Ευθανασία....
 

Μακρυά από όλους μας.....

αλλά ρωτάω επειδή έχει πέσει το μάτι μου σε αναζητήσεις και εδώ, ότι αν κτύπα ξύλο είναι πλέον αργά για κανένα ψαράκι μας, ο προτεινόμενος τρόπος είναι σε ένα τάπερ και στην κατάψυξη....

όντως είναι έτσι? αν ναι γιατί? δεν υποφέρει έτσι το ζωντανό? άλλες εναλλακτικές λύσεις?

Ξανά sorry για το μακάβριο του θέματος....

νομιζω οτι βαζοντας το ψαρακι με νερο ενυδρειου παντα λεμε σε καταψυξη ουσιαστικα αυτο που κανουμε ειναι να του χαμηλωνουμε το μεταβολισμο λογω ψυχους μεχρις οτου πεσει σε κομα και τελικα θανατωθει...
χωρις πονο και αγχος ουσιαστικια κοιμαται και μεσα στον υπνο του πεθαινει χωρις αγχος

Ηθιστε ο καλυτερος τροπος για ευθανασια να ειναι αυτος που οδηγει σε "αιωνιο υπνο"
π.χ εγω στην δουλεια μου χρησιμοποιω CO2 , αλλα επειδη αν το βαλεις στα ψαρια δεν θα καταλαβουν και πολλα και θα θελεις παρα πολυ , ασε που θα μεγαλωσουν τα φυτα προτιματε η καταψυξη , επειδη κατεβαινει ο μεταβολισμος του ψαριου σχεδον σιγα σιγα και "κοιμαται" !
Βεβαια δεν εχουμε την μαρτυρια ενος ψαριου για να ξερουμε τι ακριβως συνβαινει !

Πολύ ενδιαφέρον τοπικ αν και δυσάρεστο!

Κάπου είχα διαβάσει ότι και κόβοντας το κεφαλάκι του ψαριού απότομα με ένα μαχαίρι είναι καλός θάνατος αλλά αυτό είναι υπεράνω των δυνάμεων μου για να το κάνω...

Τελικά ισχύει αυτό με το ταπεράκι και κατάψυξη?

Αν δεν υπαρχει γαριφαελαιο (εκχυλισμα ελαιου απο γαρυφαλο που το προμηθευεστε απο φαρμακειο) το οποιο ειναι το πιο ανωδυνο, η καταψυξη ειναι ο πιο αποδεκτος τροπος.
(Χτυπα ξυλο και ξου ξου σκορδα..):(

Σε μια ιστοσελίδα ανέφερε για χρήση διαφόρων σκευασμάτων, όπως Benzocaine, Quinaldine sulfate (Quinate), Διττανθρακικό νάτριο και Tricaine.
Είναι προτιμότερα από την χρήση κατάψυξης?

esprit δε μου ακουγεται και τοσο ανωδυνο ενα ψαρακι εξω απο το νερο χωρις φοβο ασε την επαφη με το μαχαιρι...
καπου εχω ακουσει και εγω για γαρυφαλελαιο

Στην Αμερικη οπου υπαρχουν και καταλληλης ειδικοτητας ιατροι και πηγαινεις το ψαρι σου για μια απλη επεμβασουλα μεχρι ευθανασια, υπαρχουν και εξειδικευμενα φαρμακα.
Στην Ευρωπη εκτως του οτι ειναι δυσευρετα και πανακριβα, νομιζω πως ειναι και παρανομα λογο μη ενημερωσης και ελειψη ειδικοτητας γυρω απο τετοια πραγματα.
;)

προχθές πέθανε ένας μονομάχος που είχα απο δηλητηρίαση(έκθεση σε αμωνία σε ένα μπολ για κανα χρόνο) απο τον προκάτοχό του.τον έβλεπα να χτυπιέται και να υποφέρει χώρις να μπορώ να κάνω τίποτα.:(
δυστυχώς απο τον θάνατο δεν ξεφεύγει τίποτα(χτυπάμε ξύλο).τουλάχιστον να είναι όσο πιο ανώδυνος γίνετε.

Δύο τρόπους γνωρίζω, ο ένας με μεγάλη δόση αναισθητικού (γαρυφαλελαιο, αιθέρας κλπ) ή μέσα σε παγωμένο νερό (παγάκια + ελάχιστο νερό και το ψάρι πεθαίνει άμεσα, χωρίς να χτυπιέται). Και αυτό με την κατάψυξη ακούγεται λογικό (έτσι νομίζω κάνουν ευθανασία σε σαύρες και λοιπά ερπετά) αλλά δεν μπορώ να πω πιο είναι το καλύτερο για το ψάρι...

Πάντως εγώ με το ψαροντούφεκο έχω μαχαιράκι ευθανασίας
και πλεον δεν παίρνει ούτε δευτερόλεπτο
(από την στιγμή που το ακινητοποιήσω στα χέρια μου, άν δεν έχει πεθάνει με την πρώτη βολή κιόλας)
ακούγεται μακάβριο αλλά νομίζω πως θα προτιμούσα αυτό παρά κατάψυξη που μπορεί να παρει κανένα 15λεπτο.....:smt105
το θέμα είναι να βρούμε τον καλύτερο(ταχύτερο) τρόπο για το ψαράκι μας
και όχι για εμάς επειδή δεν αντέχουμε πχ. να το κρατάμε,βλέπουμε...

**φιλικά πάντα...γνώμες λέμε για να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση

Διαβαστε αυτα:
http://www.wisegeek.com/what-is-the-...ize-a-fish.htm

http://www.aquainnovation.net/aquain...id=443&Aflg=el

Εννοειται οτι στο ταπερ εχει νερο απο το ενυδρειο.

Το τροπικο ψαρι ως ψυχρόαιμος (ποικιλόθερμος)* οργανισμος, πεφτει σε ληθαργο οσο πεφτει η θερμοκρασια μειώνοντας τις λειτουργίες του οργανισμού του, πολυ πριν γινει παγος το νερο, ετσι δεν καταλαβαινει τιποτα.
Οταν ενα ψαρι πεθαινει απο φυσικο θανατο τοτε αυτο εκκρινει καποιες τοξινες. Σε εξετασεις ψαριων που θανατωθηκαν στη καταψυξη δεν βρεθηκαν τοξινες.
Συνδυασμος με ελαφρα ναρκωση με γαρυφαλελαιο πριν την καταψυξη πιστευω ειναι ακομα καλυτερα.

ΥΓ Δεν ενδυκνειται αυτη η μεθοδος για ψαρια κρυου νερου που αντεχουν πολυ χαμηλες θερμοκρασιες.

* Η θερμοκρασία του σώματος ενός ζώου είναι αποτέλεσμα δυο λειτουργιών, της πρόσληψης και της απώλειας θερμότητας. Όσο ζει ένα ζώο παράγει θερμότητα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της θερμότητας χάνεται στο περιβάλλον αμέσως μόλις παραχθεί. Έτσι η επιφάνεια του σώματος των ζώων έχει χαμηλότερη θερμοκρασία από ότι το εσωτερικό τους. Τα περισσότερα ζώα, μεταξύ των οποίων και τα ψάρια, έχουν χαμηλή παραγωγή θερμότητας και παράλληλα το σώμα τους αφήνει εύκολα την θερμότητα να φύγει στο περιβάλλον. Αυτά τα ζώα ονομάζονται εξώθερμα, δηλαδή το ποσό θερμότητας που καθορίζει την θερμοκρασία του σώματος τους, προέρχεται από το περιβάλλον και πολύ λιγότερο από την θερμοκρασία που προέρχεται από τον δικό τους μεταβολισμό. Πιο παλιά τα εξώθερμα ζώα τα ονόμαζαν ψυχρόαιμα. Όμως, ένα τροπικό ψάρι ή μια σαύρα που κάθεται στον ήλιο μπορεί να αποκτήσει υψηλότερες θερμοκρασίες από ένα θηλαστικό και άρα ο όρος ψυχρόαιμος είναι αδόκιμος. Αργότερα αντί για ψυχρόαιμα και θερμόαιμα καθιερώθηκαν οι όροι ποικιλόθερμα και ομοιόθερμα.

ωραιος ο delta66, δωσε γνωση στο λαο.

καλο θα ηταν να υπαχει ενα υπομνημα σαν αυτο.....

Λυπαμαι που το λεω αλλα μερικες φορες ειναι απαραιτητο

οκ αν το ψαρι ειναι μικρο το βαζουμε στην καταψηξη αν ειναι μεγαλο πανω απο 40 εκ ?

Στο τηγάνι:D

Σορι αλλα δεν άντεξα:smt060

Πλαστικο δοχειο απο ικεα και σε καταψυκτη κανονικο?

ωραια θα τρεχουμε στο γειτονα και θα του λεμε αδιασε ρε γειτονα τον καταψηκτη να κανω ευθανασια στο ψαρι :rolleyes::rolleyes::rolleyes::rolleyes:

Ας μη το αδειαζει.
Πες του "πετα ρε μαστορα κι αυτο το ψαρι στην καταψυξη και θα ερθω αυριο να το παρω":D:D:D

εγω παντως στο ψαρεμα επειδη δεν μπορω να τα βλεπω να σπαρταρανε εχω ενα μαχαιρακι τα κατφωνω αναμεσα στα ματια και κατευθειαν πεθαινουν...

τωρα δεν ξερω ποσο μπορεις να το κανεις αυτο με ενα νεον χωρις να σφαχτεις:rolleyes:

Το κανεις αλλιως.
Κοψιμο στο υψος πισω απο τα βραγχεια.

Πιστευω η καλυτερη και η πιο γρηγορη λυση μακραν εκτος απο την αναισθησια

Με ανατριχιασατε βραδιάτικα!

Εγώ πάντως αν κάποιο ψάρι είναι στα τελευταια του δεν το ενοχλώ απλά το αφήνω στην ησυχια του! Και πείτε με ακαρδη αλλά ούτε να του κόψω το κεφάλι μπορω ούτε να το βάλω στην καταψυξη...

:smt045:smt045:smt045

ο 4/5
 

εδω ταιριαζει να αναφερω την ιστορια του "4/5" μου. ο 4/5 ειναι ενα maingano απο τα 2 που μου εδωσε ενας φιλος συγχομπιστας και τον ευχαριστω.
κατα τη μεταφορα που κρατησε αρκετες ωρες ηταν στην ιδια σακουλα και δυστυχως το ενα χτυπησε το αλλο πολυ ασχημα. οταν ανοιξα τη συσκευασια ο 4/5 δεν ειχε ουρα..ουτε τη βαση της ουρα του και επεπλεε ανασκελα.
εκανα την προσαρμογη..εβαλα το αλλο μαινγκανο στο ενυδρειο και αφησα τον 4/5 στο σαμπ. επι 2 μερες το ψαρι ηταν ανασκελα. δεν επεπλεε πλεον και εμενε βυθισμενο αναποδα. πολλοι θα ειχαν ανατρεξει στη λυση της ευθανασιας βλεποντας ενα ακρωτηριασμενο ψαρι με την κοιλια επανω επι 2 μερες...και δε λεω πως δε το σκεφτηκα...καπου διστασα ομως.
ο 4/5 λοιπον την 3η μερα καταφερε να γυρισει σε σωστη θεση...και μετα απο μερικες μερες ακομη αρχισε να τρωει.
σημερα....καποιους μηνες μετα..ειναι φυσικα ακρωτηριασμενος (αφου φαγωθηκε και η σαρκα στη βαση της ουρας οποτε δεν μπορει να αναπλαστει οπως τα πτερυγια) αλλα χαιρει ακρας υγειας και ζει με τα υπολοιπα μαλαουι στο ενυδρειο χωρις να υστερει σε τιποτα (εκτος απο μια ουρα και κατι...εξου και το ονομα "4/5") απο τα υπολοιπα...σε ορεξη, φλερτ, καυγαδακια κ.τ.λ. ακομη και ετσι κολυμπα ταχυτατα και τρωει μαζι με ολα τα αλλα ψαρια χωρις να του παρεχω καμια ξεχωριστη φροντιδα.
αυτο στο οποιο θελω να καταληξω γραφοντας τα παραπανω ειναι....

ποτε ξερουμε οτι το ψαρι ειναι καταδικασμενο ωστε να σκεφτει καποιος την ευθανασια??
προσωπικα εφοσον ειδα οτι ενα ψαρι που του λειπει το 1/5 του σωματος του και μενει ακινητο στο βυθο αναποδα επι 2 μερες μπορει να αναρρωσει πληρως και να συνεχισει τη ζωη του......δεν μπορω πλεον να αποφασισω ποτε εχει περασει το "οριο"...

Πολυ σοβαρο ερωτημα και αποτελει την ηθικη πλευρα της ευθανασιας.

Ιδιως εαν ο χομπυστας δεν εχει την εμπειρια να ''διαβασει'' αυτο που του δειχνει το ψαρι του η ακομη και ο πιο γνωστης που εχει παντα την πιθανοτητα λαθους.

Η ευθανασια ειναι ενα θεμα που ποναει απο οποια πλευρα κι αν το πιασεις...:-|

Εμένα πάντος μου άλλαξες γνώμη.δεν πρόκειτε να ξανασκεφτώ ευθανασία παρα θα κάνω το καλύτερο δυνατό για το ψάρι που έχει κάποιο πρόβλημα, ακόμα και όταν νομίζω οτι είναι στα τελευταία του.και θα μείνω σε αυτό που είπες στο τέλος(<<προσωπικα εφοσον ειδα οτι ενα ψαρι που του λειπει το 1/5 του σωματος του και μενει ακινητο στο βυθο αναποδα επι 2 μερες μπορει να αναρρωσει πληρως και να συνεχισει τη ζωη του......δεν μπορω πλεον να αποφασισω ποτε εχει περασει το "οριο"...>>)και θα συμφωνήσω, γιατί όπως είχε πει και ο Σόλων ''ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ''...
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την εμπειρία σου.+-3

Δεν ξερω ποιο ειανι το σωστο..
απο το να αφησεις το ψαρι να ταλαιπωρειται...
τελικα γνωμη δεν βγαλαμε..:rolleyes::rolleyes:

Η περιπτωση με το μαιγκανο του Πανου ηταν δυσκολη.
9 στους 10 θα εκαναν ευθανασια και φυσικα δεν θα μαθαιναν ποτε οτι το ψαρι τελικα θα επιζουσε και θα ζουσε μια αξιοπρεπη ζωη εστω και μη αρτιμελες.

Συνηθως καποιος εμπειρος χομπιστας -ιδιως στην παρατηρηση των σωστων συμπεριφορων των ψαριων και στις ασθενειες- θα ξερει ποτε να κανει ευθανασια.
Γιαυτο οι αρχαριοι ας μη το επιχειρουν.

Μια περιπτωση δικη μου ηταν οταν εβλεπα ενα καρδιναλιο μου ονοματι Κουασιμοδος, να αρχιζει να στραβωνει το σωμα του.
Περιπτωση που συμβαινει σε ενα ψαρι που το παιρνεις πολυ μικρο και δεν διακρινεις το επερχομενο προβλημα, συνηθως γενετικο.
Εβλεπα δυσκολια στο κολυμπι, κολυμπουσε με κλιση προς τα πανω κλπ και με τον καιρο χειροτερευε, με εμφανη παραλυση απο τη μεση και κατω.
Οταν πρωτοπαρατηρησα το προβλημα ηξερα την καταληξη του αλλα εφοσον εβλεπα το ψαρι να εχει ορεξη για φαγητο, να παρακολουθει τα αλλα ψαρια στην ομαδικη συμπεριφορα, να συναγωνιζεται στις διαφορες δραστηριοτητες, να εχει τα χρωματα του κλπ κλπ αποφασισα να τον αφησω στο ενυδρειο μεχρι να μου δειξει οτι δεν παει αλλο.
Το αποτελεσμα ηταν να ζησει εναμιση χρονο ακομα με το προβλημα αλλα αξιοπρεπεστατα, πριν αρχισει να απομονωνεται απο το κοπαδι και να μενει κατω απο την εξοδο του φιλτρου χωρις ορεξη για φαγητο.
Στο τελος ξαπλωσε στην αμμο με δυσκολια στην ανασα.
Αυτο ηταν το δειγμα που περιμενα.
Θελω να πω δλδ οτι δεν καταφευγουμε αμεσως στην ευθανασια με το παραμικρο ή εστω σοβαροτερο προβλημα.
Το κριτηριο πρεπει να ειναι η πολυ κακη ποιοτητας ζωης του ψαριου και το μη αναστρεψιμο της καταστασης.

Πιστευω οτι η επιλογη να το αφησω να ζησει ηταν σωστη αφου το ψαρι εφτασε να προσπαθει ακομα και να αναπαραχθει.

Ευκαιρια να ξεμαυρισουμε απο το θλιβερο θεμα του τοπικ με ενα βιντεο με τον Κουασιμοδο να συναγωνιζεται τα αλλα αρσενικα για να κερδισει το θηλυκο του και ζευγαρωνει. :cool: