Μερικες παρατηρησεις.
Στα ενυδρεια νοσοκομεια δεν ασχολουμαστε με στρωμενα υλικα και μπολια....
Η αντιβιωση ειναι βεβαιο οτι θα τα σκισει ολα, και επιπλεον η πορωδης επιφανεια των φιλτρων προσφερεται για να επιβιωσει αυτό που πολεμάμε.
Προσθετουμε αεραντλια και ανεβαζουμε τη θερμοκρασια στους 30 βαθμους, ειδικοτερα οταν αντιμετωπιζουμε βακτηριακες μολυνσεις ωστε να αυξηθει ο μεταβολισμος (το αντιστοιχο του πυρετου στους ανθρωπους)
Φωτισμός δεν συνισταται. Γενικά ειναι καλύτερα να ειναι σκεπασμένο με μια πετσέτα και στα σκοτεινά ωστε να στρεσσάρεται λιγοτερο.
Επισης δεν ταιζουμε οσο το ψαρι βρισκεται σε καραντινα. (Σπανιως τα ψαρια τρωνε λογω stress ουτως η αλλως, και επιπλεον μολυνουμε το νερό..)
Η διαρκεια της θεραπειας ειναι τετοια που δεν τιθεται θεμα πεινας.
Σε επιπεδο δοκιμης ισως να του δωσουμε ελαχιστη ποσοτητα καποιας λιχουδιάς, πχ ΕΛΑΧΙΣΤΟ σκουλικι αλλα και παλι δεν ειναι απαραιτητο.
Η μονη μετρηση που εχει νοημα ειναι αυτή της αμμωνιας, αλλά αν δεν ταιζεις, δεν υπαρχει λογος να μετράς.
(οι αλλαγες που θελει το αντιβιοτικό ουτως η αλλως καλυπτουν το θεμα της ελλειψης βιολογικου φιλτρου).
Για τις βιταμινες, με δεδομενο οτι η δραση τους ειναι σε μακροχρονια βαση, δεν θα ασχολιομουν σε ενυδρειο νοσοκομειο.
|