μπορουσα να τον βαλω να τον κρατησω ... οταν χτυπησε το κουδουνι ... τρελαθηκα! Ακομα και αν εδινα δικαιολογιες στον εαυτο μου οτι θα ειναι καλα εκει που θα παει ... δε μπορουσα να βλεπω ετσι οπως με κοιταζε ... τον ειχα πουλησει ... και ηταν σαν να μου ελεγε ... εσυ πουλας τους φιλους σου?
Δε ξερω αν θα μπορεσω να το ξανακανω! Τα μικρα μου τα δισκακια απο τις γεννες πρακτικα ειναι δυσκολο να τα κρατουσα ολα και το ηξερα οτι θα επρεπε καποια στιγμη να τα δωσω ... εκεινα τα εδωσα πολυ πιο ευκολα ... γιατι μεσα στο ενυδρειο μου δημιουργηθηκε νεα ζωη και τα μεγαλωσα πολυ καλα! Αυτο και μονο με παρηγορουσε ... φροντισα βεβαια να πανε σε καλα χερια!!
