Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Αλεξάνδρα Κατσούρη
Μέσα σε ένα μήνα έχασα τα δύο καλλίτερα χρυσόψαρα μου. Ηταν και τα πρώτα μου, αγορασμένα από πανηγύρι πριν δύο χρόνια. Η πανηγυρτζού (βέιλ τέιλ) έφυγε πρώτη και ξαφνικά και σήμερα ακολούθησε και η Κοκκή (κόμετ). Οχι τόσο ξαφνικά, γιατί παιδευόταν από καιρό με νηκτική κύστη και εξωφθαλμία.
Σε σωστές συνθήκες νερού, σε 240 λίτρα που τα μεγάλωσα και έφτασε το κόμετ 22 εκ, να ψάχνω να βρώ τι φταίει ??? Δεν ξέρω. Αλήθεια.
Αυτό που έχω να πώ είναι ότι τα χρυσόψαρα είναι τόσο ευαίσθητα όσο και άλλα ψάρια κι άς στρώνουμε πολλές φορές λανθασμένα ή από απειρία μας το νερό του πρώτου μας ενυδρείου με αυτά. Πωλούνται σε άθλιες συνθήκες στα πανηγύρια μεγαλωμένα με "ύποπτες" ενισχυτικές τροφές. Αντέχουν ναί, αλλά θα'ρθει η στιγμή η ανύποπτη που όλα αυτά θα στα βγάλουν στη φόρα και θα πείς ...τί έγινε? τί έκανα λάθος? Τί δεν παρατήρησα??
Και ναί, τα χρυσόψαρα είναι κανονικά πετ...δυστυχώς!!!
|
Κρίμα πράγματι...
Και ναι, συμφωνώ ότι τα χρυσόψαρα είναι κανονικότατα ΠΕΤ, όντως δυστυχώς είναι πειραματόζωα και βεβαίως ακόμα πιο δυστυχώς, κάποιες φορές γίνονται ζωντανή τροφή για κάποια σαρκοφάγα ψάρια.
Αλήθεια, γιατί?