[Jeepas]

Συζητώντας με 3 γνωστούς μου (ο ένας petshopας- και οι άλλοι 2 απλοί χομπίστες αλλά όλοι τους με σχετική εμπειρία στον ενυδρειακό χώρο) για τις συνθήκες διαβίωσης των σκαλαριών (pH,GH,KH,Θερμοκρασίες κλπ) ξεκινήσαμε να ψάχνουμε κατά πόσο ένας οργανισμός, μέσω των συνεχόμενων/ελεγχόμενων/τεχνητών αναπαραγωγών, έχει προσαρμοστεί σε διαφορετικές τιμές-συνθήκες από αυτές που ζει και συναντά στο φυσικό του περιβάλλον.
Πχ, αναφέρθηκε πως τα σκαλάρια, ζούνε άνετα πια σε pH κοντά στο 7 ίσως και λίγο παραπάνω, μακροβιώνουν, αναπαράγονται και γενικά δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα με ασθένειες (αυτό ήταν συγκεκριμένο παράδειγμα από έναν από τους τρεις που διατηρεί εδώ και 7 χρόνια σκαλάρια). Για ένα πολύ μεγάλο διάστημα -πριν από πολλά χρόνια, στο ξεκίνημά του- μάλιστα τα είχε μαζί με Neon και γαρίδες (εγώ νόμιζα ότι αποτελούν μέρος της διατροφής των σκαλαριών) μέχρι που τελικά τα χώρισε ο ίδιος.
Υπάρχει θέμα? Πώς το βλέπετε? Όντως τα ψάρια (και γενικότερα οι ζωντανοί οργανισμοί που διατηρούμε) έχουν προσαρμοστεί σε "νέα δεδομένα"? Και εκτός από τις αναπαραγωγές -που δεν γίνονται πάντα στις ιδανικές γι'αυτά, κατά τα πρότυπα της φύσης, συνθήκες- μήπως επηρεάζονται γενικότερα και από τον τρόπο που συντηρούνται μέχρι τελικά να καταλήξουν σε κάποιον χομπίστα?
Γιατί αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο...τότε είναι πολύ πιθανό να μη ξέρουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε για να διατηρήσουμε, ένα ψάρι πχ, στο ενυδρείο μας και να αντιμετωπίσουμε τις "πραγματικές" (βλ. νέες/διαφορετικές) του ανάγκες και απαιτήσεις...

Βέβαια, δεν συζητάμε για ακραία παραδείγματα (πχ καρδινάλιοι με αφρικάνες), το απεύχομαι τουλάχιστον και ελπίζω να μην έχει κανείς τέτοιο παράδειγμα να παρουσιάσει (θα μιλάγαμε για πλήρη εκφυλισμό ειδών) αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις, θέσεις, εμπειρίες.