Ομολογω οτι και εγω μετα απο αρκετο διαβασμα εχω καταληξει σε αυτο το συμπερασμα, οτι δηλαδη αν εξεραισεις την προελευση των ψαριων (εννοω απο αλλη λιμνη) ,και με δεδομενο το οτι οι αναγκες σε νερου, διατροφη και χαρακτηρα ειναι παρομοιως, τα ψαρια μας μπορουν να συμβιωσουν αρμονικα, η ακομα και να αναπαραχθουν. Γιαυτο αλλωστε και εθεσα το θεμα αυτο υπο συζητηση.Το θεμα ειναι πως φαινεται να εχει ξεχαστει πως η αρχικη επιδιωξη καθε χομπιστα ειναι να εχει στο σπιτι του, ενα κομματι της φυσης οπως αυτος το φανταζετε και οπως αυτον ευχαριστει, οχι ενα απλο αντιγραφο ενος απειροελαχιστου κομματιου μιας συγκεκριμενης λιμνης. Πραγμα που σημαινει οτι τα ενυδρεια υπαρχουν για να ευχαριστους εμας, τους κατοχους τους, και οχι τα ψαρια. Εννοειτε φυσικα οτι εμεις ειμαστε υπευθυνοι για τη σωστη τους διαβιωση και επιβιωση στον περιορισμενο χωρο που τους παρεχουμε, αρα αναλαμβανουμε τις ευθυνες για αυτο.
Το επιχειρημα πως στην φυση ψαρια απο τανγκανικα και απο μαλαουι δεν υπαρχουν μαζι, ειναι απλοικο, και δεν μπορουμε να στηριχτουμε σε αυτο.Υπαρχουν αλλωστε απειρα παραδειγματα οπου ο ανθρωπος εβαλε το χερακι του και ζωα που δεν υπηρχαν σε μια περιοχη μεταφερθηκαν, επιβιωσαν και εγκατασταθηκαν εκει,χωρις προβληματα (υπαρχουν φυσικα και εδω εξαιρεσεις).
Γιατι λοιπον, υπαρχει αυτο το κολλημα του να μην μπλεκονται οι 2 λιμνες?