Ερωτηση για Zebra Apple Snail: Asolene spixi
 

Καλησπέρα και πάλι,
καταρχάς να ευχαριστήσω για τις συμβουλές σχετικά με τη συμβατότητα θυληκής μονομάχου με ασπόνδυλα-ειδικότερα τον Raven- μιας και ακολουθώντας τις συμβουλές σας πήρα για αρχή 2 Αmano μεγαλούτσικες και θαυματουργές.
Και τις λέω θαυματουργές γιατί πραγματικά είναι απίστευτες με το θέμα της καφέ άλγης που είχε το διακοσμητικό ξύλο μου και είδα τόση διαφορά που μετάνιωσα που δεν πήρα φωτογραφίες πριν και μετά στα κλωνάρια που έχουν περάσει.
Βέβαια το πρώτο 24ωρο η μονομάχος μου έπαιζε,τις πείραξε και προσπάθησε να τις κυνηγήσει αλλά πλέον δεν ασχολείται καθόλου αφού κατάλαβε μάλλον ότι δεν αποτελούν κίνδυνο και κυρίως ότι είναι τόσο γρήγορες και αυτή τόσο αργή που δεν τις πιάνει που να βαράει το 'πτερύγιο' της κάτω...:rolleyes:

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν το Zebra Apple Snail: Asolene spixi βγαίνει εκτός νερού και ενυδρείου,μιας και έχω ανοιχτό και δεν θέλω να κυνηγάω σαλίγκαρους...(άσε που αν δει η δικιά μου σαλιγκάρι σε κανά σαλόνι :smt084:smt120zw)...,

ευχαριστώ για το χρόνο σας,Raven τα φώτα σου :)

Όλα τα σαλιγκάρια έχουν την κακή συνήθεια να βγαίνουν έξω και το ζέμπρα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Υπαρχουν και σαλιγκαρια τα οποια δεν βγαινουν ποτε απο το νερο. Ειναι θεμα να κατανοησει κανεις την βιολογια του ειδους στην φυση.
Το Asolene spixi ανηκει στην ιδια οικογενεια με τα apple snails και στην φυση τη νυχτα εχουν την συνηθεια να βγαινουν στην παροχθια βλαστηση και να βοσκουν εκει για λιγο πριν επιστρεψουν πισω στο νερο. Το ιδιο ενστικτο ειναι που τα κανει να βγαινουν και απο τα ενυδρεια χωρις καπακι.
Παντος εχω παρατηρησει πως ,παρ οτι το ιδιο ακριβως κανουν και τα zebra nerite , παρολο που τα εχω εναν χρονο τωρα σε ανοιχτα ενυδρεια , ποτε δεν βγηκαν εξω. Ισως η διαφορα θερμοκρασιας μεταξυ νερου και αερα να τα αποτρεπει...δεν ξερω.

Και η (μικρή) δική μου εμπειρία, λέει οτι ενώ ανεβαίνουν μέχρι επάνω, δεν βγαίνουν έξω... Πριν, ήταν σε κλειστά ενυδρεία.
Και επειδή το σπίτι είναι αρκετά ζεστό (22c το σπίτι, 25,5-26 το ενυδρείο), πιστεύω οτι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει η θερμοκρασία...

Εγω το καλοκαιρι ειχα ανοιχτο το καπακι συνεχεια κ "ποτε" δεν ειχαν βγει εξω.
Μονο μια φορα που ειχα γεμισει το ενυδρειο με νερο τερμα πανω οσο κ το υψος του τζαμιου τοτε μονο βρηκα ενα σαλιγκαρι εξω απο αυτο.
Τις αλλες φορες που αφηνω το νερο 2 ποντους κατω απο την κορυφη του τζαμιου δεν εβγαιναν.
Κ εγω πιστευω οτι η θερμοκρασια πρεπει να παιζει καποιο ρολο αφου λογικα θα καταλαβαινουν κ τις μικρες διακυμανσεις αυτης....

Για την θερμοκρασια δεν ξερω..υποθεσεις κανω, αλλα σκεφτηκα το αλλο: ισως καταλαβαινουν την διαφορα υγρασιας. Αλλο το παραποταμιο τροπικο δασος και αλλο το δωματιο του σπιτιου μας. Επισης ισως παιζει ρολο και η διαθεσιμοτητα σε τροφη. Αν δεν βρισκουν αρκετη τροφη μεσα στο ενυδρειο ισως ψαξουν και εξω απο αυτο.
Για τις παραμετρους του νερου ομως ειμαι σιγουρος και για τα σαλιγκαρια και για τις γαριδες, οτι αν δεν τους αρεσουν και κυριως οταν το νερο περιεχει ρυπους , προσπαθουν να βγουν.

ALERT!
Τελικά η εμπειρία μου αποδείχθηκε ΠΟΛΥ μικρή... Μην τα πολυλογώ, πριν λίγο που γύρισα στο σπίτι και "χάζευα" τα νεογέννητα έντλερ, συνειδητοποίησα ότι λείπει το ένα από τα δυο apple snails... Βρέθηκε πίσω από το ενυδρείο, φαντάζομαι ήδη νεκρό... το έβαλα ξανά μέσα μήπως και, αλλά δεν...
Σε λίγο θα το βγάλω πάλι... :smt009

Edit: Μάλλον το προλάβαμε... ζωντανό είναι ακόμη...

Επίσης θα συμπλήρωνα ότι ακόμα και τα σαλιγγαράκια του νερού, μπορούν να ζήσουν και έξω από το νερό για ένα μικρό χρονικό διάστημα, από μερικές ώρες μέχρι και μέρες κάποιες φορές χωρίς να πάθουν οτιδήποτε. Απλά κλείνονται στο κέλυφος τους, συγκρατώντας ταυτόχρονα την υγρασία τους, η έλλειψη της οποίας είναι και ο κύριος λόγος που αποβιώνουν εκτός ενυδρείου.

Τελικα μεσα στην εξελιξη του χρονου τι εγινε απο τα 2: Τα χερσαια σαλιγκαρια αποικησαν τα υδατα ή τα υδροβια σαλιγκαρια αποικισαν και την στερια ??

:) Σύμφωνα με τις ως τώρα θεωρίες μάλλον το δεύτερο και εμείς ακόμη ξαδελφάκια των ψαριών είμαστε(αν δει κανείς και πως εξελίσσεται το ανθρώπινο έμβρυο θα πεισθεί)

Η ζωη στη στερια προηλθε απο το νερο αρα λογικα κ στα σαλιγκαρια το ιδιο συνεβει.

Εξάλλου και τα περισσοτερα γαστερόποδα στα οποια ανηκουν και τα στεριανα σαλιγκαρια ειναι αποκλειστικα υδρόβια κατι που μαρτυραει την καταγωγη τους..;)

Αλέξανδρε, το δεύτερο δαγκωτό. Όταν οι αμμωνίτες (κεφαλόποδα) ζούσαν ήδη στο νερό, φτάνοντας σε πολύ μεγάλα μεγέθη (>1Μ) για μαλάκια. Στην στεριά υπήρχαν μονάχα πολύ μικρά δείγματα σαλιγκαριών. Το βέβαιο πάντος είναι ότι όταν εξελίχθηκαν κάποιοι οργανισμοί σε προ-σαλιγκάρια, αυτό συνέβη στο νερό και μάλιστα στο αλμυρό. Η πιο τρανή απόδειξη είναι τα εκατομύρια απολιθόματα που συγκρατούν-διατηρούν ακόμα τα κελύφη αυτών των ζώων μέχρι και τις μέρες μας. Είναι ίσως και η πιο εύκολα μελετημένη οικογένεια (μαλάκια) στο ζωικό βασίλιο, από την αυγή της ιστορίας της γής, λόγο ακριβώς αυτών των τέλειων απολιθομάτων που έχουμε στην διάθεσή μας.

Δεν υπηρξα σαφης εγω...ηθελα να πω αν τα σαλιγκαρια που εχουμε εμεις πχ του γλυκου νερου, απο χερσαια ξαναεπεστρεψαν στο νερο. Και το λεω αυτο γιατι φαινεται να εχουν ακομα καποια συνδεση με την στερια και τον ατμοσφαιρικο αερα.
Το πιο πρωτογονο μοντελο κελυφους, φαινεται οτι ηταν οι πεταλιδες απ οτι διαβαζω.

Για παραδειγμα και οι φαλαινες ηταν χερσαια ζωα που η αρχικη καταγωγη τους ηταν απο την θαλασσα και καποια στιγμη ξαναεπεστρεψαν σε αυτη.

Αλήθεια, γι' αυτή σου την επισήμανση σίγουρα δεν γνωρίζει κανείς με σιγουριά. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι μάλλον τα σαλιγγάρια της ξηράς συνεχίζουν να κρατούν δεσμό με το υγρό στοιχείο...παραδείγματος χάρην, θα τα βρεις συνήθως σε σκιερά υγρά περιβάλλοντα, μακριά από την ζέστη και το ηλιακό φως. Είναι κατ' εξοχήν νυκτόβιοι οργανισμοί, είτε μιλάμε για φυτοφάγα είτε για σαρκοφάγα. Αυτό δεν το κάνουν μόνο για να αποφύγουν τους θηρευτές της μέρας, αλλά συνάμα γιατί το βράδυ οι απώλειες υγρών είναι πολύ λιγότερες. Δες επίσης ότι κατά την καλοκαιρινή περίοδο κάποια σε ξηρές περιοχές είναι εντελώς αδρανή, σφραγισμένα εντελώς στο κέλυφος τους.

Ναι, Συμφωνώ μαζί σου. Ακολούθως η εξέλιξη τους όμως είχε γίνει και πάλι στο νερό και πάλι με τα πρώημα σπιροειδή μαλάκια, πρόγονοι των σημερινών μας γαστρόποδων με τα γνωστά μας σπιροειδή κελύφη. Τότε, δεν υπήρχε κανένα είδος μαλακίου στην ξηρά.

Να ξέρεις ότι, όταν οι πρώτοι οργανισμοί σύρθηκαν (σκουλίκια) στην ξηρά "αναπνέοντας" ατμοσφαιρικό αέρα, στη θάλασσα υπήρχαν πολύ προχωρημένα είδη ζωής, σε εξέλιξη αλλά και μέγεθος. Υπήρχαν και τότε ολοκληρωμένα οικοσυστήματα με τα πρωτόγονα φυτά, ζώα και κυνηγούς.

Οι φάλενες σίγουρα έχουν όλη την οστέϊνη δομή ενός θηλαστικού. Υπάρχουν όντως κάποιες ενδείξεις ότι ίσως κάποτε το ζώο αυτό να ζούσε στη ξηρά, αλλά όχι μακριά από το νερό. Είναι οι συγκιρίες και η εξέληξη του γενικού περιβάλλοντος που το ανάγκασαν να ξαναβυθιστεί στο νερό, χωρίς βέβαια να αποχωριστεί ποτέ τον δεσμό της ξηράς (Θηλαστικό, πνεύμονες).

Επανέρχομαι στα σαλιγγαράκια και πάλι. Σίγουρα, με την βιοπικοιλότητα που συναντούμε σήμερα σε αυτά τα ζώα, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο αυτό. Ας μην ξεχνάμε παράλληλα ότι υπάρχουν και τα αμφήβια σαλιγγάρια, σαν "ο δεσμός" των δύο κόσμων, υγρού στοιχείου-ξηράς.