Όταν έρχεται το τέλος...
 

Όταν το πολυαγαπημένο σας ζωάκι πεθάνει τι κάνετε? (εννοώ το θάβετε ή το πετάτε?):smt009:smt009:smt009

Μεχρι τα 12 μου τα εθαβα,τωρα πλεον εχω χασει την αθωοτητα της παιδικης ηλικιας(κακώς) και οτι αποδημεί εις κύριον παει στα σκουπιδια.

Τον τελευταίο σκύλο που είχα (τον Λάρυ) τον έθαψα, μακριά πάντως από το σπίτι.:(:(

Την γάτα μου, την Μαργαρίτα (αυτή που φαίνεται στο avatar) την έθαψα σε ένα κτήμα εκτός της πόλης που ζώ. Μάλιστα χρειάστηκε να πάρω άδεια από την δουλειά για να πάω, αφού πέθανε Τετάρτη και δεν γινόταν φυσικά να περιμένω Σ/Κ.
Το χάμστερ που είχα παλιότερα, δεν το έθαψα, το πέταξα στα σκουπίδια βάζοντας το όμως σε ένα κουτάκι με τα προσωπικά του είδη και λίγη τροφή, στα πρότυπα της ταφής των φαραώ!
Τα ψάρια, στον ...υγρό τάφο της τουαλέτας.
Τα φυτά στον κάδο.

Εγω τα άρρωστα ψάρια, στα πρότυπα των βασιλέων των Βικινγκ, (αμα εχω χρόνο) κανω μια πυρά κ τα αποτεφρώνω! :p.

Ενα σκιουρο τον είχα θαψει κ μετά τον ξεθαψα κ έχω το κρανίο!:smt096

Τον σκύλο μας που πεθανε περυσι τον θαψαμε σε ενα κτημα μας κ φυτέψαμε κ δύο κυπαρρίσια εκατέρωθεν... :cry:

Χαλασμένα φυτα στον καδο κατευθείαν!

Θα μπορούσες να αποτεφρώσεις τον σκύλο σου για να πάρεις το κρανίο τάκα-τάκα :smt120 :smt120 :smt120

:smt021:smt084

Δεν είναι το ίδιο.

:smt021

αυτο το σκεφτομουν χτες το μεσημερι σε μια στιγμη που καθομαι μια ωρα και θα παω στην δουλεια μετα και σκεφτομαι οτι πιο μαυρο υπαρχει....zw

σκεφτομουν λοιπον αν πεθανει ο σκυλος μου ειναι 6 χρονων ακομα τι θα τον κανω...

και κατεληξα οτι θα τον θαψω σε καποιο παρκο δασος κτλ....

παντως οταν χανεις ζωακι ειναι σαν να χανεις μελος της οικογενειας σου...

Εχω ξαναχασει σκυλο απο γεραματα και αυτος που εχω τωρα ειναι στα 14 του (αλλα μια χαρα ο καλοπερασακιας).Το καλυτερο πιστευω (ειδικα αν ειναι μεγαλοσωμο το ζωντανο) ειναι να πας σε καποιο κοντινο δασακι και σε καποιο απομερο μερος να το θαψεις.

Οταν το πολυαγαπημένο σου ζωάκι πεθάνει, εννοείται ότι θα το θάψεις. Θεωρώ το αρχικό ερώτημα δηλαδή εντελώς άστοχο!!

Θα συμφωνήσω με χίλια

Το θάβεις ασυζητητεί! Τη σκυλίτσα μας τη θάψαμε... δε μας έκανε καρδιά να την πετάξουμε... :(

Κι εγώ κάποτε είχα ένα κανισάκι 5 χρονών όπου πέθανε από κάποιο μολυσμένο τσιμπούρι! Συγκεκριμένα του κάναμε ευθανασία αφού δεν υπήρχε περίπτωση ανάκαμψης.
Πήγε άδικα γιατί ήταν τόσο μικρούλης!...:smt009

Τέλος πάντων μας είπε η κτινίατρος να το κρατήσει εκείνη και...να το πετάξει που φυσικά το αρνηθήκαμε.Το πήραμε σπίτι,κάναμε μια λακουβίτσα στον κήπο μας,το σκεπάσαμε με ένα σεντονάκι να μήν κρυώνει και του βάλαμε όλα τα παιχνιδάκια και την τροφούλα του.

Καλά τα ζωάκια αλλά είναι τόσο το δέσιμο που όταν φεύγουν από κοντά σου είναι σάν να χάνεις ένα μέρος από την ζωή σου..εγώ τουλάχιστον έτσι το βλέπω...:-(

Εγώ έχω θάψει μέχρι και χρυσόψαρα!!!! Ας μην μιλήσω για γάτες που επισης είχα. Για φαντάσου αυτός που έχει χρόνια ένα σκύλο και έχουν δεθεί.....

Ναι,ναι άστα να πάνε.Γι΄αυτόν τόν λόγο δέν θέλω και να ξαναπάρω.
Μέχρι και καναρίνι έχουμε θάψει...τον Μπετόβεν!

Πράγματι. Είναι μεγάλη η στεναχώρια. Ακριβώς όπως το περιέγραψες ένιωσα . Κι εγώ όμως είχα πεί ότι δεν ξαναπάρω γάτα, και το είχα κάνει. Ο γιός μου τώρα θέλει σκύλο αλλά φοβάμαι πολύ. Καναρίνι έχουμε , ψάρια έχουμε.... καλά είμαστε.

Και ο άντρας μου με έχει φάει αλλά άσε που είναι και μεγάλη δέσμευση

Ενα απο τα καλα που προσφερουν τα κατοικιδια(ιδικα ο σκυλος) ειναι οτι προετοιμαζουν τον ανθρωπο και ιδικα τα παιδια για αυτο που ερχεται..
Εννοητε οτι τα αγαπημενα μας κατοικιδια τα θαβουμε..
Τι συζητηση ανοιξαμε βραδιατικα..:(

Έλα ντε!
Άσε που τον ξαναθυμήθηκα και μελαγχόλησα...

Πως να πετάξεις στα σκουπίδια κάτι που αγάπησες;;;;;;;;;;;;;;; :confused:

Τα ζωάκια μας πάντα τα θάβαμε, τα ψαράκια θάβονται σε μια γλάστρα και τα φυτά πάνε στην ... ανακύκλωση, δηλαδή θάβονται σε κάδο με λίγο χώμα για να γίνουν γόνιμο χώμα για νέα φυτά.