Μιας και το 90% το δισκάδων κρατάνε εκτροφής και μιας και οι άγριοι έχουν την ικανότητα να ζουν σε μεγάλο φάσμα θερμοκρασιών θα περιοριστώ να πω για τους πρώτους (αν και δεν τους ξέρω)!
Στο σεμινάριο του Μπλέχερ αυτό που υπερτονίστηκε πολλές φορές όσον αφορά τους δίσκους εκτροφής είναι η προσομοίωση ''βιοτόπου'' του εκάστοτε εκτροφέα. Είτε αναφερόταν σε παραμέτρους νερού, είτε σε διατροφικές συνήθειες η προτροπή/συμβουλή ήταν μια, να αντιγράψουμε τις συνθήκες ανατροφής και διαβίωσης.
Στο θέμα ασθενειών είναι γνωστό πως πολλές αρρώστιες (όπως ick, flagellates κτλ) βρίσκουν ιδανικότερες συνθήκες σε χαμηλές θερμοκρασίες, οπότε σε υψηλότερες θερμοκρασίες εξασφαλίζουμε μικρότερες πιθανότητες έξαρσης ασθενειών και ταυτόχρονα μεγαλύτερη όρεξη για μάσα και ως συνέπεια μεγαλύτερη ανάπτυξη.
Οι άγριοι δίσκοι που επιλέγουν να ζουν κυρίως σε θερμοκρασίες 27 βαθμών και άνω δέχονται ένα θερμό ντουζ κατά τη διάρκεια των βροχοπτώσεων το οποίο είναι ένα στοιχείο από τα πολλά όπου τους σπρώχνουν για αναπαραγωγή! Ίσως αυτός είναι ένας λόγος όπου οι διάφοροι breeders κρατούν ψηλά τη θερμοκρασία στους ενήλικους δίσκους (και όχι μόνο στα μικρά), όχι για να αναπτυχθούν κι άλλο -μιας και ήδη είναι πιατέλες-, αλλά για να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα και συχνότητα εναπόθεσης αυγών.
Και τέλος υπάρχει και άλλος ένας ''σκοτεινός'' λόγος,
η αποθάρυνση προσθήκης ζωντανών φυτών ώστε να εξασφαλίζεται η ηρεμία στις παραμέτρους νερού από τα υγρά λιπάσματα, αλλά και η ηρεμία στη δεξαμενή από τα συνεχή κλαδέματα και από τη λίπανση με ταμπλέτες!
Το κακό σε όλα αυτά είναι ότι ο δίσκος είναι ίσως το μοναδικό ψάρι που στρεσσάρεται για το τίποτα, οπότε οποιαδήποτε κίνηση κάνουμε ενάντια σε αυτά που έχει μάθει να έχει (σε αυτά που θέλει), αυξάνουμε τις πιθανότητες στρες και σαν επακόλουθο τις πιθανότητες έξαρσης κάποιας ασθένειας. Πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά πάντα θα είναι αυτές που θα επιβεβαιώνουν τον κανόνα!
Για το θέμα πεχά και αγωγιμότητας θα πρέπει να ανοιχτεί άλλο τεράστιο θέμα...
