Σπύρο σκέψου όμως και το εξής:Τα γατόψαρα είναι ψάρια που ζούνε πολλά χρόνια και ως τέτοια είναι ψάρια που αν ασχοληθείς λιγάκι,όπως ασχολούμε εγώ με τα δικά μου,θα αντπτύξεις κάποια σχέση μαζί τους...Αυτό όπως είναι λογικό τα κάνει πιο πολύτιμα στα μάτια του ιδιοκτήτη τους(και άρα τα δικά μου
) με αποτέλεσμα να είμαι διατεθειμμένος να αφιερώσω υπερβολικά πολύ χρόνο παραμελώντας ακόμα και βασικές υποχρεώσεις μου ώστε να γίνουν καλά από ότι και αν κολλήσουν.Κάνω ότι είναι δυνατόν να κάνω για να μην χάσω κάποιο λόγω της σχέσης που έχω μαζί τους...
Τα tetra από την άλλη είναι ψάρια που ζουν λίγα χρόνια και επομένως είναι πιο σπάνιο να αποκτήσεις κάποια σχέση μαζί τους...Επίσης είναι κοπαδόψαρα τα περισσότερα και τα άτομα χάνονται μέσα στο συνολο...Επομένως η εκδήλωση χαρακτήρα από τα κοινά tetra ειναι σπάνια...(φυσικά τα μεγαλύτερα και λιγότερο κοπαδιαστά tetra εμφανίζουν χαρακτήρα και δεν θα τα ξεχώριζα στη μεταχείρηση από τα γατόψαρα...)Αυτό αυτομάτως τα κάνει και λιγότερο μοναδικά και πολύτιμα όταν περιλαμβάνονται σοβαρές θυσίες και ρίσκα...
Φαντάσου το αγαπημμένο σου ψάρι π.χ. και ένα καινούργιο ψάρι...Την ίδια μεταχείρηση θα είχαν και το ίδιο άγχος θα είχες κατα την αποθεραπεία τους από κάτι π.χ.;
Αυτό μόνο εξέφραζα στην παραπάνω άποψή μου με τη δήλωση που διαφώνισες...Απλά δεν τα είπα όλα αυτά γιατί νόμιζα(κακός...) πως ήταν ευννόητα...Οπότε συγνώμη που δεν το ανέλυσα εκτενέστερα πιο πριν...