Τα ψαρι που "φταιει" για ολα.
 

Πιστευω οτι οι περισσοτεροι μπηκαν στο χομπυ αφου δεχθηκαν το ερεθισμα απο ενα συγκεκριμενο ψαρι που ειδαν και "κολλησαν".
Πολλοι το εχουν ξεχασει ισως.
Εδω θα προσπαθησουμε να το θυμηθουμε.
Οσοι το θυμουνται, ακομα και αν δεν το διατηρησαν ποτε, ας το αναφερουν ή ας γραψουν και μερικα λογια γι'αυτο και τη σχεση τους, ως φορο τιμης για το δρομο που τους ανοιξε.

Ξεκιναω με το δικο μου μπελα.
Ο Μονομαχος (Betta Sp.), μοναχικος, μαγκας αλλα και φοβιτσιαρης.
Τον ειδα σε ενα μεγαλο κοινωνικο ενυδρειο πολυ παλια και "κολλησα".
Ειδα ποσο δυσκολη ειναι η σωστη διατηρηση ενος ενυδρειου και απεφευγα επιμελως την ενασχοληση με το χομπυ ωσπου.....(αλλη ιστορια)
Ο ψαρης αυτος λοιπον δεν επιθυμει την παρουσια αλλων ψαριων αλλα του αρεσει η συντροφια του ανθρωπου και οταν περναει καλα σε ευχαριστει και σου το δειχνει με τροπο διαφορετικο απο αλλα ψαρια.

μόλις είχα τελειώσεο το λύκειο και είχα πιάσει και δουλειά...μέχρι να αρχίσει η σχολή μου είχα ήδη αρχίσει να μαζεύω λεφτά και δεν ήξερα τι να τα κάνω...μου είχε καρφωθεί εκείνη την περίοδο να πάρω και να διατηρώ στο δωμάτιό μου πιράγχας(ασε...) και να τα ταΐζω ωμό κρέας...

στην τελική συμβιβαστηκα με ένα ζευγάρι 5cm pacu ένα tiger oscar και ένα common pleco σε μία ενυδρειάρα.......60λτ!!!!!!!!! με πλαστικα φυτα και πετρεσ μεσα...κρατησα τα "ψαράκια" 1 χρονο σχεδον και αφού έγιναν σαρδέλες μέσα σε κονσέρβα,τα έδωσα σε ένα πετ σοπ της γειτονιάς μου, με αντάλλαγμα διάφορα αλλα'ντι άλλων τροπικά ψαράκια(κοντά 15) και μία ξεχασμένη φωτό από τότε(2004) http://imagehoster.milkman.gr/files/...bz5i_thumb.jpg
-------------------------
ούτε καν από γυάλα δεν ξεκίνησε :-P

Κι εγώ με μονομάχο ξεκίνησα. Φανταστικό ψάρι πράγματι. Σε κερδίζει αμέσως. Φυσικά την έκανε σύντομα γιατί ο πετσοπάς δεν μου ανέφερε τίποτα για αντιχλώρια, φίλτρα και τα σχετικά. Οπότε κι εγώ όποτε έβρισκα ευκαιρία άδειαζα όλο το νερό του για να του βάλω φρέσκο λέει, κατευθείαν από τι βρύση. Μετά πήγα σε χρυσόψαρο αλλά ήταν μία από τα ίδια γιατί γνώση μηδέν. :sad:

-Εγω βλεποντας την τυρρανια που τραβουσε το χρυσοψαρο του αδερφου μου μεσα σε γυαλα 3λιτρων αποφασισα να παρατησω το αλλο μου χομπι (καναρινια-ειχα 150 περιπου) και να παρω ενα 100αρι ενυδρειο με τα πρωτα 3 χρυσοψαρα...

Ε καλά εσεις ξεκινήσατε με τα εύκολα :D.εγώ που ξεκίνησα κατευθείαν με θαλασσινό 120 λ. η συνέχεια ...........καταλάβατε ,μετα απο 6 μήνες έκανα ενα FO 750λ.με τρελλή επιτυχία. Και τώρα στα εύκολα.

Όταν πήγα με τον πατέρα μου για ψάρεμα, (πήγαινα συχνά μαζί του) πήρα από το ποτάμι μερικά "φύκια" (fontinalis antipyretika), μερικές πέτρες, γαριδούλες, κι έπιασα λίγο γόνο, μάλλον από μπριάνες, και τα έβαλα σ΄ ένα δοχείο, μαζί με τα σαλιγκαράκια του ενυδρείου. Φυσικά σε λίγες μέρες είχαν όλα καταστραφεί. Μετά ξανά από την αρχή κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Δεν με συγκινούν και τόσο πολύ τα ψάρια, αλλά τα υδρόβια φυτά, και τα μικρούλια ζωάκια του νερού, σαλιγκάρια, γαριδούλες κ.τ.λ.!

Εγώ πάλι ξεκίνησα έτσι στα ξαφνικά πρίν από ένα χρόνο και κάτι όταν πήγα με τον γιό μου το μεγάλο στο σπίτι ενός συμαθητή του και είδα το ενυδρείο που είχαν στην κουζίνα, μικρό μεν αλλά γοητευτικότατο ( μέχρι και γέννα είχαν πετύχει).
Έτσι στήσαμε το πρώτο ενυδρείο των 60 λίτρων που ύδρωσα να το στήσω γιατί σαν αρχάρια έκανα και πατάτες ????!!!!!
Μετά ευτό έσπασε, εφτυχώς στο πλύσιμο και αφού το είχαν αντικαταστήσει με ένα 125 Rio full φυτεμένο και με Tetra, Apple Snail και δύο ζωντανά όστρακα. Ο βιότοπος μου μάλλον είναι μιά χαρά αφού έχω και γέννητούρια και κάθομαι με τις ώρες και το χαζεύω.
Το ενυδρείο μου με τα χρυσόψαρα, το ξεκίνησα όταν ο μικρός μου γιός μου έφερε από το σχολείο ένα χρυσόψαρο που είχε κληρωθεί στο καλοκαιρινό bazar??? Έπαθα όταν το είδα μέσα στο μικρό πλαστικό κουτάκι με ελάχιστο νερό και χιλιοταλεπωριμένο. Πήρα την απόφαση και πήγαμε και αγοράσαμε ένα μεγάλο καινούργιο 60 όμως το χρυσόψαρο κατέληξε και άλλα δύο μετά από αυτό.
Αυτή την στιγμή τρέχει ένα 60 με ανούμπιες και χρυσόψαρα, με άριστες συνθήκες και μετρήσεις εδώ και 3 μήνες περίπου.!!!!
Φυσικά μετά από πολλές ταλαιπωρίες όπως θα θυμούνται και κάποιοι φίλοι μέλη........
Αυτά........και συνεχίζουμε

Πριν από 4 χρόνια θέλοντας να κάνω ένα "εκπαιδευτικό" δώρο στον γυιο μου αγόρασα ένα αμερικάνικο πλαστικό ενυδρείο / ανθοδοχείο με ταϊστρα περισκόπιο. Εκεί έβαζες την τροφή και παρατηρούσες από το ματάκι το ψαράκι που έτρωγε. Εκεί έβαλα το πρώτο μου χρυσόψαρο. Η συνέχεια είναι γνωστή :D ο γυιος μου ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο κι εγώ είμαι στα πρόθυρα χωρισμού με τα ενυδρεία που έχω γεμίσει :D :D :D. Η γυναίκα μου πλέον φρικάρει ακόμα κι αν ακουμπήσω ποτήρι για να πιω νερό :D :D :D

:smt035Πριν 10 με 12 χρονια,φιλη που ηξερε το παθος μου με το υγρο στοιχειο,μου εκανε δωρο ενα 60αρι με φιλτρο,αφισα και πολυχρωμο χαλικι...Κι εγω ο γατος επελεξα 2 μικρα σκαλαρια:smt102:smt032,για κατοικους του.Αφου μου πεθανε το ενα,θυμαμαι ενας πετσοπας με συμβουλεψε να παρω αλλο,γιατι προφανως αυτο που εφυγε ηταν αρρωστο απο πριν και δεν το τελειωσα εγω,ενω αυτος ειχε υγιεστατα ψαρια...Χαρα εγω,συνεχισα τη "ρουτινα",με το νεο σκαλαρακι,αλλαγη καθε 3 μερες και πλυσιμο το φιλτρακι στη βρυση:smt035-+10.Ως που φυγανε:smt051 και τα δυο κι εγω εκανα μυθο τη διατηρηση υδροβιων οργανισμων στο σπιτι μου:sad:
Πριν 2 χρονια περιπου,επισκεψη σε φιλο και συναδελφο,ο οποιος ειχε ενα 500αρι με δισκους.Πριζωθηκα ξανα.Και μετα ηρθε το GAB...

Κόλλησα με το χόμπι στο......δημοτικό !!! Συγκεκριμενα το 1984 ή 1985 περασα εξω απο ενα πετ σοπ της πόλης (πλεον δεν υπάρχει.....) και είδα κάτι όμορφα ψαράκια. Ε μετά από υπερβολική μουρμούρα ενός μηνα οι γονεις υποχωρήσαν και μου πήραν το πρωτο μου, 200αρι παρακαλώ ενυδρειο !!! Και τι δεν εβαλα μεσα. Οτι υπήρχε διαθεσιμο στο εμποριο μπηκε σε εκεινο το ενυδρειο που υπάρχει ακομα παρκαρισμένο σε καποιο υπογειο του πατρικου μου σπιτιου. Ειχε φτασει να εχει 55 ψάρια μεσα....
Νευριαζα μαλιστα γιατι λεει ήταν ευαισθητα και ψοφούσαν καθε τοσο μερικά.....
Ουτε λογος για αντιχλώρια και αλλα περιττα πραγματα. Ενα φιλτρο βυθου μια λάμπα φθοριου πλαστικα φυτα και ιεροι ναοι υπηρχαν μεσα....:D:D:D
Μετά στο λυκειο εκανα ενα μεγαλο διαλειμα και ξαναρχισα πάλι οσο ημουν στο στρατο με μια γυάλα και ενα χρυσοψαρο.....
Επειτα ήρθε το πρωτο record 60 και σιγα σιγα ξεκινησε η κατρακυλα.....:smt003

Eγω ήμουν κάπως μικρότερος απο ολους σας(ουτε 1 χρονου) οταν ο πατέρας μου εφερε στο σπίτι ενα χρυσόψαρο(common)απ'οτι θυμάμαι(δεν θυμάμαι και πολλά) σε μια μικροσκοπική πλαστική γυάλα(αυτές που βάζουν τις αράχνες) θα ηταν γυρω στα 2-3λιτρα.Αργότερα κανα 2 ευδομάδες μετά ο θείος μου με αλλα 2 χρυσόψαρα και μια γυάλα γύρω στα 10λιτρα(αυτή που είχε σπάσει).Αυτά τα ψάρια τα αγαπούσα τοσο που τους εριχνα μεχρι και το φαγητό μου ωσπου μια μερα επειδή ήθελα να μεγαλώσουν τους έριξα ολο τους το φαί.Αργότερα καθε 2-3 χρονια(και πολλά σας λέω)επειχηρούσα να συντηρήσω ψάρια.Σε αυτή την 10λιτρη γυάλα έβαζα και 10 χρυσόψαρα και εναν μονομάχο και θυμάμαι και εναν αστακο που ψόφισε την επόμενη ημέρα.Θυμάμαι 2α δυμοτικού(πριν απο 6χρόνια)εφερνε ο φίλος μου ο Πέτρος τον μονομάχο του στο σπίτι μου και κάναμε αγώνες.
Αργότερα στην 6η Δημοτικού μου κόλλησε η λόξα απο τον spongebob και αγόρασα απο το καρφούρ το μικρό μου 96ρι.Αργότερα αγόρασα αρκετά μικρά(απο 5 εως 20λιτρα)που στο τέλος τα χάριζα.Ακομα είχα παρει ενα 60ρι το οποίο παλι χάρισα ενω είχα αγορασει απο τζαμα ενα 50Χ30Χ60 το οποίο λογο οτι ήταν απο 5ρι τζάμι και χωρίς κοντρες ενω παράλληλα φουλ απο πέτρες και καράβια άνοιξε ευτυχώς στην ταράτσα.Τέλος φέτος πριν τις αρχές του καλοκαιριού αγορασα ενα 120ρι.Αυτά!!!

....και που 'σαι ακόμα.....

Ωραιες οι ιστοριες ολων (σχεδον :)), αν και ειχα στο μυαλο μου αλλο θεμα.
Δηλαδη οχι πως ξεκινησαμε στο χομπυ και ποια λαθη καναμε κλπ, αλλα ποιο ειναι το ψαρι που "ερωτευθηκαμε" και μας εβαλε στο χομπυ.
Σιγουρα κανεις δεν "ερωτευθηκε" βυθισμενα καραβακια, ακροπολεις, οσμωσεις, υποστρωματα, λιπασματα και φυτα, φιλτρα co2 μπουκαλες, pH-controllers, ανεμιστηρακια και elliwel,
Καποιο ψαρι πρεπει να ευθυνοταν ;) (εξαιρειται η Λουση :))

μπα, δεν ειναι απολυτο αυτο με το ψαρι... πχ συζουτουσαμε με εναν φιλο μου επι 3-4 μηνες, λεγαμε οτι ηθελε να παρει ενυδρειο, και τελικα περνοντας μια μερα εξω απο ενα πετσοπ, τρωω φλασια και μπαινω μεσα και περνω επιτοπου... μετα απο 2 μερες ειδα ψαρια...

Μια φορα και ενα καιρο .....
Μαλλον στην περιπτωση την δικη μου φταιει το λαδι, γιατη ο νονος μου ειχε ενα ενυδρειο με νεον στο σπιτι του.Απο τοτε μπηκε το μικροβιο μεσα στο μυαλο μου .
:D

τον καημενο μαυρο κονγκολεζο που τα τηναξε σε πεντε μερες, τον ειχα βαλη σε ενα ενυδρειο 50 litr κοντα στην πορτα του μπαλκονιου και στην γυναικα μου φανηκε οτι το ενυδρειο βρομησε και το καθαρισε με το σφουγγαρι των πιατων. Αυτο το αραπακη το βλεπαμε καθε βραδι με φως απο ενα πορτατιφ και λεγαμε τοτε 1985 οτι θα μας κανει παρεα μεχρη να αγορασουμε τηλεοραση αλλα χαθηκε γρηγορα.

Ετος 1986.. ενας φιλος μου χαριζει ενα ενυδρειακι 27 λιτρων που φιλοξενουσε χρυσοψαρο μεχρι που αυτο αποδημησε στον ψαροπαραδεισο. Εγω φοιτητης σε γκαρσονιερα με αλλους 2 συγκατοικους. Στο ενυδρειακι 5 guppy, που γεννησαν και ξαναγεννησαν και ξανα μανα.. επισης εβαλα και 3 cory και 2 danio. Mιλαμε για πολυ στριμωξιδι και στο σπιτι και στο ενυδρειο :D
Η μονη πληροφορηση ενα δωρεαν φυλλαδιο της Tetra "Το ενυδρειο δια τους αρχαριους" ( Και εμεινε και μοναδικη πληροφορηση μεχρι να ερθει το GAB στη ζωη μου). Ειχα μαθει πολλα (νομιζα). το μονο που δεν εμαθα επι 15 χρονια ειναι οτι δεν πλενουμε το φιλτρο κατω απο την βρυση :smt075:D
Παραδοξως τα ψαρια ζουσαν ,κυριως λογω μιας synnema (Hygrophila difformis την λενε τωρα) που ειχε βγει απο το ενυδρειο και κρεμοταν σε emersed μορφη δεξια κι αριστερα και προφανως ρουφουσε την αμμωνια.
Μετα πηρα πτυχιο, μετακομισα στο νησι και επιτελους εβαλα σε μεγαλυτερο ενυδρειο (80 ολακερα λιτρα !!!:p) το ψαρι που παντα ηθελα και γι αυτο ξεκινησα με τα ενυδρεια : εναν υπεροχο,πολυχρωμο αρσενικο γυλο Thalassoma pavo που μου εκανε παρεα για 3 χρονια και μετα επεστρεψε στην θαλασσα.Σωστα καταλαβατε ο ερωτας μου ειναι ,ηταν και παραμενει το Μεσογειακο.
Σπυρο, ξερω οτι αλλιως το ηθελες το Post σου , αλλα εχει ενδιαφερον να ακουσουμε τις ιστοριες του καθενος. Ετσι γνωριζομαστε καλυτερα και οσο να χει δες το λιγο και σαν εξομολογηση που βασανισαμε τα πρωτα μας ψαρια.
Δειτε και το φυλλαδιο, ειναι σουβενιρ..

Ξεκινησα με χρυσοψαρα αλλα ερωτευθηκα το chromobotia macracantus(clown).

ξεκινησα καπου 7 ετων κλαιγοντας για τα νεκρα χρυσοψαρα στη γυαλα...(σε λιγες ωρες το χλωριο εκανε τη δουλεια του)...το πρωτο ενυδρειο 15 λιτρα στα 13 μου...με χιλια ψαρια μεσα!!!:smt067:smt067

αλλα ερωτευθηκα πρωτα τα σκαλαρια.......
μετα ερωτευομουν καθε ψαρι που εβλεπα....τιγρακια...γκαπυ...νεον...περλ γκουραμι ....και παει λεγοντας......

πολυ ερωτυλος τελικα...:D

Πάντα θαύμαζα στην τηλεόραση τα τεράστια φυτεμένα ενυδρεία.
Πίστευα πως ήταν ακατόρθωτο να έχω ένα.
Είχα και έχω κόλημα με τα φυτεμένα.Ενυδρεία ζούγκλες.

Ερωτεύτηκα τον 1ο μου μονομάχο πριν 4 χρόνια. Έναν μπλε ελεκτρίκ σε μια 3λιτρη γυάλα της αδελφής μου.
Μετά από δυο μήνες τρώω φλασιά μπαίνω σε ένα πετ σοπ και παίρνω έναν κόκκινο. Ζούσε στην ίδια 3λιτρη γυάλα χωρίς φίλτρο, και θερμοστάτη.

Μετά από 4 μέρες που δεν έτρωγε φυλλαράκια ήρθε το gab και άλλαξε τη ζωή του μονομάχου μου. Έζησε για 4 μήνες σε 6 λίτρα με φίλτρο, θερμοστάτη, 1 γατόψαρο και 2 apple snails και μια μικρή anoubia. Το κερατόφυλλο ναι κατάφερα να το ξεπαστρέψω!.

huma huma nuka nuka a qua
 

Μαλλον 8α αποτελω εξαιρεση,αρχισα μετα απο το υποβριχιο ψαρεμα κ τι μαγια του βυ8ου.....

Νομιζω πως απο εκει υποσυνειδητα ξεκιναμε πολλοι και το ψαρακι στο ενυδρειο που τυχει και δουμε, παταει τη σκανδαλη στην ιδεα οτι μπορει να βρεθει και στο σπιτι μας το υποβρυχειο αυτο θεαμα ;)

Καλως ηρθες.

Αν και παλιά...γύρω στο 80 ο πατέρας μου διατηρούσε ενυδρεία, εγώ σκάλωσα απο μια εκπομπή στο Discovery πρίν ένα χρόνο. Επιτόπου άρχισα να ψάχνω στο Internet για ενυδρεία, ψάρια κ.λ.π. Ετσι βρήκα και το G.A.B και πολλές φωτογραφίες και ύστερα αγόρασα το MP Aquapro 80 ( 126 ltr ). Οσο για το ψάρι που μου άρεσε εξ' αρχής ήταν το σκαλάρι και έτσι έβαλα ένα ζευγάρι στο ενυδρείο μου. Αυτά μεγάλωσαν πολύ, κατάφεραν και γέννα, αλλά το τελειότερο πράγμα που ένιωσα μαζί τους ήταν η επαφή που είχαν με τα χέρια μου. Μετά απο πολλές ώρες ακινησίας τα ψάρια μου σχεδόν χαιδεύονταν στα χέρια μου!!! Αν και μιλάω σε παρελθόντα χρόνο, τα ψάρια τα έχω ακόμα. Τέλος ο πραγματικός έρωτας με το χόμπυ είναι ότι αφορά τον τεχνικό εξοπλισμό του ενυδρείου.

Πριν απο 6 περιπου χρονια αποφασισα να μεταφερω ενα κομματι του βυθου στο δοματιο μου, ρωτοντας στο πετσοπ εγκατελειψα αμεσως την ιδεα του θαλασσινου και απογοητευτικα με τις καυτες τιμες... μετα απο ενα περιπου χρονο και λιγο ψαξιμο κατεληξα σε ενα diy 130 λιτρων γλυκου νερου!! το ποσα ψαρια εβαλα μεσα ουτε και εγω θυμαμαι!! το κρατησα δυο χρονια οπου εβαλα και το τελευταιο ψαρι μεσα!! θυμαμαι ενα πρωι που σηκωθηκα και ειδα ενα διαφανο ψαρακι 4 χιλιοστων να τριγυρναει, νομιζα πως γεννηθηκε μεσα αλλα ηταν λαθρεπιβατης με την τελευταια αγορα.. Μεσα σε λιγες εβδομαδες ηταν και το μονο ζοντανο ψαρι μεσα στο ενυδριο καθως τα αλλα εγιναν το γευμα του... το πηγα στο πετσοπ και πηρα μερικα τετρα, μετεφερα και τον πλεκο σε ενα μικροτερο(60 λιτρα) ενυδριο οπου τα κρατησα μεχρι πριν 3 μηνες. τοτε μου πηραν δωρο ενα 30αρι με κυρτο μπροστινο και τα εβαλα εκει μεσα!! πριν δυο εβδομαδες εδωσα τα ψαρακια σε εναν φιλο και τωρα ετοιμαζω το reefaki!!!!

εμενα παιδια τα παφερακια ηταν τα ψαρια που με εκαναν να φαω κολυμα με τα ενυδρεια αν και απο οσα εχω διαβασει δεν ειναι και τα καλυτερα ψαρια για αρχαριους.

Το πρώτο μου ψαράκι το πήρα στο δημοτικό (πριν καμιά 10αριά χρόνια) και ήταν ένα χρυσόψαρο σε μια γυαλίτσα από το ετήσιο παζάρι της πόλης. 3-4 μέρες άντεξε δυστυχώς. Το ερέθισμα να ασχοληθώ με τα ψαράκια ξανά μου το έδωσε ένας φίλος με το 15αρι ενυδρυάκι του (ο οποίος παράτησε το ενυδρείο και τώρα ψάχνεται για παπαγάλο...). Και έτσι τον αύγουστο που μας πέρασε πήρα τον μονομάχο μου (λατρεύω αυτά τα ψαράκια) ο οποίος κατοικούσε στο 15αρι μου μέχρι πριν μία εβδομάδα που παρέδοσε πνεύμα (μάλλον dropsy... :-( ). Τώρα διατηρώ ακόμα το 15αρι με μία θυληκή μονομάχο και ένα 60αρι κοινωνικό.

Στο δημοτικο διαβαζοντας μια εγκυκλοπεδια για ζωα...ειδα μια φωτογραφια με δισκους και διαβασα οσο μπορουσα για αυτα τα τελεια ψαρια....εκεινες τις εποχες ηταν πολυ δυσκολο να βρεις πληροφοριες για οτιδηποτε ειχε σχεση με ενυδρεια και για αυτο το λογο δεν τολμησα να παρω δισκους - ευτηχως εγραφε οτι ειναι δεν ειναι ευκολο να "φτιαξεις" τις καταλληλες συνθηκες για να επιβιωσουν στο ενυδρειο & δεν εγινα serial killer στα μοναδικα αυτα ψαρια!
Μετα απο την κατασκευη (απο το πατερα μου) ενος ενυδρειου 200 λιτρων και αφου εβαλα γκαπυ και αλλα ζωοτοκα..και μετα περνώντας από ολα σχεδον τα ειδη των τροπικων ψαριων και αγορα ακομα μεγαλυτερων ενυδρειων σιγα σιγα ηρθε η ωρα να πραγματοποιηθει ενα παιδικο ονειρο...η αποκτηση των δισκων που με ειχαν μαγεψει!!
Ευτηχως ειχα την καταλληλη υπομονη και δεν βιαστηκα ... Ναι και εγω καθαριζα τοτε τα υλικα του φιλτρου μου κατω απο τη βρυση αλλα δωξασι ο Θεος ειχα δυο βαρβατα φιλτρα οποτε αναλαμβανε το αλλο να διατηρησει τη "βιολογια" αφου τοτε η λεξη αμμωνια ΝΟ2 ΝΟ3 ηταν αγνωστες λεξεις για μενα!Με αυτο το τροπο -ευτηχως- δεν ειχα πολλες απωλειες σε ψαρακια .... απλα σε καθε αλλαγη setup τα χαριζα στον πετσοπα που ηταν ακριβως απο κατω!

ο αδερφος της κοπελας μου τις πειρε δορο ενα ενυδρειο 1 λιτρο με εναν μονομαχο. το θεωρουσα μια ηλιθια τσιπουρα αφου δεν εκανε τιποτα ολη μερα και ηταν σχεδον ακινιτο. (μετα καταλαβα οτι δεν ευτεγε το ψαρι)
στα γενεθλεια της της πειρα ενα ενυδρειο κανονικο 50 λιτρα για να δει πως ειναι και να εχει χωρο να κινουνται και τα ψαρια. στην αρχη εβαλα χρυσοψαρα. εν το μεταξυ ο μονομαχος απαιβιοσε μεσα στο κτελ κατα την μεταφορα απο το φυτιτικο στο πατρικο της σπιτι....
μετα που της πειρα το ενυδριο δωρο της το πειρα και κανονικα. ολη την ωρα το πειραζα και το σκαλιζα και ασχολιομουνα μαζι του. τελικα το πειρα και σπιτι μου και τωρα εχω 1 ενυδριο 250 λιτρα και χωρο να το κανο 1200λιτρα οταν περισεψουν λεφτα.....
Α! τωρα που εκανα το μεγαλο ισως της το ξανακανω δωρο....