Επειδή θέλω να είμαι προετοιμασμένος για ενδεχόμενη γέννα από τα τετράκια μου, πειραματίστηκα λίγο με την καλλιέργεια παραμηκίων που αποτελούν ιδανική πρώτη τροφή για μικρού μεγέθους λάρβες (που δεν μπορούν να φάνε κατευθείαν αρτέμια).
Τα παραμήκια
Paramecium sp. είναι μονοκύτταροι οργανισμοί μεγέθους γύρω στα 100μm (50-300μm ανάλογα το είδος) που ζουν στο γλυκό νερό. Είναι ένας από τους βασικούς οργανισμούς που υπάρχουν στις καλλιέργειες infusoria που συχνά χρησιμοποιείται στο χόμπι για το μεγάλωμα των μικρών. Για περισσότερες γενικές πληροφορίες εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Paramecium
Για την καλλιέργεια χρειάζονται 2-3 γυάλινα ή πλαστικά βάζα 500-100ml με καπάκι (το οποίο όμως δεν κλείνουμε αεροστεγώς). Για τροφή της καλλιέργειας υπάρχουν πραγματικά 100άδες επιλογές (μαρούλι, άχυρο, σιτάρι, κριθάρι, μαγιά κα), εγώ θα αναφέρω τον τρόπο που δούλεψε σε εμένα καλά έως τώρα. Χρησιμοποίησα κριθάρι βρασμένο (για μερικά λεπτά μέχρι να "ανοίξει" λίγο), 7-8 σπόρους σε κάθε μισόλιτρο βάζο. Το βάζο το γεμίζουμε σχεδόν με αποχλωριωμένο νερό σε θερμοκρασία δωματίου (εγώ έβαλα από το βαρέλι που έχω για τις αλλαγές νερού). Βάζουμε μέσα τους σπόρους και λίγους (!) κόκκους μαγιά ξηρή (για ψωμί) ή αποξηραμένο γάλα σε σκόνη, ίσα ίσα να θολώσει ελαφρώς το νερό.
Μπορούμε σχετικά εύκολα να απομονώσουμε μια αποικία με παραμήκια από το νερό του ενυδρείου μας με τον εξής τρόπο: Παίρνουμε λίγο νερό από κάποιο σημείο με μος (ή κάποιο άλλο παρόμοιο φυτό που πάντα "κρατάνε" τέτοιους οργανισμούς), στίβουμε λίγο νερό από το βαμβάκι ή το σφουγγάρι του φίλτρου, και βάζουμε και 1-2 φύλλα από κάποιο φυτό του ενυδρείου (αν υπάρχουν παλιά/σάπια ακόμα καλύτερα) μέσα στο βάζο με την τροφή. Ακουμπάμε και το καπάκι από πάνω αλλά χωρίς να το βιδώσουμε γιατί χρειάζονται οξυγόνο, και αφήνουμε το βάζο σε ένα σκιερό μέρος (σε αντίθεση με την καλλιέργεια infusoria που θέλει και φως) σε θερμοκρασία δωματίου (βέβαια όσο πιο ζεστά, πχ 25C, τόσο πιο γρήγορα θα πολλαπλασιαστούν). Μετά τα ξεχνάμε για καμιά εβδομάδα περίπου (εγώ τα αφήνω μέσα στο ντουλάπι της βάσης του ενυδρείου)
Μετά από 7-10 μέρες (ανάλογα τη θερμοκρασία και τον αρχικό πληθυσμό), και βάζοντας ένα φακό στο πλάι του γυαλιού, θα παρατηρήσουμε πολλά μικροσκοπικά άσπρα ζωάκια να κολυμπάνε μέσα στην καλλιέργεια.
Η καλλιέργεια τις πρώτες μέρες έχει έντονη άσχημη μυρωδιά όταν πλησιάσει κανείς, λόγω του πολλαπλασιασμού των βακτηρίων μέσα σε αυτή. Στη συνέχεια και όσο τα παραμήκια τρώνε τα βακτήρια και πολλαπλασιαζονται, η μυρωδιά ελαττώνεται και "καθαρίζει" οπτικά η καλλιέργεια. Συνήθως σε 10-15 ημέρες η καλλιέργεια είναι ώριμη και πυκνή ώστε να μπορούμε να ταίσουμε τα μικρά. Σε αυτό το σημείο, είναι καλό να ξεκινήσουμε την επόμενη καλλιέργεια με λίγο "μπόλι" από την παλιά ώστε να έχουμε μια σταθερή παραγωγή. Για να καταλήξουμε σε μια καλλιέργεια σχεδόν αποκλειστικά με παραμήκια, προσέχουμε να μην πάρουμε κωπήποδα και άλλους μεγαλύτερους οργανισμούς που τυχόν έχουν βρεθεί στην αρχική καλλιέργεια (οι οποίοι μάλιστα μπορεί να τρέφονται με αυτά). Για 100% σιγουριά θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μικροσκόπιο.
Σε αυτό το βιντεάκι φαίνονται τα παρμήκια μετά από μεταφορά σε καθαρό νερό, έτοιμα να ταιστούν:
https://youtu.be/Cin0US1cLLg
Σε επόμενο ποστ θα περιγράψω έναν τρόπο να "απομονώσουμε" τα παραμήκια σε μικρή ποσότητα καθαρού νερού ώστε να τα ταίσουμε στα μικρά χωρίς να μεταφέρουμε το βρώμικο νερό της καλλιέργειας στο ενυδρείο
Κάποιες πηγές:
http://www.livefoodcultures.com/paramecium.html
http://www.w9xt.com/page_live_foods_paramecium.html
https://aquasnack.co.uk/index.php?id...roller=product
Εδώ μια πιο επιστημονική μέθοδος που χρησιμοποιούν σε εργαστήρια με εκτροφές zebrafish (
Danio rerio):
https://wiki.zfin.org/display/prot/P...all+Facilities
https://science.sciencemag.org/content/103/2665/115