Δυστυχώς το κοκεράκι μου μας έχει αφήσει χρόνους προ πολλού καθώς και το ανάλογο δυσαναπλήρωτο κενό.
Πάνε 21-22 χρόνια αλλά πάντα τον θυμάμαι τον κερατά, χθες το μεσημέρι όπως πήγαινα σπίτι μου είδα μία κυρία με ένα ολόιδιο ξανθούλη και μικρό σε ηλικία,να το έχει βγάλει βόλτα.
Χαμογέλασα πικρά......βούρκωσα λίγο και πάτησα το γκάζι και εξαφανίστηκα.
Κάθε φορά που βλέπω κόκερ τα ίδια τραβάω
Δεν μπορώ........τα λέμε αύριο........γεια.......
