Κι όμως την έκανα την ανοησία!
Προχθές το απόγευμα πήγα να βάλω ένα μεγάλο ξύλο μοπάνι στο ενυδρείο την ώρα που έκανα αλλαγή νερού και κατέβαινε η στάθμη. Είπα δεν θα αναστατωθεί το χαλίκι, κι έτσι δεν έβγαλα τα ψάρια. Όμως άρχισα λίγο να σπρώχνω το ένα φυτό, λίγο να σπρώχνω το άλλο, λίγο τα διακοσμητικά ... το νερό έγινε ...
Και είχα το λάστιχο και με το ένα χέρι το έβαζα όπου αναστατώνονταν το χαλίκι και ρουφούσε την θολούρα που ξεσηκώνονταν
Μόλις ξαναγέμισα με νερό έκανα δεύτερη αλλαγή 50 % πάλι, καθάρισα και το φίλτρο που είχε μπουκώσει από κομματάκια φυτών, αλλά λίγη θολούρα έμεινε πάλι.
Και είπα: καλά είναι, θα καθαρίσει γρήγορα. Έλα όμως που λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο και το πρωί βρήκα νεκρά ένα τιγράκι, το ένα διάφανο γατόψαρο και τα υπόλοιπα να είναι λαχανιασμένα!!!
Ούτε παιδιά φρόντισα ούτε τίποτα κοίταξα και άρχισα την αλλαγή νερού 50%.
Φάνηκε να σταματάει το λαχάνιασμα και τάισα πολύ λίγο. Το μεσημέρι έκανα δεύτερη αλλαγή 50% πάλι, χωρίς να ταΐσω καθόλου. Τα είδα να είναι πιό ήρεμα! Τώρα δεν ησυχάζω και λέω το μεσημέρι να κάνω άλλη μία αλλαγή.
Και να φανταστήτε πως έλεγα ότι δεν θα ξαναχάσω ψάρια από βλακία μου, κι όμως το έκανα!!!
