Ας μιλησουμε για Αλγες...
 

Οι αλγες στη φύση
Πρεπει να εχουμε υπ οψιν οτι οι αλγες υπαρχουν στη φυση εδω και εκατομμυρια χρονια και εξελισσονταν συνεχως για την επιβιωση τους. Οποτε οι αλγες δεν εξελιχθηκαν για να ζουν στα ενυδρεια μας μονο ,αλλα για να επιβιωνουν σε ολα σχεδον τα φυσικα υδατα. Οπως ολα τα πλασματα προσπαθουν να ολοκληρωσουν τον κυκλο ζωης τους και να αναπαραχθουν.
Δεδομενης της ανωτεροτητας των φυτων για μεγαλοσωμη και πιο πολυπλοκη αναπτυξη και της μεγαλυτερης ικανοτητας τους να εκμεταλλευονται το φως δημιουργωντας μεγαλες επιφανειες (φυλλωμα), οι αλγες εξελιχθηκαν ετσι ωστε να εκμεταλλευονται κυριως, περιοδους οπου τα φυτα βρισκονται σε μειονεκτικη κατασταση. Αυτο μπορει να συμβει επειτα απο φυσικες αλλαγες, οπως πλημμυρες που καταστρεφουν και παρασυρουν ολοκληρους πληθυσμους φυτων,ξηρασιες, ακραιες αλλαγες θερμοκρασιας, ολοκληρωση του κυκλου ζωης των υδροβιων φυτων με νεκρωση και αποσυνθεση τους κλπ.
Δυο πραγματα παρατηρουνται κατα την διαρκεια αυτων των αλλαγων:
1. Ασταθειες στο CO2 και..
2. Ποσοτητες αμμωνιας/αμμωνιου στην στηλη νερου.
Ισως θα επρεπε λοιπον κι εμεις εκει να αναζητησουμε τα αιτια που επιτρεπουν την εκκολαψη και εμφανιση των διαφορων αλγεων στο ενυδρειο μας.

Γιατι ακομα και ιχνη αμμωνιας προκαλουν αλγες;
Υπαρχει η αποψη οτι τα φυτα χρησιμοποιουν κυριως τα ΝΗ3/4 για την προσληψη αζωτου.
Η αληθεια ειναι οτι , ναι , προτιμουν τα ΝΗ3/4 αλλα μονον αν βρισκονται διαθεσιμα σε σταθερες και ικανοποιητικες συγκεντρωσεις.
Για την ακριβεια προτιμουν το στοιχειο εκεινο που βρισκεται σε σταθερη βαση διαθεσιμο, και αυτο το στοιχειο στα ενυδρεια μας ειναι το ΝΟ3.
Ο λογος ειναι οτι χρειαζεται να υποστουν καποιες προσαρμογες για να μεταπηδησουν απο την προσληψη ενος στοιχειου σε καποιο αλλο, και αυτες οι αλλαγες στην κυτταρικη τους δομη, κοστιζουν σε ενεργεια.
Γι αυτο το λογο, τα υδροβια φυτα του ενυδρειου μας, δεν απορροφουν τα ΝΗ3/4 μολις αυτα εμφανιστουν, παρα μονον αν φτασουν σε ενα επιπεδο γυρω στα 0,5ppm.
Αυτα ακριβως τα μικρα ποσοστα (ιχνη) αμμωνιας εχουν μαθει να εκμεταλλευονται πολλα ειδη αλγης για να εκκολαψουν τα σποριδια τους, και να κανουν την εμφανιση τους.
Γι αυτο μετα απο τον θανατο ενος ψαριου, υπερβολες στο ταισμα κλπ, εμφανιζονται αλγες ακομα και σε υγιη ενυδρεια.

Πως τα φυτα συμβαλλουν στον ελεγχο του συστηματος.
Τα φυτα ειναι αυτα που ελεγχουν και σταθεροποιουν το συστημα και ελεγχουν τις αλγες. Μεγαλωνουν, συχνα φτανουν κοντα στην επιφανεια, σκιαζοντας μεγαλες περιοχες του ενυδρειου καθως και το υποστρωμα οπου συγκεντρωνονται τα περισσοτερα σποριδια αλγης στερωντας τους το εναυσμα να εκκολαφθουν (φως).
Οι ριζες των φυτων, παραγουν Ο2...πολυ περισσοτερο Ο2 απ οτι φανταζομαστε. Αυτο εχει σαν συνεπεια την συντηρηση στο υποστρωμα μεγαλων αποικιων ωφελιμων βακτηριων που διασπουν την αμμωνια απο τα αποβλητα που συγκεντρωνονται εκει.
Τι γινεται ομως αν μειωσουμε η στερησουμε απο τα φυτα εναν παραγοντα (πχ CO2) ζωτικης σημασιας για την αναπτυξη τους; Επειτα απο 2-3 εβδομαδες τα φυτα μας εχουν σταματησει να μεγαλωνουν, η αναπτυξη μειωνεται δραματικα, το ιδιο και η παραγωγη Ο2 απο τις ριζες τους.
Οταν λοιπον σε ενα συστημα ενα στοιχειο (φυτα) δεν παει καλα, εμφανιζεται τοτε καποιο αλλο (αλγες) για να εκμεταλλευτει την κατασταση προς ωφελος του.
Καποιες μελετες υποστηριζουν οτι υπαρχει χημικη αλληλοπαθεια μεταξυ φυτων-αλγεων. Μαλλον απιθανο. Σε τι θα χρησιμευε αλλωστε η εκλυση χημικων στα περισσοτερα φυτα που ζουν σε απεραντες εκτασεις νερου ή κινουμενα υδατα; Η ουσια ειναι οτι κατι τετοιο δεν εχει αποδειχθει και ολα ξεκινησαν απο την υποθεση της Diana Walstad (η ιδια το διευκρινιζει οτι προκειται για υποθεση/πειραμα) την οποια καποιοι την μετεφεραν ως δεδομενο.

Η περισσεια θρεπτικων προκαλει αλγες.
Μυθος ! Στο φυτεμενο μου απο λαθος υπολογισμο, εφτασα καποια στιγμη να εχω 40ppm ΝΟ3 και 3ppm PO4 με σταθερες ομως τις υπολοιπες παραμετρους...καμια αλγη δεν εμφανιστηκε !!
Σποριδια αλγης υπαρχουν σε καθε ενυδρειο, γιατι λοιπον δεν εκκολαφθησαν;
Τα σποριδια αυτα παραμενουν ανενεργα εως οτου εμφανιστουν οι καταλληλες γι αυτα συνθηκες. Η σκανδαλη που ενεργοποιει συνηθως την εκκολαψη ειναι το φως και η ελλειψη ανταγωνισμου. Ειναι σαν να "νοιωθουν" κατα καποιο τροπο ποτε υπαρχει υγιης ανταγωνιστης (φυτα) στο ενυδρειο.
Τα φυτα ειναι πολυ ανωτερα εξελικτικα απο τις αλγες και οταν παρουν το πανω χερι οι αλγες υποχωρουν και εξαφανιζονται σε πολλες περιπτωσεις αν και φαινομενικα υπαρχουν καταλληλες συνθηκες γι αυτες (θρεπτικα).
Αρα οι αλγες και τα φυτα δεν ανταγωνιζονται για τα θρεπτικα συστατικα αλλα μονον για το φως, γι αυτο και η περισσεια θρεπτικων δεν προκαλει εκρηξεις αλγης οπως πολλοι πιστευουν.
Ας δουμε λιγο τι γινεται στη φυση..Αν προσθεσεις σωρεια θρεπτικων, αποβλητων κλπ σε μια λιμνη με πολλα φυτα, θα εχεις σε λιγο καιρο μια λιμνη με περισσοτερα φυτα. Αν κανεις το ιδιο σε μια λιμνη με λιγα ή καθολου φυτα, θα παρεις μια λιμνη μονο με αλγες.
Οι αλγες επονται μεγαλων αλλαγων στην φυση (καταστροφες, κακοκαιριες,ακραιες θερμοκρασιες, ξηρασιες κα.). Το ενυδρειο μας ειναι πολυ πιο σταθερο συστημα. Η μονη εξωγενης επεμβαση ειμαστε εμεις κι εμεις ευθυνομαστε για τυχον ασταθειες που προκαλουν τις αλγες.

Η μειωση των ΡΟ4 για την καταπολεμηση της αλγης
Αλλος ενας μυθος που εγινε καραμελλα στα χειλη των μποσταναδων ανα την υφηλιο.
Η αληθεια ειναι οτι οντως παρατηρειται μειωση της αλγης, αλλα μην ξεχναμε οτι μειωνεται και ο ρυθμος αναπτυξης των φυτων.
Βλεποντας οτι με την μειωση των ΡΟ4 υποχωρουσαν και οι αλγες, καποιοι πιστεψαν οτι υπηρχε καποια σχεση..Στην πραγματικοτητα ομως σπανια η μειωση καποιου στοιχειου (ΡΟ4,ΝΟ3,Fe κλπ) εξαλειψε εντελως το προβλημα. Απλως το μειωσε προσωρινα.
Στις περισσοτερες περιπτωσεις η εμφανιση αλγεων συνδεεται με την ανεπαρκη ποσοτητα CO2. Και στην ουσια μειωνοντας πχ. τα ΡΟ4 μειωνεται και η αναπτυξη, αρα και η αναγκη για CO2.
Θα μπορουσε να παραμεινουν τα ΡΟ4 σε υψηλες συγκεντρωσεις αλλα με την παραλληλη αυξηση του CO2 να μην εμφανιστουν ποτε αλγες !
Στοχος ειναι να υπαρχουν συνεχως παροντα και σε επαρκεια ολα τα στοιχεια που ειναι απαραιτητα για την υγιη αναπτυξη των φυτων.
Υγιη φυτα σημαινει ενυδρειο χωρις αλγες.

Ο φωτισμος
Οι αλγες δεν ανταγωνιζονται λοιπον τα φυτα στα θρεπτικα, αλλα στο φως. Οταν μια αλγη καλυπτει τα φυλλα ενος φυτου, του κλεβει το φως.
Οταν το φυτο ομως καλυψει αρκετο υψος της στηλης νερου, σκιαζει μεγαλη περιοχη γυρω του κρυβοντας το φως απο τις αλγες και τα σποριδια τους.
Σε ενα νεοσυστατο ενυδρειο, οι αλγες αναπτυσσονται γρηγορα αν οι συνθηκες γι αυτες ειναι ευνοικες, αλλα δεν ειναι ερκετα καλες ακομα για τα φυτα, δινοντας τους την πρωτοπορια για την εκμεταλλευση του φωτος.
Οταν παρεχουμε δυνατο φωτισμο αλλα ελλιπεις συνθηκες στα φυτα μας, πολλα -αν οχι ολα τα ειδη αλγης ,αργα ή γρηγορα θα κανουν την εμφανιση τους.
Αντιθετα, αν στην αρχηι δωσουμε σε περισσεια ολα τα στοιχεια ( συμπεριλαμβανομενου του CO2) που χρειαζονται τα φυτα ωστε να κανουν ενα δυναμικο ξεκινημα ακομα και κατω απο δυνατο φωτισμο, ειναι απιθανο να εχουμε σοβαρα προβληματα αλγης.
Ο υψηλος φωτισμος παλι, αυξανει τους ρυθμους στα παντα !
Η αναπτυξη ειναι ταχυτερη, οι ελλειψεις των φυτων εμφανιζονται ταχυτερα αλλα και θεραπευονται ταχυτερα τυχον τροφοπενιες.
Φυσικα το δυνατο φως ευνοει και τις αλγες ! Ετσι αν κατι παει στραβα οι αλγες θα εμφανιστουν και θα αναπτυχθουν με εκρηκτικους ρυθμους !

Τι προκαλει λοιπον τις αλγες;
Αφου λοιπον δεν ευθυνονται τοσο οι περισσειες θρεπτικων, η λιπανση,κλπ τοτε τι;
Οποιαδηποτε ανισσοροπια του συστηματος , κυριως σε φως, CO2, υποστρωμα καθως και σε αλλους παραγοντες που μπορουν να καθυστερησουν ή να αναστειλλουν την αναπτυξη των φυτων, προκαλει εμφανιση/εξαρση αλγεων.
Ο πιο συνηθισμενος παραγων συνηθως αποδεικνυεται οτι ειναι το CO2.
Ακομα και στη φυση τα σκαμπανεβασματα του CO2 συχνα προκαλουν την εμφανιση αλγης.
Στο ενυδρειο, μια απλη ανισορροπια στο φως ή στο CO2 μπορει να προκαλεσει σε πολυ συντομο χρονο πολλες αλγες !
Συνηθως υποθετουμε οτι το CO2 ειναι σε ωφελιμα επιπεδα. Δεν το ξερουμε ομως στα σιγουρα γιατι ειναι αρκετα δυσκολο να υπολογιστει με ακριβεια η συγκεντρωση του αεριου σε καθε μερια του ενυδρειου (ειναι διαφορετικη !) και θα πρεπει να λαβουμε υπ οψιν οτι διαφορετικα φυτα προσλαμβανουν το CO2 με διαφορετικους ρυθμους.
Οι περισσοτεροι απλως το αυξανουν σταδιακα εως οτου βρουν το επιθυμητο επιπεδο, παρατηρωντας τα φυτα για φωτοσυνθεση και τα ψαρια για σημαδια ασφυξιας.

Γιατι εχουμε αλγες αν και (νομιζουμε) οτι τα κανουμε ολα σωστα;
Κυριως γιατι παντα υποθετουμε !
-υποθετουμε οτι εχουμε ολα τα στοιχεια διαθεσιμα στα φυτα
-υποθετουμε οτι το CO2 ειναι επαρκες και η διαχυση του αεριου σωστη
-υποθετουμε οτι εχουμε καλη κυκλοφορια
-υποθετουμε οτι το δυνατο φως που εχουμε, πρεπει να ειναι πολλα watt/λιτ γιατι ετσι μονο θα εχουμε υγιη φυτα και καλη αναπτυξη.
-υποθετουμε οτι τα τεστ μας μετρανε με ακριβεια.
-υποθετουμε οτι η φιλτρανση μας ειναι αριστη και τα φιλτρα μας καθαρα
-υποθετουμε οτι εχουμε καλη αναταραξη στην επιφανεια και ανταλλαγη αεριων.
-υποθετουμε οτι αν κλαδεψουμε μεσα σε μια μερα το 40% της φυτομαζας χωρις να προσαρμοσουμε την λιπανση, δεν θα συμβει τιποτα...

πολύ ωραίο άρθρο ;)

Μου αρέσουν τα βιοτοπικά ενυδρεία εδώ και 2 χρόνια αυτό που έχω δει εγώ είναι ότι δεν έχω ιχνος άλγης αν και θα το ήθελα να υπήρχε λίγη στα ξύλα μου . Τώρα δεν ξέρω αν είναι επειδή η μετρήσεις μου είναι πολύ καλές η επειδή δουλεύω σε χαμηλά ph 4.5 -5,5 και έχω πολύ καλή οξυγόνωση λόγο σαμπ και αεραντλιών. Οι αλλαγές μου είναι συχνές 2 φορές την εβδομάδα από 200 λίτρα αλλά το τάισμα πέφτει με τις χούφτες . Ο φωτισμός δεν είναι δυνατός βέβαια αλλά στα ξύλα κοντά στην επιφάνεια θα έπρεπε να είχα άλγη μια και το φως είναι ποιο δυνατό .

Κυριως ειναι θεμα φωτισμου Χρηστο.Αυξησε το φως και θα γεμισεις αλγες. Οι περισσοτερες αλγες εχουν καποιο κατωφλι φωτισμου , περαν του οποιου εκκολαπτονται, τα φυτα ομως εχουν την ικανοτητα να εκμεταλλευονται ακομα και το λιγοστο φως.
Γι αυτο λεμε οτι τα φυτεμενα ενυδρεια χαμηλου φωτισμου, μακροπροθεσμα ειναι ευκολοτερο να διατηρηθουν ελευθερα απο αλγες, μιας και συγχωρουν τυχον διακυμανσεις σε θρεπτικα και τα φυτα εχουν χαμηλες προσληψεις σε CO2.Τα χαμηλου φωτισμου φυτεμενα συγχωρουν λαθη. Ολα γινονται με αργους ρυθμους , ακομα και η αλγη αναπτυσσεται πιο αργα, δινοντας το επανω χερι στα τυχον αλγοφαγα που εχουμε.

Όντως φίλε Raven, πολύ καλό άρθρο. Σύντομο, μή κουραστικό, γεμάτο και με κάθε λεπτομέρεια. :p

Είναι όμως καλό που παρεμβαίνουμε και γράφουμε εμείς οι υπόλοιποι?:confused:

Μεσα απο ενα αρθρο μπορει να προκυψουν ερωτηματα και αμφισβητησεις οι οποιες ισως οδηγησουν σε ενδιαφερουσα περαιτερω συζητηση.
Γι αυτο θεωρησα οτι ειναι προτιμοτερο να μεινει ελευθερο το θεμα.
Εξαλλου τιποτα δεν ειναι δεδομενο, μπορει να υπαρχουν αλλες αποψεις πιο σωστες.
Να συμπληρωσω οτι το αρθρο βασιστηκε εκτος απο δικες μου εμπειριες, και σε υλικο απο παρομοιες συζητησεις σε αυτο το φορουμ αλλα και σε φορα του εξωτερικου, καθως και σε αρθρα και μελετες που κατα καιρους εχω συναντησει στις αναγνωσεις μου.
Εν ολιγοις δεν βασιζεται σε δικια μου βαθια γνωση επι του αντικειμενου (την οποια δεν εχω) αλλα σε μια συλλογη πληροφοριων που ειχα στο κεφαλι μου και ειπα να την μοιραστω μαζι σας.

πολυ ωραια γραμμενο και ακρως κατανοητο απο ολους αρθρο! μπραβο αλεξανδρε! σου δειχνει τον τροπο που "δρουν" οι αλγες αρα και μια κατευθυνση στην αντιμτωπιση τους!

πολυ καλο αρθρο συγχαρητηρια!

Όπως έγραψε παραπάνω και ο Raven , κυρίως τον φωτισμό . Στην περίπτωση μη φυτεμένου η περίσσεια θρεπτικών σχετίζεται με τις άλγες , βλέπε παράδειγμα με λίμνη χωρίς φυτά :)

Οι σκέψεις του Raven αφορούν κυρίως πυκνοφυτεμένα ενυδρεία που τρέχουν με φούλ φως και Co2 και από κει και πέρα δίνεις απλόχερα τα πάντα και ξεχνάς την άλγη. Ακολούθησα αυτή τη λογική τα τρία από τα τέσσερα χρόνια που είχα το πυκνοφυτεμένο μου και δεν είχα ποτέ πρόβλημα . Τα φυτά δεν τα πρόφταινα και όταν εμφανίζονταν ίχνη άλγης επιβεβαίωνα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το Co2 και το διόρθωνα . Αντίθετα τον πρώτο χρόνο που έδινα μακροστοιχεία με τσιγγουνιά για να μην ενθαρρύνω τις άλγες αυτές εμφανίζονταν συχνά .

Καταρχάς, συγχαρητήρια για το εξαιρετικό άρθρο..:p
Έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή και νομίζω οτι έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Το co2 το θεωρώ δεδομένο για ένα αξιοπρεπές φυτεμένο ενυδρείο, η απορία μου είναι στον φωτισμό. Από πόσα watt/l και πάνω ισχύει η λογική των ανωτέρω?
Η γνώμη μου είναι οτι ισχύει για όλες τις κατηγορίες φωτισμού, εφόσον υπάρχει co2 (έστω και excel) και τα φυτά δεν είναι μόνο πχ. anubias. Απλά διατηρώντας συγκεκριμένα ppm ανά στοιχείο (π.χ 10-15ppm No3), αναγκαστικά οι ποσότητες λίπανσης θα είναι λιγότερες, σε αναλογία με την κατανάλωση.
Επίσης θεωρώ οτι ισχύει και σε μή πυκνοφυτεμένα ενυδρεία, αλλά εκεί ίσως θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα ppm, σε αναλογία με το ποσοστό κάλυψης των φυτών. Δηλαδή αν θεωρούμε οτι το 70% του ενυδρείου μας είναι φυτεμένο και δεν έχουμε και full φωτισμό (>1w/l), τότε π.χ αντί για 15ppm, πάμε για 10ppm. Απο εκεί και πέρα, ακόμα και αν ξεφύγουμε προς τα πανω, δεν πειράζει αρκεί να προσέξουμε το co2 και φυσικά να μην υπάρχει κάποια έλλειψη.
Καλό θα είναι να ακούσουμε κι άλλες γνώμες από έμπειρους (και μη) γιατί εγώ ντεν.. :D

Εχω διαβασει αρκετα αρθρα ανα διαστηματα για τις αλγες σε ελληνικα και μη φορουμ (και οχι μονο).
Το παραπανω κειμενο απο τον Αλεξανδρο θεωρω οτι πρεπει να ειναι το απολυτο υποδειγμα για ολους μας ως προς τις αλγες, ας το μεταφρασουμε κιολας μπας και μαθει ο κοσμος να γραφει απλα, κατανοητα, ουσιωδη πραγματα.
Μπραβο, παλι "ζωγραφισες" Αλεξανδρε!

[quote=N4505;350051]Καταρχάς, συγχαρητήρια για το εξαιρετικό άρθρο..
Έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή και νομίζω οτι έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.



Το co2 το θεωρώ δεδομένο για ένα αξιοπρεπές φυτεμένο ενυδρείο, η απορία μου είναι στον φωτισμό. Από πόσα watt/l και πάνω ισχύει η λογική των ανωτέρω?
Η γνώμη μου είναι οτι ισχύει για όλες τις κατηγορίες φωτισμού, εφόσον υπάρχει co2 (έστω και excel) και τα φυτά δεν είναι μόνο πχ. anubias. Απλά διατηρώντας συγκεκριμένα ppm ανά στοιχείο (π.χ 10-15ppmNo3), αναγκαστικά οι ποσότητες λίπανσης θα είναι λιγότερες, σε αναλογία με την κατανάλωση.
Επίσης θεωρώ οτι ισχύει και σε μή πυκνοφυτεμένα ενυδρεία, αλλά εκεί ίσως θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα ppm, σε αναλογία με το ποσοστό κάλυψης των φυτών. Δηλαδή αν θεωρούμε οτι το 70% του ενυδρείου μας είναι φυτεμένο και δεν έχουμε και full φωτισμό (>1w/l), τότε π.χ αντί για 15ppm, πάμε για 10ppm. Απο εκεί και πέρα, ακόμα και αν ξεφύγουμε προς τα πανω, δεν πειράζει αρκεί να προσέξουμε το co2 και φυσικά να μην υπάρχει κάποια έλλειψη.
Καλό θα είναι να ακούσουμε κι άλλες γνώμες από έμπειρους (και μη) γιατί εγώ ντεν.. [/quote]


Σε κάθε είδους φυτεμένο ενυδρείο μπορούμε να πετύχουμε ισορροπία σε φως-Co2-θρεπτικά στοιχεία.
Γράφω ότι αφορά κυρίως και όχι απαραίτητα πυκνοφυτεμένα με φούλ φως - Co2 .Ένα τέτοιου τύπου ενυδρείο όμως σου δίνει την ευχέρεια να ρίχνεις με σχετική ασφάλεια γενναίες ποσότητες λίπανσης ώστε να μην υποθέτεις πλέον ότι έχεις όλα τα στοιχεία που χρειάζονται τα φυτά αλλά να είσαι σίγουρος , να μην υποθέτεις ότι έχεις επαρκή φωτισμό , Co2 κλπ αλλά να είσαι σίγουρος και από εκεί και πέρα κρατώντας χαμηλή ιχθυοφόρτιση και κάνοντας γερές αλλαγές νερού στην ουσία τα μόνα τεστ που θα θες θα είναι για kh - gh , εννοείται ότι θα έχεις Ph κοντρόλερ .
Θέλουμε δηλ. ένα ενυδρείο γεμάτο υγιή φυτά που δεν τους λείπει τίποτε και δεν θα δώσουν έτσι ευκαιρία να πάρει το πάνω χέρι κάποια άλγη.
Τα παραπάνω που έγραψα δεν είναι παρά ένας μόνο τρόπος από τους πολλούς που μπορεί κάποιος να εφαρμόσει και να έχει υγιή φυτά χωρίς άλγες.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός ;

Πολύ ωραία τα έγραψες Αλέξανδρε και νομίζω ότι θα είναι πιο χρήσιμα σε όσους έχουν ήδη μια σχετική εμπειρία με τα φυτεμένα

Gaia, ήσουν κατανοητός και απ'το προηγούμενο post και βάζοντας την φράση σου σε παράθεση, δεν ήθελα να διαφωνήσω σε κάτι, αφού όσα γράφεις με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και μάλιστα επιβεβαιώνουν και όσα λέει το άρθρο. Προσωπικά θεωρώ πιο εύκολο ένα ενυδρείο υψηλών απαιτήσεων από ένα μέτριων, για τους λόγους που προανέφερες.
Ο προβληματισμός που μου προέκυψε όμως πιο συγκεκριμένα, είναι αν οι δυο μύθοι που αναφέρονται στο άρθρο, ισχύουν γενικά και σε χαμηλότερων απαιτήσεων φυτεμένα.

Εφόσον είμαστε σίγουρα σωστοί σε φως , Co2 (σύμφωνα με τις απαιτήσεις των φυτών μας) , κυκλοφορία , ιχθυοφόρτιση κλπ και έχουμε σταθερότητα σε όλα αυτά τότε τα όρια στην λίπανση ανεβαίνουν σημαντικά. Πάντα όμως υπάρχουν όρια .
Τώρα αν σε ένα ενυδρείο τα φυτά μας είναι ψιλοχάλι , έχουμε δυνατό φωτισμό , δεν έχουμε επάρκεια σε Co2 έχουμε ήδη "θέμα" , αν το "πλακώσουμε" σε νιτρικά και φωσφορικά (νομίζοντας ότι έτσι θα βοηθήσουμε τα φυτά) επιβαρύνουμε το πρόβλημα και μ' αυτήν την έννοια είναι μύθος τα περί περίσσειας θρεπτικών συστατικών αφού η αιτία είναι το ότι τα φυτά δεν είναι σε καλή κατάσταση επειδή δεν έχουν Co2 και έτσι δεν μπορούν να υπερνικήσουν την άλγη.

Η ουσία είναι να βγούμε από την λογική του << πως θα απαλλαγούμε από την άλγη ; >> και να επικεντρωθούμε στο << πως θα προσφέρουμε στα φυτά μας όλα όσα χρειάζονται; >> γιατί όταν έχουμε μία ικανή μάζα "ευτυχισμένων" φυτών η άλγη πάει στο περιθώριο. Και αυτό πιστεύω ότι ισχύει είτε πρόκειται για χαμηλών είτε για υψηλών απαιτήσεων φυτεμένο.

Το υψηλών απαιτήσεων (όπως περιγράφηκε σε παραπάνω post ) είναι πιο εύκολο με την έννοια ότι έχει πιο συγκεκριμένη "συνταγή" : πολύ απ' όλα.
Από την άλλη έχει πολύ μεγάλες απαιτήσεις σε κλαδέματα , λίπανση και κυρίως διατήρησης σταθερών συνθηκών . Ειδικά στο Co2 , αρκεί ένα Σ.Κ χωρίς ή με προβλήματική παροχή και θα έχουμε εκπληξούλες όταν επιστρέψουμε. Όταν έχουμε πρόβλημα στην σωστή παροχή σβήνουμε τις μισές λάμπες μεχρί να λυθεί , αυτό πρέπει να γίνεται και όταν μας αδειάσει η μπουκάλα και μέχρι να ξαναλειτουργήσει κανονικά. Επίσης τα συχνά μαζικά κλαδέματα , όπως έγραψε και ο Αλέξανδρος , περιπλέκουν λίγο τα πράγματα .