Τα ψαρια δεν νιωθουν πονο.....
Τα ψαρια δεν νιωθουν πονο,ειτε κολυμπουνε σε γλυκο η σε αλμυρο νερο,αφτο ειναι το συμπερασμα μετα απο τη μεγαλυτερη μελετη που εγινε στη συμπεριφορα των ψαριων.Το συμπερασμα δοθηκε απο ομαδα Αμερικανων επιστημονων, που κατεληξε στο συμπερασμα οτι τα ψαρια δεν εχουν την αναλογη χωρητικοτητα στον εγκεφαλο τους για να αντιλαβανονται το πονο.Η αναφορα της μελεττης εγινε απο το Wyoming University και απο τον Pr.James D Rose,που ανακαλεσε προηγουμενη μελετη [Medway Report 1980] οπου οι επιστημονες ειχαν συγχυσει τους ορους πονο με τα ενστικτα των ψαριων για επιβιωση και διαφυγη. Οπως ο ιδιος ο επιστημονας δηλωσε , η μελετη ηταν σε βαθος για τη συμπεριφορα των ψαριων και το αποτελεσμα οτι δεν νιωθουν πονο βασιζεται στο γεγονος οτι δεν εχουν την απαραιτητη ενγκεφαλικη χωρητικοτιτα για να εχουν την αντιληψη αφτη.
Αποσπασμα απο αθρο του περιοδικου [ψαρεμα] ..... |
Χμμμ... δεν είμαι ειδικός στη νευρο-βιολογία, αλλά μου φαίνεται απίθανο - ή τουλάχιστο μου φαίνεται πιθανό το ότι κάποια τουλάχιστον ψάρια πρέπει να αισθάνονται πόνο. Είναι ο μόνος "μηχανισμός" που ξέρουμε (και πάλι, το λέω χωρίς να είμαι βιολόγος) ο οποίος προστατεύει το ζώο από σωματικές βλάβες.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι η αντίδραση ενός ψαριού μπορεί να είναι αντανακλαστική, αλλά το ερώτημα είναι πως "ενισχύεται" το αντανακλαστικό στη συμπεριφορά του ψαριού, αν όχι με τον πόνο. Ένα σχετικό άρθρο είναι το παρακάτω (είναι στα Αγγλικά): http://www.abc.net.au/science/articl...mentsinscience ... is there a neuroscientist in the house?... |
.......και ομως αισθανονται τον πονο.:(
|
Παράθεση:
Ο πόνος είναι μια σχετική έννοια. Εντελώς διαφορετικά τον αντιλαμβάνεται και τον νοιώθει η μέλισσα, το πουλί, η γαζέλα, ο άνθρωπος, αλλά πόνος υπάρχει σε κάθε περίπτωση. Χωρίς πόνο δεν θα μπορούσε να ξυπνήσει ο αγώνας για επιβίωση του κάθε ζώου ξεχωριστά από τον εξωγενή παράγοντα που τον δημιουργεί. Είδατε ποτέ argulus σε ψάρι ενώ το δεύτερο να προσπαθεί απεγνωσμένα να το απωθήσει? Αν δεν ένοιωθε πώς θα διαπίστωνε την παρουσία του? Υπάρχουν τόσα και τόσα παραδείγματα. Εμένα προσωπικά δεν με πείθει καθόλου αυτή η έρευνα. |
και εγω εχω την εξης απορια... που ειναι το οριο και τα αισθητηρια μας διαχωριζουν ποτε η θερμοτητα παυει να ειναι μια γλυκια κι ευχαριστη αισθηση (ζεσταμα) και γινεται πονος...(δηλαδη καψιμο)?
ο μηχανισμος ειναι ιδιος...αν δε νιωθουν πονο σημαινει οτι δεν αντιλαμβανονται ουτε το ζεστο και το κρυο...πραγμα που απο τη συμπεριφορα τους μας δειχνουν οτι δεν ισχυει.... |
Εγώ πάντως εχω δει πόνο ζωγραφισμένο στα μάτια πολλών ψαριών, στα κελιά των pet shop...:smt101
------------------------- Παράθεση:
|
η απαντηση μου δε θα αρμοζε στο φορουμ....:smt033:smt033
|
Τα χρυσόψαρα έρχονται ανάμεσα στα δάχτυλά μου όταν βάζω μέσα το χέρι μου. Αν έχω μία βελόνα και τα τσιμπήσω δεν θα αντιδράσουν? Θα μου πουν κι ευχαριστώ ή θα καταλάβουν ενστικτωδώς ότι αυτό τους απειλεί? Έχετε δει πως κάνει ένα ψάρι όταν το ψαροντούφεκο το παίρνει ξόφαλτσα. Μόνο ότι δεν πονάει δεν μπορείς να πεις...
|
Παράθεση:
|
Διαβαστε αυτο :
Παράθεση:
Μετα δειτε ποιος το αναδημοσευει : Παράθεση:
|
Ο σωματικός πόνος είναι στην ουσία ένας μηχανισμός ασφαλείας του οργανισμού.(π.χ. ένα δόντι που πονά μας προειδοποιεί οτι έχει χαλάσει και πρέπει να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα.)Τουλάχιστο αυτό ισχύει για τον άνθρωπο. Είναι λογικό κάτι αντίστοιχο να ισχύει και για τα ψάρια.
|
προσφατα εδειξε στο σκαι ντοκυμαντερ για τη μικρουλα που γεννηθηκε με μια νευρικη ανωμαλια και δε νιωθει πονο...
συνεχως φοραει γυαλια κολυμβησης για να μη τραυματισει τα ματια της..ηδη το εκανε μια φορα και ειναι τυφλη απο το ενα ματι... επισης της εχουν βγαλει ολα τα δοντια γιατι μασουλουσε τα δαχτυλα της μεχρι το κοκκαλο...αν δε νιωθαμε πονο δε θα υπηρχαμε.. οσο μικρο εγκεφαλο και να εχουνε τα ψαρια...δεν ειναι και πρωτοζωα.....μιλαμε για ζωα με πληρως ανεπτυγμενο νευρικο συστημα..... |
Παράθεση:
Δόξα τον Θεό να λέμε... |
Όπως είπε και ο Ηλίας παραπάνω, κάνω και εγώ ψαροντούφεκο και μπορώ να πω χωρίς να είμαι του ΜΙΤ, ότι πονάνε σαν τρελά, για αυτό και έχουμε πάντα ένα μαχαιράκι να τα τελειώνουμε γρήγορα με μία στον εγκέφαλο.
Δεν μπορείτε να το καταλάβετε αν δεν το έχετε δει, το πως αντιδρούν στην καμακιά. Μιλάμε για πολύ βίαιες κινήσεις, η αγωνία στο "μεγαλείο" της. Αν αυτό δεν είναι πόνος........ |
Παράθεση:
Αλλου ειναι στον εγκεφαλο το κεντρο του πονου και αλλου το κεντρο για το θερμο και το ψυχρο...επισης αλλες αισθητικες νευρικες αποληξεις ειναι για την αισθηση ζεστου-ψυχρου και αλλες για τον πονο!!!! τσαμπα τα διαβαζουμε???:D:D:D:D |
Παράθεση:
|
Παράθεση:
Τώρα αυτό που λες φίλε χαλβά, ίσως να είναι κάτι διαφορετικό. Έχω ακούσει πολλές φορές σε ντοκυμαντέρ ότι οι αντιλόπες, όταν πεφτουν στα νύχια των αρπακτικών και λίγο πριν πεθάνουν, βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση σοκ που δεν νοιώθουν πόνο. Από ότι φαίνεται η φύση ακόμη μαι σε αυτήν την στιγμή δείχνει φιλέσπλαχνη, καθώς ο εγκέφαλος των φυτοφάγων ζώων εκρίνει κάποια ουσία, αδρανοποιεί το νευρικό σύστημα του ζώου και έτσι έχει ένα πιο ήπιο τέλος. Πάντως καθώς όλα στην φύση έχουν έναν λόγο ύπαρξης, θα μου φαινόταν πολύ παράλογο να μην νιώθουν πόνο. |
Σε ένα ψάρι κατά τη διάρκεια μιας βακτηριδιακής μόλυνσης ή κάποιας άλλης ασθένειας βλέπουμε αλλαγή στην όλη συμπεριφορά του, αν η αλλαγή αυτή δεν προέρχεται από πόνο δεν μπορώ να φανταστώ καν από τι θα προέρχεται. Ίσως τότε να μιλάμε για μηχανισμούς πιο εξελιγμένους ακόμη και από αυτούς του ανθρώπου.
|
σε ενα ενυδρειο με καποιο τοξικο ψαρι(πχ μανδαρινο) εχετε δει πως κανουν τα αλλα ανα τον τσιμπανε?
|
Παράθεση:
Και εξηγώ, έχεις τρακάρει οδηγώντας μηχανάκι ποτέ σου ? Εγώ λοιπόν που έχω "αγοράσει μερικά οικόπεδα" (στην δικυκλιστική διάλεκτο) με 2τροχα, παθαίνω ότι και οι αντιλόπες που λες. Τρως την "σούπα" και στο πρώτο sec νιώθεις έναν οξύ πόνο με πολύ μικρή διάρκεια που κρατάει ελάχιστα. Από το το σοκ δεν νιώθεις τίποτα, μα τίποτα εντελώς μέχρι και πολύ ήρεμος θα έλεγα, μια νιρβάνα κάτι τέτοιο. Πιθανών να είναι αποτέλεσμα της υπερέκκρισης αδρεναλίνης το φαινόμενο αυτό. Συνεχίζω, σηκώνεσαι όρθιος, τσεκάρεις ότι όλα είναι στην θέση τους (χέρια-πόδια κλπ) μαζεύεις τα φανάρια, χερούλια, πατητήρια κλπ και πας στο σπίτι σου με την ψυχολογία στο πάτωμα. Αρχίζεις και νιώθεις κάποιες μικροενοχλησούλες και την πέφτεις στο κρεβάτι. Και ξυπνάς το άλλο πρωί λες και τριβόσουν με ελέφαντα όλο το βράδυ. Πας να πατήσεις κάτω και ουρλιάζεις από τους πόνους, προσπαθείς να αναπνεύσεις και είναι σχεδόν αδύνατο (από τον πόνο πάλι). Τεσπά νομίζω με πιάνεις. Δεν είμαι γαζέλα (με τέτοιο κορμί χα,χα) αλλά στην ουσία δεν ένιωσα πόνο για αρκετά λεπτά. Λες να είμαι ψάρι ? Μπα. |
Παράθεση:
Τέλος πάντων. Γιατροί δεν είμαστε και συμφωνούμαι ότι τα ψάρια νιώθουν πόνο... |
Παράθεση:
και κυριως σε ποιο σημειο η αισθηση του ζεστου (που γινεται αντιληπτη απο τις αποληξεις ζεστου-ψυχρου) γινεται αισθηση του πονου-καψιματος (που γινεται αντιληπτη απο αλλες νευρικες αποληξεις..) |
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
Μαζευτήκαμε οι "γεωκτήμονες" οικοπεδοφάγοι ή μου φαίνεται ? χααχχα
|
Παράθεση:
Μηπως το οικοπεδο που "οργωσες" με τη μηχανη, ηταν φυτεμενο ανουμπιες και παιρνει η φυση την εκδικηση της? :D |
Mπααα, σε κολόνα μαρμάρινη στο κέντρο της Πάτρας κατέληξα.
Δεν πρόσεξα να έχει φυτά εκεί γύρω, μόνο αστεράκια έβλεπα :smt051 |
Παράθεση:
Και τί μου είπε... Συγκεκριμμένα είπε λοιπόν οτι μια φορά είχε πετύχει έναν σκάρο και με τα τρία καρφιά της τρίαινας αλλά επειδή έχει πολύ μαλακό δέρμα, αν δεν τον γραπώσεις με το χέρι, σου φεύγει λέει. Του έφυγε λοιπόν με ξεσκισμένη σάρκα, και όμως τον είδε μετά από 5-10 λεπτά να κάνει βόλτες παρέα με έναν άλλο σαν να μην τρέχει τίποτα. Δεν θα έπρεπε να έχει λουφάξει κάπου αν πονούσε? Μήπως σπαρταράνε σαν τρελά απλά απο ένστικτο διαφυγής? |
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
| Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 01:02. |
Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Copyright 2000-2016 Greek Aquarists Board