Ή να πω καλύτερα σαν τα χιόνια;... Ξέρω, ξέρω, είμαι αδικαιολόγητη, όμως αντί να σας αραδιάσω εδώ του κόσμου τις δικαιολογίες, θα σας πω την ιστορία εν συντομία:
Από τη στιγμή που εκδόθηκε το βιβλίο μου, εξαφανίστηκε ο ελεύθερος χρόνος μου! Όταν δε έφτιαξα και το ιστολόγιό μου, εξαφανίστηκε και ο μη ελεύθερος χρόνος μου, οπότε κι άρχισα πια να κλέβω χρόνο από τη δουλειά και τον ύπνο μου!
Δεν είχα χρόνο ν'ασχοληθώ με τ'αγαπημένα μου χρυσόψαρα κι είχα φτάσει να έχω εννέα τον αριθμό, σε διάφορα ενυδρεία φυσικά. Χάθηκα κι από σας εδώ, χάθηκα κι απ'το goldfish, χάθηκα γενικώς. Για καλό θα μου πεις, ναι δε λέω, αλλά μου λείψατε βρε παιδιά και το λέω με κάθε ειλικρίνεια.
Η συνέχεια της ιστορίας περιλαμβάνει μεταφορά ΟΛΩΝ των ψαριών μου, συμπεριλαμβανομένης και της χελώνας, στην Κύπρο. Ναι καλά διαβάσατε, στην Κύπρο! Στη λίμνη που έφτιαξε ο Γιάννος μου εκεί για να τα φιλοξενήσει και να ζήσουν σε καλύτερες συνθήκες. Τα έβλεπα και τα βλέπω συχνότατα φυσικά, αφού το Αθήνα - Λευκωσία το έχω κάνει Πατήσια - Ομόνοια!
Έτσι το παραμύθι μου με τον Μέμο και τη Λέλα (για τους παλιότερους που ίσως θυμούνται) έγινε πραγματικότητα κατά κάποιο τρόπο...
Τις μέρες που ήμουν στην Αθήνα μου έλειπαν όμως τα χρυσά μου. Κι έβλεπα και τα ενυδρεία άδεια και δεν υπάρχει χειρότερο. Κάποια πήγαν στην αποθήκη (αν θέλει κανείς ενυδρείο σε μένα ν'απευθυνθεί, έχω σε όλα τα μεγέθη!), κάποια έγιναν γλάστρες και το καλύτερό μου, το Rio125 αποφάσισα να το ξαναζωντανέψω με 2 καινούργια πανέμορφα χρυσόψαρα. Μου το ζήτησε κι η κόρη μου άλλωστε, να της κάνουν παρέα τις μέρες που λείπω. Και να'μαι πάλι να στρώνω ενυδρεία και φτου κι απ'την αρχή, γνωστές σε μένα διαδικασίες πλέον...
Έχω τη χαρά και την τιμή λοιπόν να σας παρουσιάσω τον Αδάμ και την Εύα, τα νέα μου αποκτήματα! Εύχομαι σε όλους σας Καλό Φθινόπωρο (μην ακούω για χειμώνες!) και σας στέλνω την αγάπη μου με τη βεβαιότητα πως ποτέ μα ποτέ δε σας ξεχνώ, αφού είστε πάντα στην καρδιά μου. Φιλιά σε όλους!
www.mariatzirita.com
