Κάποια στιγμή που είχα σε ένα από τα ενυδρεία μου περισσότερα από ένα αρσενικό, υπήρχε παρόμοια συμπεριφορά αλλά δεν χτυπούσαν τα κεφάλια τους σαν κρυάρια. Απλά το κάθε αρσενικό είχε την δική του περιοχή την οποία και προστάτευε με ζήλο. Όταν κάποιο άλλο πλησίαζε επικίνδυνα (την διεκδικούσε δηλαδή), έπαιρναν φόρα και απλά έφταναν στο σημείο να δαγκώνονται στόμα με στόμα, όπως κάνουν και πολλά άλλα είδη κιχλίδων.
Μέχρι εκεί όμως... μέχρι να υποχωρήσει ένας από τους δύο.
__________________
 Πέταλο
|