Τα phμετρα χειρός που έχουμε – και όχι τα sub – χαρακτηρίζονται ως «ξηρά ηλεκτρόδια ύαλου» τα οποία αποτελούνται από στήλη χλωριούχου αργύρου, άργυρο και σύρμα αργύρου, βυθισμένα σε υγρό σταθερού ph και περικλυόμενα από ευαίσθητο γυαλί.
«Επανακτούν την ικανότητα μέτρησης μόλις βυθιστούν σε ρυθμιστικό διάλυμα. Για ακριβέστερες μετρήσεις με ηλεκτρόδια των οποίων η μεμβράνη ήταν προηγουμένως ξερή, πρέπει πριν τη χρήση τους να παραμένουν για 4 έως 6 ώρες σε ρυθμιστικό διάλυμα ή τουλάχιστον για 12 ώρες σε απεσταγμένο νερό.
Ηλεκτρόδια που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για μετρήσεις ph κάτω από 9 πρέπει να βυθίζονται σε νερό ή σε διάλυμα φωσφορικών αλάτων με ph περίπου 7.
Η ζωή των ηλεκτροδίων μπορεί να επεκταθεί κατά 30% επιπλέον της κανονικής εάν αυτά βρίσκονται συνεχώς σε νερό.
Το άκρο του ηλεκτροδίου πρέπει να καθαρίζεται με απεσταγμένο νερό και καλό σκούπισμα πριν τη χρήση.
Με τον καιρό εναποτίθεται λεπτό υμένιο στο ηλεκτρόδιο με συνέπεια τη μη κανονική λειτουργία του. Μπορεί να καθαριστεί με βύθιση του ηλεκτροδίου σε 6Ν υδροχλωρικού οξέος και έπειτα να πλυθεί με απεσταγμένο νερό. Εάν το ηλεκτρόδιο μετά από καθάρισμα σε υδροχλωρικό οξύ δεν επανέλθει σε φυσιολογικές μετρήσεις, ως τελευταία λύση είναι η βύθισή του σε διάλυμα 20% όξινου φθοριούχου αμμωνίου μόνο για ένα λεπτό της ώρας, με σκοπό να διαλυθεί μία μικρή ποσότητα του ύαλου του ηλεκτροδίου και να αναγεννηθεί το ηλεκτρόδιο.»
Το παραπάνω είναι απόσπασμα (ελαφρώς τροποποιημένο στην Δημοτική καθομιλουμένη από Καθαρεύουσα) του βιβλίου του Δρος Γ. Κ. Παρισάκη, Καθηγητού Ανοργάνου και Αναλυτικής Χημείας Ε.Μ.Π., έκδοση 1981.
__________________
Νεκτάριος
|