Κώστα, συγχαρητήρια! Έχω μείνει αποσβολωμένος ώρες να κοιτάζω την κατασκευή, "από το σφάξιμο του κόκορα" μέχρι εκεί που αισίως έχει φτάσει! Χαράς το κουράγιο σου!!!!!!!!!!
Τι υπομονή και αυτή βρε παιδί!
Σου εύχομαι να το χαρείς έτσι ακριβώς όπως το θές γιατί σου αξίζει μετά από τόσο κόπο!
Τι γίνεται; προχωράει καθόλου;
