Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #25  
Παλιά 16-10-03, 15:23
Simpethera Ο χρήστης Simpethera δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 24-06-2003
Περιοχή: ΑθΗΝΑ
Μηνύματα: 49
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από george
Εκανα διαφορους πειραματισμους ...πχ. Ειχα σε δαιφορα σταδια 3 tiger barbs ....5 zebra danios....2 kribensis...2 Chinese algae eaters...ολα φυγανε για πολλους και διαφορους λογους.
Και τελικα τα ψαρια που τωρα εχω συμβιωνουν αρμονικοτατα εδω και πολλους μηνες.
Χωρις καυγαδες...θανατους....τσαμπουκαδες και προβληματα με τις παραμετρους νερου του ενυδρειου μου.
Ο καθενας διαβαζει...ακουει συμβουλες....κρινει και αποφασιζει.
Οι κανονες δεν ισχυουν παντα
Σε διαβεβαιω οτι οι clown για να γινουν "τερατα" χρειαζονται πολυ καιρο...τα SAE....ειναι μια χαρα...και οπως ειπε και ο Τακης με τα φυτα που εχω - και βοηθανε πολυ - ολα πανε καλα.
Παντως .... αν παρουσαστει προβλημα αργοτερα...με καποια ψαρια...θα φυγουν και αυτα.
Συμφωνώ απόλυτα με τον προλαλήσαντα (αν και δέχομαι ότι η δική μου γνώμη μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, λόγω ομολογουμένης απειρίας). Υπάρχουν σίγουρα βασικοί κανόνες, ίσως και συνταγές, που πρέπει να ακολουθούμε. Υποθέτω επίσης ότι μπορεί να στηθούν δύο πανομοιότυπα ενυδρεία (όγκος, φιλτράρισμα, φυτά, ψάρια κτλ κτλ) και το ένα να πάει άψογα ενώ στο άλλο να μην προλαβαίνει κανείς να θάβει ψάρια!

Τώρα, ίσως όλη την κουβέντα να την ξεκίνησα προσπαθώντας να δώσω στον εαυτό μου μια δικαιολογία για να μην αποχωρισθώ –προς το παρόν τουλάχιστον- τα clown-άκια μου! Σκέφτομαι ότι ίσως είναι καλύτερο γι' αυτά να ζήσουν κάποια χρόνια κάτω από τη δικιά μου φροντίδα παρά να καταλήξουν, όπως τόσα και τόσα αδελφάκια τους- στη γυάλα ενός πιτσιρικά.

Και μια "φιλοσοφική" κουβέντα, ακόμα:

Το άριστο για τα ψάρια θα ήταν να ζούσαν στο φυσικό τους περιβάλλον. Οφείλουμε να τους παρέχουμε το καλύτερο –στα μέτρα του δυνατού- στις συνθήκες αιχμαλωσίας των ενυδρείων. Πιστεύω ότι κατά βάθος, το να διατηρεί κάποιος ένα ενυδρείο είναι εγωιστικό: "Εγώ θέλω να έχω ψάρια, να τα βλέπω να ζουν στο σπίτι μου".
Αγαπάω πολύ τα ψάρια, σίγουρα. Δεν τα τρώω (δεν ανέχομαι ούτε να βλέπω την κ. Βέφα να τα μαγειρεύει!!! ), έχω κλάψει για όποιο ψάρι έχει πεθάνει στα χέρια μου και έχω δει ακόμα και εφιάλτες, ότι αρρώστησε κάποιο ψάρι.
Αλλά αν η αγάπη μου ήταν απόλυτα ανιδιοτελής, τότε τα χρήματα και ο χρόνος που έχω διαθέσει μέχρι τώρα για τα ενυδρεία μου –και που θα εξακολουθήσω να διαθέτω- θα έπρεπε να είχαν ενισχύσει τις προσπάθειες προστασίας των φυσικών υδροβιοτόπων.
Απάντηση με παράθεση
 
Page generated in 0,01773 seconds with 11 queries