αυτο που με κανει να σκαω ειναι πως λειπω και δε ξερω τι γινεται τωρα εκει...το φιλαρακι μου περαν απο το να ταιζει με τις καθορισμενες απο μενα μεριδες δε ξερει και πολλα και νομιζω θα ειναι ακατονοητο γι'αυτον να του πω να ψαξει για κατι στο μεγεθος καρφιτσας μωρα..
το πρωτο βραδυ ολη η οικογενεια κοιμηθηκε μεσα στη γλαστρα οπου τα γκουραμι δε χωρανε να μπουνε ...ελπιζω να συνεχισουν ετσι...ασε που πιο κοντα απο 20 εκατοστα οι γονεις δεν επιτρεπουν την προσβαση των αλλων ψαριων..τα κυνηγανε αμεσως
γυρνωντας σε 4 μερες στο σπιτι θα με περιμενει μια ευχαριστη η μια δυσαρεστη εκπληξη....
παντως βλεποντας ποσο ταιριαστοι ειναι οι γονεις και ποσο καλα φυλανε τα μωρα αξιζει να δοκιμασω και σε καινουριο ενυδρειο...
αν οι γονεις κανουν νεα ωοτοκια και αφησουν τα μωρα τι ειναι καλυτερο να κανεις για τα μωρα σε αυτη την περιπτωση?....ευχαριστω για την υπομονη σας σε τοσες ερωτησεις μου...
__________________
|