Ψάρια, αίσθηση πόνου και νοητικές/γνωστικές δυνατότητες
 

Σε ένα νέο review του, ο Culum Brown (αναπλ. καθηγητής στο Macquarie University που ασχολείται με τη Βιολογία και τη Συμπεριφορά Ψαριών) συγκεντρώνει πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα σχετικά με τις νοητικές δυνατότητες και την αντίληψη του πόνου από τα ψάρια, και προσπαθεί να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των κοινών αντιλήψεων (και μύθων - βλέπε μνήμη χρυσόψαρου κλπ) που επικρατούν και την επιστημονική αλήθεια.

Αναφέρει λοιπόν ότι τα ψάρια έχουν πολύ ανεπτυγμένα συστήματα αίσθησης (sensory systems - όραση, ακοή, όσφρηση, αντίληψη μαγνητικών και ηλεκτρικών πεδίων κ.α.), πολλές φορές πιο ανεπτυγμένα από αυτά των θηλαστικών, εξαιτίας της μεγάλης πολύπλοκότητας των ενδιαιτημάτων στα οποία ζουν. Ακόμα και ο διαχωρισμός του εγκεφάλου σε δεξί και αριστερό ημισφαίριο (brain lateralization) που μέχρι πριν κάποια χρόνια θεωρούνταν αποκλειστικά ανθρώπινο χαρακτηριστικό, έχει πλέον επιβεβαιωθεί και στα ψάρια, καθώς προτιμούν να χρησιμοποιούν διαφορετικές πλευρές του εγκεφάλου για την ανάλυση διαφορετικών πληροφοριών. Στη συνέχεια δίνει παραδείγματα νοητικών δυνατήτηων των ψαριών που έχουν ερευνηθεί πειραματικά. Μνήμη και μάθηση είναι από τα πρώτα που έχουν μελετηθεί εκτενώς (καταρρίπτοντας όλους τους μύθους για την κακή μνήμη των ψαριών, κατί που μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να επαληθεύσουμε με τα ψάρια των ενυδρείων μας την ώρα του φαγητού ;)). Τα ψάρια επίσης χρησιμοποιούν πληροφορίες και αποκτούν συμπεριφορές από άλλα ψάρια του ίδιου είδους ή άλλων ειδών για να βρούν τροφή, για να ζευγαρώσουν ή για να αποφύγουν θηρευτές (κάτι που ονομάζεται κοινωνική μάθηση - social learning). Μπορούν ακόμα να αναγνωρίσουν διαφορετικά άτομα, μέλη του κοπαδιού τους, ακόμα και συγγενικά ψάρια. Μπορούν επίσης να κάνουν διαχωρισμό ανάμεσα σε διαφορετικά αριθμητικά μεγέθη (πχ μπορούν να ξεχωρίσουν δύο κοπάδια με διαφορετικό αριθμό ατόμων) με παρόμοιες νοητικές διεργασίες με τα θηλαστικά. Τέλος έχουν καταγραφεί και σπάνιες περιπτώσεις χρήσης εργαλείων σε τροπικά ψάρια.

Η αίσθηση του πόνου στα ψάρια, είχε αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων για πολλά χρόνια. Παρόλαυτα, ξέρουμε σήμερα ότι τα ψάρια διαθέτουν όλα εκείνα τα συστήματα που απαιτούνται για την αντίληψη του πόνου (τα οποία τελικά δε διαφέρουν πολύ από τα αντίστοιχα του ανθρώπου) και μάλιστα εμφανίζουν παρόμοιες αντιδράσεις όταν τους χορηγούνται αναλγητικά. Το μόνο που παραμένει προς συζήτηση είναι κατα πόσο τα ψάρια αντιδρούν "νοητικά" (ή "γνωστικά" - cognitive) στον πόνο (καθώς ορισμένοι ερευνητές διαχωρίζουν τον πόνο ως συναίσθημα από την απλή αντίληψη ενός δυσάρεστου ερεθίσματος - "αλγαισθησία"). Είναι γνωστό πως ο εγκέφαλος των ψαριών διαφέρει αρκετά από τον εγκέφαλο των υπόλοιπων σπονδυλωτών, κυρίως λόγω των διαφορετικών εξελικτικών (και αναπτυξιακών) τροχιών που έχουν ακολουθήσει. Παρόλαυτά συναντάμε πολλές ανάλογες δομές που επιτελούν παρόμοιες λειτουργίες. Οπότε, είναι πιθανόν τα ψάρια να μη βιώνουν τον πόνο ακριβώς όπως οι άνθρωποι ή άλλα ζώα, αλλά σίγουρα τον αντιλαμβάνονται με κάποιο παρόμοιο μηχανισμό.

Καταλήγει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι αν και δεν μποροούμε να πούμε με βεβαιότητα σε τί βαθμό έχουν συναίσθηση (consciousness) τα ψάρια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα ζώα εκτός του ανθρώπου), τα συνεχώς αυξανόμενα στοιχεία σχετικά με την πολυπλοκότητα της συμπεριφοράς, τη νοημοσύνη και τον τρόπο αντίληψης του πόνου από τα ψάρια, συνιστούν ότι θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε τουλάχιστον με την ίδια ευαισθησία όπως και τα υπόλοιπα σπονδυλωτά ζώα.

Εδώ ένα άρθρο που αναφέρεται στο review: http://mq.edu.au/newsroom/2014/06/19...lso-feel-pain/

Για όσους έχουν πρόσβαση εδώ μπορούν να κατεβάσουν το review paper του Culum Brown, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα:

http://link.springer.com/article/10....071-014-0761-0

Για τους υπόλοιπους, αυτή είναι η περίληψη στα αγγλικά:

Fish intelligence, sentience and ethics

Culum Brown

Fish are one of the most highly utilised vertebrate taxa by humans; they are harvested from wild stocks as part of global fishing industries, grown under intensive aquaculture conditions, are the most common pet and are widely used for scientific research. But fish are seldom afforded the same level of compassion or welfare as warm-blooded vertebrates. Part of the problem is the large gap between people’s perception of fish intelligence and the scientific reality. This is an important issue because public perception guides government policy. The perception of an animal’s intelligence often drives our decision whether or not to include them in our moral circle. From a welfare perspective, most researchers would suggest that if an animal is sentient, then it can most likely suffer and should therefore be offered some form of formal protection. There has been a debate about fish welfare for decades which centres on the question of whether they are sentient or conscious. The implications for affording the same level of protection to fish as other vertebrates are great, not least because of fishing-related industries. Here, I review the current state of knowledge of fish cognition starting with their sensory perception and moving on to cognition. The review reveals that fish perception and cognitive abilities often match or exceed other vertebrates. A review of the evidence for pain perception strongly suggests that fish experience pain in a manner similar to the rest of the vertebrates. Although scientists cannot provide a definitive answer on the level of consciousness for any non-human vertebrate, the extensive evidence of fish behavioural and cognitive sophistication and pain perception suggests that best practice would be to lend fish the same level of protection as any other vertebrate.

Animal Cognition, June 2014, DOI 10.1007/s10071-014-0761-0

Πες τα στους "φιλοζωους"
http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=63801

Ενδιαφέρον Γιάννη. Σ' ευχαριστούμε!

πολυ ενδιαφερον το αρθρο.
και λεει πραγματα που οποιος εχει ενυδρειο και ασχολειται-παρατηρει τα ψαρια του,σιγουρα εχει υποπτευθει αρκετες φορες απο μονος του.

ο ανθρωπινος εγωισμος και το συμπλεγμα ανωτεροτητας του ανθρωπου ειναι το μεγαλυτερο κακο που υπαρχει εις βαρος ολων των πλασματων του πλανητη(συμπεριλαμβανομενου και του ιδιου του ανθρωπου αλλα και του πλανητη:rolleyes:)

σε μερικα χρονια απο τωρα θα καταλαβουμε πραγματικα ποσο κακο εχουμε κανει,αλλα τοτε θαναι αργα.

Μνήμη και νόηση των ψαριών
 

Είναι γνωστός ο μύθος των 3'' μνήμης των χρυσόψαρων.
Ωστόσο αποδεικνύεται πιά και επιστημονικά ότι
"οι κιχλίδες μας παρακολουθούν και τηλεόραση μαζί μας" :D
Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη των Labidochromis caeruleus :
http://www.sciencedaily.com/releases...0701193253.htm

Για τα χρυσόψαρα: http://www.aquatek.gr/vb/showpost.ph...74&postcount=5
Δείτε κι αυτόν που τα εκπαιδεύει http://www.liveleak.com/view?i=1bc58dae5a

Ιάπωνες επιστήμονες κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητα ενός ψαριού όταν κυνηγάει http://www.telegraph.co.uk/science/s...irst-time.html

Στο Ινστιτούτο τεχνολογίας του Ισραήλ εκπαίδευσαν νεαρά ψάρια ώστε να συνδέουν ήχους με την ώρα του φαγητού http://www.dailymail.co.uk/sciencete...er-months.html

Κι άλλα ενδιαφέροντα :
http://www.howfishbehave.ca/pdf/Long-term%20memory.pdf
http://www.theguardian.com/environme...lifeandhealth2

φανταστικο!!καλα εμεις γνωριζουμε οτι τα ψαρια δεν ειναι χαζα οπως παρουσιαζουν καποιοι αλλα ακομα νομιζω οι γνωσεις ειναι περιορισμενες..
εχουν πολλα ακομα να δειξουν τα αφρικανικα:p

οσο για το αν βλεπουν τηλεοραση δεν ξερω αν μπορω να το πιστεψω..θα βαλω τωρα μια ταινια να δουμε ολοι μαζι..εγω,ο σκυλος μου και τα ψαρια μου:D

Βάλτους την ερωτική ζώνη να γεμίσεις απογόνους :D:D

Θα πω κατι που υποψιαζομαι και θα φανει υπερβολικο.
Τα χρυσοψαρα μου, συνηθως καταλαβαινουν πότε πλησιαζω το ενυδρειο για ταισμα (και περιμενουν κολλημενα στο τζαμι) και πότε για εργασιες (και πανε στις κρυψωνες τους).
Ισως απο τις κινησεις μου? απο το τι κραταω στα χερια μου?
Δεν ξερω πως το καταλαβαινουν, γιατι ολο ξεχναω να παρατηρησω τι κανω, πριν το κανω.

Εμενα οι δισκοι θυμόντουσαν και αναγνώριζαν προσωπα !!
Οπως επισης κανανε σαν τρελοι οταν πλησιαζα στη καταψυξη (να βγαλω αρτεμια να τους δωσω) .. Η καταψυξη ηταν 3 μετρα απο το ενυδρειο σε αλλο δωματιο !! Μαλιστα αν πηγαινε καποιος αλλος στο ψυγειο δεν αντιδρουσαν οπως οταν πλησιαζα εγω!!
Μου φαινοταν παραξενο και πειραματίστηκα πολλες φορες ... Τα ψαρια μας παρατηρουν πολυ περισσοτερο απο οσο φανταζομαστε!

Δεν θα το ελεγα υπερβολικο. Αν κρινω απο τα puffers μου (που επισης ειναι σαν να εχει σκυλο μεσα στο ενυδρειο), οταν με βλεπουν να πηγαινω με το σουρωτηρι για να ταϊσω, με περιμενουν στη θεση που ριχνω την τροφη. Οταν απλα πλησιαζω το χωρο, πηγαινουν σε διαφορα μερη του ενυδρειου.

Ενα τρελλο με δισκους εγινε σε ενυδρειο φιλου (MakChem) που εστησε ενα καινουριο ενυδρειο για μικρα δισκακια, απεναντι απο το παλιο ενυδρειο με τους μεγαλους δισκους, και επειδη ηταν μικρα επρεπει να τα ταιζει πολλες φορες την ημερα.
Οταν εβλεπαν οι μεγαλοι, οτι η τροφη που κραταγε πηγαινε στο αλλο ενυδρειο, πλατσουριζαν και τον πιτσιλαγαν απο τα νευρα τους. :cool:

Καθολου υπερβολικο το πιο πιθανο ειναι να διαβαζουν το βλεμα σου ειναι πολυ καλα σε αυτο ολα τα ψαρια

Mου φαiινεται too much αυτο με το βλεμμα :D
Mαλλον ξεχωριζουν τιποτα εργαλεια, αποχη, τηλεκαρτα, σφουγγαρι, λαστιχα, κουβαδες κλπ, στα χερια μου και λενε "αυτος τωρα για φασαρια ερχεται" :cool:

Τα δικά μου τα χρυσόψαρα μόλις με δουν με το κουτάκι της τροφής ανεβαίνουν πάνω και βγάζουν όλο το κεφάλι έξω, μόλις με δουν με την αντλία αλλαγής κρύβονται. Αυτο δεν συμβάινει με τα black moor, θεωρώ πως αυτά είναι στη κοσμάρα τους, ούτε φοβούνται , ουτε κρύβονται , ούτε ερχονται για φαί, μόνο όταν δουν να τρώνε τα άλλα πάνε να φάνε, και πάνε και σαν κουρδιστά. Μάλλον θα φταίει η θέση των ματιών τους και δεν βλέπουν τόσο καλά όσο τα άλλα

Αυτο επαληθευει τις υποψιες μου.
Οι κογκολεζοι οντως μπορει να μη βλεπουν καλα, αλλα παιζει να συμβαινει κι αυτο που αναφερεται στα πειραματα με τα χρυσοψαρα, περι διαφορας στην αντιληψη και εξυπναδα του καθε ειδους.

Αν κρατάς ρουτίνες για τα ταΐσματα και τις εργασίες μπορεί να το έχουν μάθει ;) Δηλαδή αν ταΐζεις κάθε μέρα το πρωί μεταξύ 8-10 και το απόγευμα μεταξύ 6-7, ενώ εργασίες κάνεις μόνο το μεσημέρι το σ/κ, μπορούν να το μάθουν συνδυαστικά (associative learning).

εμενα τα μαλαουι παντως με γνωριζουν..δεν σηκωνω καμια αμφιβολια σε αυτο:D

αν πλησιασει αγνωστος στο ενυδρειο εστω και σιγα σιγα τρομαζουν..

με εμενα ακομα και στην αλλαγη νερου,στο καθαρισμα του ενυδρειου,ακομα και με αποχη στα χερια μου η και αν μετακινω καποια πετρα δεν εχουν κανενα μα κανενα προβλημα..και φαγητο να ριξω εκεινη τη στιγμη θα φανε κανονικα!!
τρωνε και απο το χερι μου:D:D

Καμια ρουτινα.
Το εντελως αντιθετο.
Ταιζω οποτε κατσει, που λενε.
Αλλες φορες συχνα, αλλες καθολου.
Ειναι καλυτερα και για το ψαρι να μην νοιωθει τη ρουτινα στο φαγητο, οπως και στη φυση.
Το ιδιο και η συντηρηση. Οποτε εχω χρονο.

Αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον ;)

Έχω προσέξει πως αντιλαμβάνονται τα πάντα. Συγκεκριμένα έχω δει διαφορετική αντίδραση με το που βλέπουν το κουτί της τροφής. Σε τροφή που την τρώνε σαν τρελά η αντίδρασή τους στην θέα της τροφής ,είναι τελείως διαφορετική με μια άλλη που δεν τους πολύ αρέσει. Μαθαίνουν πρόσωπα. Όταν πλησιάζει άγνωστος στο ενυδρείο η αντίδρασή τους είναι αδιάφορη . Όταν πάω εγώ η γυναίκα μου, κάνουν σαν χαρούμενα κουτάβια. Ακόμα και τα χέρια μου που βάζω στο νερό δεν τα απασχολεί καθόλου. Έρχονται και τρώνε από το χέρι μου ακόμα και τα κοπαδόψαρα. Πολλές φορές για να φυτέψω, έχω αναγκαστεί να σπρώξω ψάρι από εκείνο το σημείο για να βάλω την τσιμπίδα με το φυτό. Τα ψάρια είναι πανέξυπνα και μαθαίνουν. Το έχω καταλάβει μετά από πολλά χρόνια με το υποβρύχιο ψάρεμα, αλλά και με τα ενυδρεία που μπορώ να τα παρατηρώ πολλές ώρες την ημέρα.

Σιγά και ΜΗΝ περιμέναμε τους επιστήμονες... για να το μάθουμε!!!!! :rolleyes:

+1
Ακόμη κ τα πλανάρια αντιλαμβάνονται, στην παρουσία μας φεύγουν από το τζάμι [emoji14]

Εγώ παιδιά πιστεύω πως αναγνωρίζουν πρόσωπα,γιατί όποτε περνάω κοντά από κάποιο ενυδρείο μαζεύονται όλα σ’ εκείνο το σημείο στην επιφάνεια και κάνουν σαν τρελά!!!! Αν πάει ο πατέρας μου να ταϊσει τρώνε απλά όχι σαν τρελά.

τωρα προσφατα που ειχα τα channa επειδη ηταν το ενυδρειο διπλα στο γραφειο , με το που σηκωνομουν αυτα μαζευοτανε σε ενα σημειο και περιμενανε οτι παω στο ψυγειο να φερω κατεψυγμενη , και οταν γυρνουσα και δεν εφερνα φαγητο με κοιτουσανε και στανταρ λεγανε απο μεσα τους. καλά ρε μεγαλε τζαμπα χαρές καναμε? :D καλά το τι τραβηξα για να ξεχωρίζουν το δαχτυλο απ το σκουλικι και να μη με δαγκωνουν δε το συζητω :p

Εγω εχω παρατηρησει με τα γκαπακια μου οταν ειμαι μονο εγω διπλα στο ενυδρειο το οποιο το εχω διπλα απο το κρεβατι μου,ειναι πολυ ηρεμα,οταν ομως πλησιασει καποιος αλλος παρα πολυ κοντα στο ενυδρειο κανουν σαν παλαβα και δειχνουν οτι φοβουντε,επισης οταν τα ταιζω καμια φορα βαζω το χερι μου μεσα και ερχοντε ολα γυρω του και τα ακουμπαω κανονικα χωρις να φοβουντε..μια φορα πηγε η αδερφη μου να τα αγγιξει και δν πλησιασε κανενα.

στανταρ ξεχωριζουνε προσωπα.
το ιδιο κανουνε και τα μαχατσαι στο ενυδρειο.
μολις με δουνε μαζευονται.
μολις ριξω τροφη πεταγονται κιολας και πλατσουριζουνε:D
τις υπολοιπες ωρες εκτος φαγητου που καθομαι και τα κοιταω καθονται και με κοιτανε και αυτα
και οταν κινηθω με ακολουθουνε:D

Ακόμα ένα άρθρο για τη μνήμη των χρυσόψαρων
 

Από ένα άρθρο που βρήκα και αναφέρει για "Επίμονους μύθους που περιβάλλουν τα ζώα" ξεχώρισα αυτό

"Αν σας έχουν κατηγορήσει για μνήμη χρυσόψαρου, τότε καταλαβαίνετε πόσο καλά ριζωμένος είναι ο συγκεκριμένος μύθος στις κοινωνίες μας!
Κι όμως, παρά τη λασπολογία και την προπαγάνδα, τα μνημονικά ίχνη διατηρούνται στο χρυσόψαρο για τουλάχιστον 3 μήνες, αν και οι επιστήμονες κατάφεραν πρόσφατα να αποδείξουν ότι το χρυσόψαρο μπορεί να θυμηθεί αυτό που είχε μάθει πριν από έναν χρόνο.
Πέρα λοιπόν από πολύ καλή μνήμη (για χρυσόψαρο πάντα!), τα αξιολάτρευτα ψαράκια διαθέτουν καλή όραση, ικανά καθώς είναι να διακρίνουν μεταξύ σχημάτων και χρωμάτων.
Άκου μνήμη χρυσόψαρου!"

Αναφέρει και άλλα ωραία
Πηγή : http://www.newsbeast.gr/weekend/arth...ta-zoa/?relBtm

Μήπως οφείλεται στην κλασική εξαρτημένη μάθηση; Βλ. Παβλοφ, Σκινερ, θεωρία συμπεριφορισμού

και η επιστημονική επιβεβαίωση ;)
όχι μόνο ξεχωρίζουν το δικό μας πρόσωπο αλλά και κάθε συντρόφου τους
http://news.nationalgeographic.com/2...t&sf13703306=1

ξερεις τι γινεται? ο κοσμος μπερδευεται και οταν δεν υπαρχει "επιστημονικη" επιβεβαιωση σε κατι απλα το θεωρει αδυνατο και το ακυρωνει.
ενω δεν ειναι πραγματικα ακυρο,απλα ειναι κατι που μενει να επιβεβαιωθει.
θα διαβασουμε πολλα ακομα στο μελον,ακομα στο ξυσιμο της επιφανειας ειμαστε:D